بعد از شکست مفتضحانه آمریکا در افغانستان، این بار بحران اوکراین تبدیل به منبع نگرانی سایر متحدان واشنگتن از جمله کشورهای عربی شده که حساب زیادی روی کمک‌های واشنگتن باز کرده بودند.

در اولین ساعات صبح امروز پنج شنبه پنجم اسفند ۱۴۰۰ بود که روسیه بالاخره تهدیدهایش را عملی کرد و حمله ای همه جانبه را علیه اوکراین آغاز نمود.

مردی با یک پا که روی پشت بام حمام می کرد، کماندوهای آمریکایی را به رهبر داعش رساند

شاید هیچ چیز به اندازه عهدنامه ترکمانچای یک ایرانی را عصبانی نکند و این روزها نیز بحث عهدنامه ای که باعث شد بخش هایی از سرزمین ایران از دست برود بار دیگر داغ شده است.

در چند هفته اخیر لیبرال‌ها و اصلاح‌طلبان موضع روشن ایران را گل‌آلود کرده‌اند، البته لایه‌های پنهان چنین اقدامی دلسوزی برای مردم مظلوم افغانستان نیست؛ آن‌ها نسبت به نیروی مقاومت کینه تاریخی دارند.

در42 سال اخیر هیچ فردی به اندازه روحانی به عملکرد دولتی پیش از خودش نتاخته و هیچ‌کس نیز به اندازه او فجایعی بیشتر از دولت‌های پیشین خود به‌بار نیاورده است. روحانی در دو دولتش از کنترل قیمت‌ها می‌گفت و بارها و بارها دولت‌های پیشین را بابت عدم کنترل تورم و مشقت‌بار کردن زندگی مردم مورد مواخذه قرار می‌داد. در این حوزه نیز او و دولتش ناکام ماندند.

قرار بود دور بعدی مذاکرات در وین، به توافق احتمالی برای بازگشت امریکا به برجام ختم شود، به خصوص که میخاییل اولیانوف، نماینده روسیه در مذاکرات وین ۲۹ خرداد پیش‌بینی کرده بود مذاکرات احیای برجام در تاریخ ۲۴ تیر، یعنی ششمین سالگرد توافق به نتیجه خواهد رسید. در حالی که دیپلمات‌ها تا همین هفته قبل توافق را «در دسترس» می‌خواندند،

دعوای احزاب میانه‌رو و تندرو جریان اصلاح‌طلبی سال‌هاست که در جریان است، گاهی بنا به مصلحت‌های جریانی فروکش می‌کند و گاهی اوج می‌گیرد، اما هیچ‌گاه روی آرامش به خود ندیده است، جز موسم جمع‌آوری غنائم انتخاباتی که البته با تقسیم قدرت، منافع حزبی بر حیدری نعمتی‌ها چربیده است. یکی دیگری را به فرصت‌طلبی و حضور در قدرت به هر قیمتی متهم می‌کند و دیگری معتقد است تندرو‌های اصلاح‌طلب که هیچ راهکار عملیاتی برای اصلاح وضع موجود ندارند و فقط به حرف درمانی رو آورده‌اند که با عبور از همه ساختار‌های قانونی، مرتب زیر میز می‌زنند.

و در نهایت اصلاحات تنها جریانی است که به ظاهر خود را در نظام تعریف می‌کند اما در عمل بر علیه نظام عمل می‌کند و از هیچ فرصتی برای براندازی نظام چشم پوشی نمی‌کند و دادن ۳۵ رأی از ۴۰ رأی به نامزدی تاجزاده که قانون اساسی و ولایت فقیه و ارکان نظام اسلامی را قبول ندارد و رسماً در پلونوم چهارم جبهه مرتد و منحله مشارکت اعلام کرده در پی براندازی نظام ولایت فقیه است نمونه این رذالت و نفاق است.

سید مصطفی تاج‌زاده عضو مرکزی احزاب منحله مشارکت و مجاهدین انقلاب دو روز پیش با اعلام بیانیه‌ای رسما خود را به عنوان یکی از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری مطرح کرد. فارغ از اینکه آیا او رجل سیاسی است و ساده‌ترین شاخص‌های ریاست جمهوری را دارد یا خیر؟ باید به این توجه داشت که وی در بیانیه خود تأکید کرده است که «برای استقرار دموکراسی در ایران» می‌آیم! تلاش وی برای استقرار دموکراسی در ایران در حالی است که پیشینه رفتار تاج‌زاده و طیف متبوع او رفتار و رویکردی کاملاً مغایر با دموکراسی و اصول برآمده از آن را نشان می‌دهد.