امریکایی‌ها به خوبی دریافته‌اند «تحریم» مهم‌ترین و اثرگذارترین کلیدواژه انتخاباتی در انتخابات سال‌های ۹۲ و ۹۶ بوده است و در طول سال‌های بعد از این دو انتخابات، نه تنها تحریم وزانت، اهمیت و اعتبار خود را در درون جامعه ایرانی از دست نداده است بلکه همچنان ظرفیت آن را دارد که با توسل به آن بر انتخابات تأثیر بگذارند. راز اصرار و پافشاری امریکایی‌ها برای حفظ ساختار تحریم‌ها را می‌توان در ده‌ها جمله و موضعی که تاکنون مقامات ارشد کاخ سفید از باراک اوباما و جان کری گرفته تا ترامپ و جان ساکی و جان سالیوان بیان کرده و اتخاذ کرده‌اند، جست‌وجو کرد.

به گزارش رویترز، اف‌بی‌آی به آژانس‌های پلیس درباره احتمال اعتراضات مسلحانه در سراسر ۵۰ ایالت امریکا در روز مراسم تحلیف جو بایدن هشدار داده است. شدید‌ترین تدابیر امنیتی در پایتخت اعمال شده و علاوه بر موافقت وزارت دفاع امریکا با رقم بی‌سابقه ۲۵ هزار نیروی گارد ملی برای تأمین امنیت روز تحلیف، سازمان فدرال «خدمات پارک‌های ملی» روز جمعه اعلام کرد که پارک «نشنال مال» در مرکز واشنگتن را که هر ساله در زمان مراسم تحلیف از جمعیت پر می‌شود به درخواست سرویس مخفی می‌بندد.

هم کاخ سفید دارد درد خروجش از برجام را در روز‌های آخر ترامپ می‌چشد، هم اروپاییان کم‌کم درک می‌کنند که عمل نکردن به توافقات «چند من اورانیوم غنی شده» روی دست‌شان خواهد گذاشت. روس‌ها در واکنش به شروع غنی‌سازی ۲۰ درصدی در فردو گفته‌اند این کار ایران قابل پیش‌بینی بود. ظاهراً این کار برای اروپایی‌ها هم چندان غیر قابل پیش‌بینی نبود، به‌خصوص که آن‌ها انگار بیانیه‌های‌شان را از قبل نوشته، در میز کارشان آماده کرده بودند: «این اقدام ایران عزیمت قابل ملاحظه‌ای از توافق هسته‌ای است.»

به نظر می رسد که دولتمردان مشکلات مردم را با پیوند دادن به مسائلی همچون کرونا موجه سازی می کنند اما وقتی سرنخ این مشکلات را می گیریم به انفعال مدیریتی و عدم نظارت صحیح در بازار تولید و توزیع می رسیم.

به‌رغم آنکه جو بایدن در هفته‌های اخیر هر بار از او درباره برجام پرسش شد، به پاسخ‌ها و اظهارنظر‌های یک کلمه‌ای قناعت کرد و حاضر نشد همان شعار‌های مبسوط انتخاباتی‌اش را در این باره تکرار کند، جیک سالیوان، گزینه بایدن برای مشاور امنیت ملی امریکا روز دو شنبه ۷ دسامبر در اجلاس شورای مدیریت وال استریت ژورنال به این موضوع ورود مبسوطی داشت که به نظر می‌رسد به مجموع تحولات داخل و خارج از ایران پیرامون برجام نیم‌نگاهی داشته است و حالا به این نتیجه رسیده که امریکا باید «دانه‌پاشی در پای دام برجام» را آغاز کند.

موضع گیری اروپایی‌ها از دو منظر قابل بحث است؛ نخست اینکه آیا اروپا توانایی فعال سازی مکانیسم ماشه را دارد و دیگر آنکه «نقطه جوش» اروپایی‌ها کجاست که نزدیکی ایران به آن نقطه می‌تواند منجر به واکنش‌های عصبی‌تر این کشور‌ها شود؟

موفقیت در این رشته نیازمند مطالعه زیاد، تحقیق و بررسی، تفکر و برنامه‌ریزی، داشتن هوش بالا، توانایی در دیدن فرصت‌ها، توانایی حل مسئله، توانایی برنامه‌ریزی، انجام کار تیمی، هدف‌گذاری، مذاکره حرفه‌ای، توانایی انتخاب شایسته نیروی انسانی و به کارگیری صحیح آن‌ها است.

مبلغان این قرائت «اصل ترور» را تا حدودی نکوهش کرده، اما معتقدند اقدام متقابل، همسطح و متوازن نباید مصلحتی بزرگتر به نام «مفاهمه با دولت بایدن و اروپا» را به مخاطره بیندازد؛ به همین دلیل به «محکوم کردن رسانه‌ای ترور»، «نامه‌نگاری‌های ویترینی با سازمان‌های بین‌المللی» و «دعوت کردن کشور‌های اروپایی به اعلام برائت از ترور» بسنده می‌کنند.

مهم‌ترین پرسش این است که آیا مجلس صلاحیت تصویب قانونی با کیفیت یاد شده را دارد؟ و چگونه می‌توان عواقب حقوق بین الملل تعلیق و یا لغو تعهدات ایران را کاهش داد؟

۲۴ ساعت بعد از ترور شهید فخری‌زاده جوبایدن و سایر دموکرات‌ها همراه با کشور‌های اروپایی به صورت یکدست و هماهنگ پاسخ ایران به انجام فعالیت‌های تروریستی را عامل تشدید تنش‌ها و برهم زننده امید جهت احیای برجام عنوان می‌کنند.