در42 سال اخیر هیچ فردی به اندازه روحانی به عملکرد دولتی پیش از خودش نتاخته و هیچ‌کس نیز به اندازه او فجایعی بیشتر از دولت‌های پیشین خود به‌بار نیاورده است. روحانی در دو دولتش از کنترل قیمت‌ها می‌گفت و بارها و بارها دولت‌های پیشین را بابت عدم کنترل تورم و مشقت‌بار کردن زندگی مردم مورد مواخذه قرار می‌داد. در این حوزه نیز او و دولتش ناکام ماندند.

قرار بود دور بعدی مذاکرات در وین، به توافق احتمالی برای بازگشت امریکا به برجام ختم شود، به خصوص که میخاییل اولیانوف، نماینده روسیه در مذاکرات وین ۲۹ خرداد پیش‌بینی کرده بود مذاکرات احیای برجام در تاریخ ۲۴ تیر، یعنی ششمین سالگرد توافق به نتیجه خواهد رسید. در حالی که دیپلمات‌ها تا همین هفته قبل توافق را «در دسترس» می‌خواندند،

دعوای احزاب میانه‌رو و تندرو جریان اصلاح‌طلبی سال‌هاست که در جریان است، گاهی بنا به مصلحت‌های جریانی فروکش می‌کند و گاهی اوج می‌گیرد، اما هیچ‌گاه روی آرامش به خود ندیده است، جز موسم جمع‌آوری غنائم انتخاباتی که البته با تقسیم قدرت، منافع حزبی بر حیدری نعمتی‌ها چربیده است. یکی دیگری را به فرصت‌طلبی و حضور در قدرت به هر قیمتی متهم می‌کند و دیگری معتقد است تندرو‌های اصلاح‌طلب که هیچ راهکار عملیاتی برای اصلاح وضع موجود ندارند و فقط به حرف درمانی رو آورده‌اند که با عبور از همه ساختار‌های قانونی، مرتب زیر میز می‌زنند.

و در نهایت اصلاحات تنها جریانی است که به ظاهر خود را در نظام تعریف می‌کند اما در عمل بر علیه نظام عمل می‌کند و از هیچ فرصتی برای براندازی نظام چشم پوشی نمی‌کند و دادن ۳۵ رأی از ۴۰ رأی به نامزدی تاجزاده که قانون اساسی و ولایت فقیه و ارکان نظام اسلامی را قبول ندارد و رسماً در پلونوم چهارم جبهه مرتد و منحله مشارکت اعلام کرده در پی براندازی نظام ولایت فقیه است نمونه این رذالت و نفاق است.

سید مصطفی تاج‌زاده عضو مرکزی احزاب منحله مشارکت و مجاهدین انقلاب دو روز پیش با اعلام بیانیه‌ای رسما خود را به عنوان یکی از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری مطرح کرد. فارغ از اینکه آیا او رجل سیاسی است و ساده‌ترین شاخص‌های ریاست جمهوری را دارد یا خیر؟ باید به این توجه داشت که وی در بیانیه خود تأکید کرده است که «برای استقرار دموکراسی در ایران» می‌آیم! تلاش وی برای استقرار دموکراسی در ایران در حالی است که پیشینه رفتار تاج‌زاده و طیف متبوع او رفتار و رویکردی کاملاً مغایر با دموکراسی و اصول برآمده از آن را نشان می‌دهد.

امریکایی‌ها به خوبی دریافته‌اند «تحریم» مهم‌ترین و اثرگذارترین کلیدواژه انتخاباتی در انتخابات سال‌های ۹۲ و ۹۶ بوده است و در طول سال‌های بعد از این دو انتخابات، نه تنها تحریم وزانت، اهمیت و اعتبار خود را در درون جامعه ایرانی از دست نداده است بلکه همچنان ظرفیت آن را دارد که با توسل به آن بر انتخابات تأثیر بگذارند. راز اصرار و پافشاری امریکایی‌ها برای حفظ ساختار تحریم‌ها را می‌توان در ده‌ها جمله و موضعی که تاکنون مقامات ارشد کاخ سفید از باراک اوباما و جان کری گرفته تا ترامپ و جان ساکی و جان سالیوان بیان کرده و اتخاذ کرده‌اند، جست‌وجو کرد.

به گزارش رویترز، اف‌بی‌آی به آژانس‌های پلیس درباره احتمال اعتراضات مسلحانه در سراسر ۵۰ ایالت امریکا در روز مراسم تحلیف جو بایدن هشدار داده است. شدید‌ترین تدابیر امنیتی در پایتخت اعمال شده و علاوه بر موافقت وزارت دفاع امریکا با رقم بی‌سابقه ۲۵ هزار نیروی گارد ملی برای تأمین امنیت روز تحلیف، سازمان فدرال «خدمات پارک‌های ملی» روز جمعه اعلام کرد که پارک «نشنال مال» در مرکز واشنگتن را که هر ساله در زمان مراسم تحلیف از جمعیت پر می‌شود به درخواست سرویس مخفی می‌بندد.

هم کاخ سفید دارد درد خروجش از برجام را در روز‌های آخر ترامپ می‌چشد، هم اروپاییان کم‌کم درک می‌کنند که عمل نکردن به توافقات «چند من اورانیوم غنی شده» روی دست‌شان خواهد گذاشت. روس‌ها در واکنش به شروع غنی‌سازی ۲۰ درصدی در فردو گفته‌اند این کار ایران قابل پیش‌بینی بود. ظاهراً این کار برای اروپایی‌ها هم چندان غیر قابل پیش‌بینی نبود، به‌خصوص که آن‌ها انگار بیانیه‌های‌شان را از قبل نوشته، در میز کارشان آماده کرده بودند: «این اقدام ایران عزیمت قابل ملاحظه‌ای از توافق هسته‌ای است.»

به نظر می رسد که دولتمردان مشکلات مردم را با پیوند دادن به مسائلی همچون کرونا موجه سازی می کنند اما وقتی سرنخ این مشکلات را می گیریم به انفعال مدیریتی و عدم نظارت صحیح در بازار تولید و توزیع می رسیم.

به‌رغم آنکه جو بایدن در هفته‌های اخیر هر بار از او درباره برجام پرسش شد، به پاسخ‌ها و اظهارنظر‌های یک کلمه‌ای قناعت کرد و حاضر نشد همان شعار‌های مبسوط انتخاباتی‌اش را در این باره تکرار کند، جیک سالیوان، گزینه بایدن برای مشاور امنیت ملی امریکا روز دو شنبه ۷ دسامبر در اجلاس شورای مدیریت وال استریت ژورنال به این موضوع ورود مبسوطی داشت که به نظر می‌رسد به مجموع تحولات داخل و خارج از ایران پیرامون برجام نیم‌نگاهی داشته است و حالا به این نتیجه رسیده که امریکا باید «دانه‌پاشی در پای دام برجام» را آغاز کند.