عباس آخوندی، وزیر ناکارآمد و پرمدعای راه و شهرسازی(مسکن) در پنج سال از عمر هفت ساله دولت های روحانی که پروژه مسکن مهر را «مزخرف» خوانده بود و این روزها هم برای کاندیداتوری ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ابراز تمایل کرده است، در یک برنامه زنده اینستاگرامی گفته است: «سرجمع بیشتر از دوسوم مسکن مهر و تاسیسات زیربنایی و روبنایی آن در زمان مسئولیت من انجام شد. بیش از یک میلیون از آن را من ساختم. من اگر می‌خواستم کار غیراخلاقی بکنم بلد بودم که موج‌سواری کنم و هر هفته دو پروژه مسکن مهر افتتاح کنم. ولی چون نمی‌خواستم دروغ بگویم و با مردم صادق بودم». فارغ از صحت و سقم این ادعای آخوندی درباره ساخت و تحویل واحدهای مسکن مهر، امر مشهود قیمت نجومی مسکن است که از مهم ترین دلایل آن کمبود ساخت و ساز مسکن در کشور و همچنین عدم اجرای طرح مالیات بر خانه های خالی است.

به گزارش«رهوا» بخش هایی از اظهارت آخوندی را در ادامه خواهید خواند:

*وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران بیشتر از همیشه نگران‌کننده شده است و فقر تا مرحله‌ای پیش رفته که ممکن است امنیت را تهدید ‌کند.

*همان روزی که آمریکا از برجام خارج شد در دولت گفتم که ما باید اعلام کنیم که تا آخر در برجام‌ هستیم. تردیدهای دولت آسیب‌های زیادی به اقتصاد زد. دولت تا حدی مرعوب گروه‌های فشار شد و در زمین آنان بازی کرد و همین موجب از دست دادن سرمایه اجتماعی‌اش شد.

*مشکلات اقتصاد ایران برای سیاستمداران شناخته شده است و اقتصاددانان هم راهکارهای مناسبی پیشنهاد داده‌اند اما بیشتر این راهکارها توسط سیاستمداران پذیرفته نمی‌شود. ریشه مساله ایران در اقتصاد سیاسی است.

*وزیر سابق راه و شهرسازی که به انتقادهای تند از مسکن مهر معروف است، می‌گوید که علت انتقاد او به مسکن مهر آن بود که وظیفه دولت بساز و بفروشی نیست و با بساز و بفروشی دولت حتما دچار فساد می‌شود. با این حال بیشتر واحدهای مسکن مهر در دوره او به سرانجام رسیده است.

*سرجمع بیشتر از دوسوم مسکن مهر و تاسیسات زیربنایی و روبنایی آن در زمان مسئولیت من انجام شد. بیش از یک میلیون از آن را من ساختم. من اگر می‌خواستم کار غیراخلاقی بکنم بلد بودم که موج‌سواری کنم و هر هفته دو پروژه مسکن مهر افتتاح کنم. ولی چون نمی‌خواستم دروغ بگویم و با مردم صادق بودم. هم کار را انجام دادم و هم تبلیغ نکردم. حضرات مدعی یک هزارم این صداقت را به مردم نشان دهند.

*استعفایم از دولت به دلیل پافشاری بر روی مواضعم بود. من طرفدار سیستم بازار رقابتی و تعامل مثبت و سازنده با جهان بر اساس منافع ملی بودم و هستم و وقتی دیدم دولت نمی‌تواند این سیاست را اجرایی کند، وظیفه اخلاقی‌ام بود که از دولت جدا شوم و جدا شدم.