مجله خبری«رهوا»ولادت حضرت علی (ع) نوید امید و شادی برای قبیله بنی هاشم و بنی اسد بود و آنگونه در کتب تاریخی به نگارش درآورده‌اند و از بزرگان یاد شده است، حضرت امیرالمومنان (ع) تنها کسی است که در کعبه به دنیا آمده است.

یزید بن قعنب در ادامه نقل می‌کند: ما دیدیم که خانه خدا از پشت شکافته شد (محل مستجار) و فاطمه داخل خانه شد و ما دیگر او را ندیدیم، و دیوار دوباره به حال اوّل برگشت، به ذهن ما رسید که قفل در خانه خدا را باز کنیم، ولی باز نشد، «فَعَلِمْنا اَنَّ ذلِکَ اَمْرٌ مِنَ اَمْرِ اللّه ِ. عَزّوجَلّ؛ پس دانستیم که این مسئله کاری است از طرف خدای عزیز و جلیل».

*اگر خودمان را مسکین و یتیم و فقیر بدانیم، حضرت امیرمؤمنان(ع) و حضرت زهرا(س) ما را سقایت و اطعام خواهند کرد.
استاد سید محمّدمهدی میرباقری: «سوره‌ «هَلْ أَتى» سورهٔ سقایت و شفاعت حضرت امیر(ع) و حضرت زهرا(س) است. بحث اطعامِ مسکین و یتیم و اسیر است. همه ما، هم مسکینیم، هم یتیمیم، و هم اسیریم. اگر کسی به اینها توجه نکند، به آن اطعام نمی‌رسد؛ «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ أَسیراً».

طعام هم که فقط این خوردنی‌ها نیست. «فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِهِ‏»: قال علمُه‏ الذی یأخذه عمن یأخذه». [طعام در اینجا] حقایق و معارف است

حتی درباره بهشت متقین هم اگر از شراب‌های طهور بهشتی می‌خورند، این تعبیر هست‌ که: «مَثَلُ الْجَنَّهِ الَّتی‏ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فیها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّهٍ لِلشَّارِبینَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى»؛ فرمود‌: «فإنّه علمُهم‏ یتلذَّذُ منه شیعتُهم». البته ظاهرش خمر یا نهر است منتها فرمود‌: «فإنه علمُهم‏ یتلذذ منه شیعتهم». باطنِ این خمر، معرفت است…».

سخن گفتن امام علی(ع) با زمین
گفت و گو با سنگ
از ابن عباس روایت شده که گفت: با علی(ع) از جنگ صفین بر می‌گشتیم لشکر تشنه شد، و در آن زمین آبی نبود، و به علی(ع) از تشنگی شکایت کردند، حضرت شروع به گشتن کرد تا این که سنگی را دید، روی آن ایستاد و فرمود: «ای سنگ آب کجاست؟»

عرض کرد: «سلام بر تو ای وارث علم نبوت! آب در زیر من است ای وصی محمد»، پس صد نفر روی سنگ افتادند و نتوانستند حرکتش دهند، و آن جناب روی آن ایستاد و لبهایش را حرکت داد و با دستش آن را بلند کرد، و به یک چشم بر هم زدن از جا کنده شد. چشمه آبی در زیرش بود از عسل شیرین تر، و از برف سردتر، خوردند و اسبان و شترانشان جای خود برگرد، و سنگ شروع به چرخیدن کرد تا روی چشمه افتاد.

آرام کردن زمین
در زمان ابوبکر و عمر، زلزله شدیدی در مدینه رخ داد، به طوری که عموم مردم ترسیدند. نزد ابوبکر و عمر رفتند، مشاهده کردند آن دو نفر از شدت ترس به شتاب حضور امیرالمؤمنین(ع) می‌روند.

مردم هم به تبعیت آنها حضور آن حضرت رسیدند. امیرالمؤمنین(ع) از منزل خارج شدند. ابوبکر و عمر و عموم در عقب آن بزرگوار رفتند تا به باروی شهر رسیدند. آن حضرت روی زمین نشست مردم هم اطراف او نشستند. دیوارهای مدینه مانند گهواره حرکت می‌کرد اهل مدینه از شدت ترس صداهای خود را بلند کرده و فریاد می زدند: «یا علی به فریاد ما برس، هرگز چنین زمین لرزه ای ندیدیم». لب‌های آن حضرت به حرکت آمد و با دست به زمین زد و فرمود: «ای زمین آرام و قرار بگیر». زمین به اذن خدا ساکت شد و قرار گرفت.

مردم از اطاعت و فرمانبرداری زمین از امیرالمؤمنین(ع) تعجب کردند، فرمود: «شما تعجب کردید که اطاعت امر من نمود وقتی به او گفتم که قرار بگیر؟»، عرض کردند: «بلی، یا امیرالمؤمنین». فرمود: «من همان انسانی هستم که خداوند در قرآن می فرماید: «و قال الانسان مالها» به زمین می‌گویم بیان کن برای من حوادث و اخباری که بر روی تو واقع شده و انجام گرفته است و به من بگو عمل هایی که مردم در روی تو به جا آورده اند».

پس از آن فرمود: «اگر این همان زمین لرزه هایی بود که خداوند در سوره زلزله می فرماید زمین به من اخبار خود را خبر می داد، ولی آن نیست». و در حدیث آمده است که پیغمبر (ص) فرمود: «آیا می دانید که اخبار آن چیست؟»، گفتند: «خدا و پیامبرش داناتر است». فرمود: «اخبار آن این است که شهادت می دهد بر هر بنده و کنیز و هر مرد و زن به آن چه در روی آن انجام داده می‌گوید: فلانی، فلان کار را در فلان روز از فلان ماه انجام داده.»، این خبر دادن زمین است».

سخن گفتن زمین با امام (ع)
اسماء بنت عمیس گوید: «فاطمه زهرا(س) فرمود: «یکی از شب ها که علی(ع) بر من وارد شد مرا به هراس انداخت». عرض کردم: «چگونه تو را به هراس انداخت ای سرور زنان عالمین». فرمود: «شنیدم که زمین با او حرف می زد و او نیز با او سخن می گفت».

گلچین  مولودی ولادت امام علی(ع):