شهردار تهران همواره درباره مدیریت شهر از کمبود منابع مالی و نبود امکانات صحبت می کند اما این روزها که شهر تهران بیش از هر چیزی به کار اجرایی احتیاج دارد شورای شهر و شهرداری تمرکز خود را معطوف به کار انتخابات شورایاریها کردهاند. انتخابات شورایاریها قطعا با توجه به وسعتی که در تهران و ابعاد کوچکتر آن یعنی محلات دارد با هزینه هنگفتی باید برگزار شود. این درحالی است که تهران نیازمند سرمایه برای نوسازی است و ممکن است در برخی از بخشها عدم ترمیم و رسیدگی فاجعه بوجود بیاورد شهرداری خود را معطوف به برگزاری انتخابات شورایاریها کرده است.
در این وضعیت اعضای شورای شهر تهران برای برگزاری انتخابات تلاش بی وقفه و عجیبی از خود به نمایش گذاشتند. در این باب حتی طرحی را برای تغییر آیین نامه برگزاری این انتخابات کلید زدند که در آن حتی افراد سابقه دار هم بتوانند به عنوان کاندیدا در انتخابات شورایاریها حضور یابند که این موضوع با مخالفت برخی نهادها منتفی شد.
با این حال حذف هیئت های اجرایی و نظارتی سطح محله و تمرکز گرایی در منطقه در آیین نامه اجرایی انتخابات شورایاری ها، زیر سوال بردن فلسفه محله محوری، ماهیت محلی این انتخابات و واجد اشکالات فراوان غیرقابل جبران است. از این منظر، با اینگونه انتخابات برگزار کردن بدون حس وحال، بعید است آبی برای محله گرم شود.
حتی بسیاری این مطلب را مطرح می کنند که چه شده که به یکباره شورای شهر تهران به برگزاری انتخابات شورایاری ها اینقدر پیله کرده است و درواقع اصلاح طلبان دنبال چه چیزی در این حوزه هستند.
در انتخابات شورای شهر شهرهای مختلف هم مشکلات مهمی بوجود آمده است که این موضوع ضرورت ترمیم این انتخاباتها و نتیجه حاصله از آنرا هر چه بیشتر کرده است. متاسفانه اصلاح طلبان خود را معطوف به انتخاباتها می کنند و بیشتر از اینکه کار کنند از انتخاباتی به انتخابات دیگر می پرند. این روزها تهران تشنه خدمت رسانی است و به نظر می رسد که حتی می توان با توجه به مشکلاتی که خود شهردار و شورای شهر تهران همواره روی آن تاکید دارند این انتخابات به عقب افتاده و پول این موارد صرف ساماندهی مشکلات مردم شود. برگزاری انتخاباتهایی که بیشتر برای مردم هزینه زاست تا مشکلات آنان را مرتفع کند، چه سودی دارد؟ به نظر می رسد اصلاح طلبان هم بایستی به جای سپری کردن وقتشان در این حوزهها به کار اجرایی جدی برای مردم بپردازند.