به گزارش«رهوا».در ادامه با اختراعات فضایی ای آشنا خواهیم شد که روی زمین از آن ها استفاده می کنیم.

۱- کفش های ورزشی

اگر فناوری ساخت لباس های فضانوردی نبود، از کفش های راحت ورزشی، به شکلی که حالا می شناسیم برخوردار نبودیم. کفی ضربه گیر وسطی کفش های ورزشی با همان فناوری ای ساخته می شوند که در تولید لباس های فضانوردی به کار می رود تا لباس ها هم ضربه گیر باشند هم استحکام داشته باشند.

۲- لامپ های ال‌ای‌دی

لامپ های ال‌ای‌دی نسبت به لامپ های معمولی هم ایمن ترند و مقاومت بیشتری در برابر شکستگی دارند و هم برق کمتری مصرف می کنند. به همین دلیل این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده اند. از فناوری چراغ های ال‌ای‌دی (قرمز رنگ) در ابتدا برای پرورش گیاه در فضا استفاده می شد.

۳- عدسی های ضد خش

در دهه ی ۱۹۸۰ شرکت عینک سازی «فاستر گرنت» با سازمان ناسا وارد همکاری شد تا تحت مجوز آن به ساخت یک پوشش ضد خش بپردازد، یعنی همان فناوری ای که در تولید کلاه های فضانوردی به کار می رفت. حاصل این همکاری ساخت عینک هایی از نوعی پلاستیک نشکن بود که هیچ خط و خشی روی آن نمی افتاد.

۴- هدفون های بی سیم

احتمالاً می توانید تصور کنید که تجربه ی بی وزنی در فضا با وجود سیم های دست و پاگیر اصلاً خوشایند نیست. برای اینکه فضانوردان بتوانند در فضا کارهای خود را راحت انجام دهند و سیم ها دست و پاگیرشان نشوند، فناوری ارتباط پیشرفته به وجود آمد که برقراری ارتباط را از وجود سیم و کابل بی نیاز کرد. ما حالا قدر این اختراع را واقعاً می دانیم چون روی کره زمین هم سیم ها مشکل ساز هستند.

۵- جاروهای شارژی

ناسا برای ساخت و بهینه سازی موتور نوعی مته با شرکت «بلک اند دکر» وارد همکاری شد تا با استفاده از آن بتواند از لایه های عمیق کره ماه نمونه برداری کند. این همان فناوری ای است که امروزه از آن در ساخت جاروهای کوچک و دستی پراستفاده یعنی جاروهای شارژی استفاده می شود.

۶- گوشی های دوربین دار

اگر بخواهیم چیزی را روی دستگاهی نصب کنیم و آن را به فضا بفرستیم، از جهت اندازه و وزن با محدودیت زیادی رو به رو هستیم. به همین دلیل در دهه ی ۱۹۹۰، گروهی برای ساخت دوربین های بسیار کوچک و سبک دست به کار شدند. وقتی اریک فاسم مشغول ساخت فناوری بسیار ویژه ای برای این منظور بود همکارانش او را احمق خطاب می کردند. فاسم با وجود همه ی تردیدهایی که از سمت همکارانش نسبت به ایده ی او وجود داشت، اختراعش را ثبت کرد که بعدها معلوم شد تصمیم درستی بود چرا که حالا بیشتر تلفن های همراه از همان فناوری استفاده می کنند.

۷- عایق ساختمان

هر زمان که در خانه ی خود احساس گرما و راحتی می کنید، از صنعت فضایی ممنون باشید چرا که اختراع عایق کاری در ابتدا برای محافظت از فضانوردان در برابر دماهای بالا به وجود آمد. بعد از آن بود که بخش خصوصی همین فناوری را در شیوه های حفظ انرژی مورد استفاده در خانه های امروزی به کار گرفت.

۸- موس

کسی که برای اولین بار موس را اختراع کرد یکی از محققین ناسا بود. البته او این اختراع را با نام «نشانگر محل x-y در صفحه نمایش» ثبت کرده است. هدف از ساخت این وسیله راحت تر کردن تعامل میان کامپیوترها و سفینه های فضایی بود. این محقق نمی دانست سال ها بعد با اختراع خود زندگی بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار خواهد داد، یعنی زمانی که اولین کامپیوترها همراه با موس فروخته شدند.

۹- پتوهای فویلی

ملحفه متالیک یا پتوی اضطراری را بر کره ی زمین به عنوان یک عایق می شناسند که از آن می توان در آب و هوای نامساعد استفاده کرد و این پتوها به ویژه به کسانی کمک می کنند که نمی توانند دمای بدن خود را خیلی سریع پایین آورند. این عایق های سبک وزن در ابتدا برای محافظت از سفینه های فضایی و فضانوردان در فضا ساخته شدند.

۱۰- سیستم های تصفیه هوا

فضانوردان برای آنکه بتوانند در سفرهای طولانی مدت فضایی دوام آورند به یک منبع غذایی قابل اتکا نیاز دارند. ایجاد همان سیستم گردش هوای موجود بر روی کره زمین برای پرورش مواد غذایی، چالش بزرگی برای مهندسان فضایی بود. اما آن ها راه حلی برای این چالش پیدا کردند که تبدیل شد به فناوری ای که امروزه آن را به عنوان دستگاه تصفیه هوا می شناسیم. حالا از این دستگاه ها در بیمارستان ها، خانه ها و فروشگاه های مواد غذایی استفاده می شود که به دنبال حفظ تازگی محصولات خود در مدت طولانی تری هستند.

۱۱- فوم هوشمند

تشکچه هایی که در ساخت صندلی های سفینه های فضایی به کار می رفتند، باید به گونه ای می بودند که در فرودهای اضطراری محافظت بیشتری از فضانوردان می کردند. به همین دلیل فوم هوشمند ساخته شد که حالا رواج زیادی داشته و به خصوص کاربرد زیادی در تولید تشک خواب و بالش دارد.

۱۲- لباس های نیروهای آتش نشانی

فضانوردان هنگام ورود به جو زمین، با دماهای شدیدی سر و کار پیدا می کنند. به همین دلیل لباس های فضانوردی و دستگاه های فضایی باید از محافظت مناسبی برخوردار می شدند، امری که به تولید پارچه های ضد آتش انجامید. در دهه ی ۱۹۷۰، یک خط تولید برای لباس های آتش نشان ها با استفاده از همان پارچه ها به راه افتاد تا از آن ها در برابر حرارتی که در شغل خود مجبور به تحملش هستند، محافظت کنند.