به گزارش«رهوا».دیروز رئیس‌جمهور محترم در جمع کارکنان وزارت خارجه بی‌آنکه برای نمونه به یکی از دستاوردهای برجام ‌اشاره کرده و یا از خسارت‌های فراوانی که برای مردم و نظام در پی داشته است یاد کند، به تعریف و تمجید همیشگی از برجام پرداخت و ظاهرا در پاسخ به منتقدان فرمودند: «من به عنوان رئیس‌جمهور، هم در دور اول و هم دور دوم، نظرم را در سیاست خارجی به رای مردم گذاشتم و یکی از شعارهای اصلی در انتخابات تعامل سازنده با جهان بود. شاید یکی از دلایل کسانی که به من رای دادند همین اصل تعامل سازنده با دنیا باشد»!

در این خصوص باید به رئیس‌جمهور محترم یادآوری کرد که «تعامل سازنده با جهان»، یک «ادعا» است که به «قوطی سربسته» شبیه است و از آنجا که مفهوم بایسته و پسندیده‌ای دارد، همه سیاستمداران و نامزدهای ریاست جمهوری در همه جای جهان حتی اگر به آن اعتقاد هم نداشته باشند، در تبلیغات انتخاباتی خود بر آن تاکید می‌ورزند. کدام نامزد ریاست جمهوری را می‌توان آدرس داد که در تبلیغات انتخاباتی خود گفته باشد «من اهل تعامل سازنده با جهان نیستم و هدف من ایجاد جنگ و تنش و نا آرامی در جهان است»! و یا کدام نامزد ریاست جمهوری را می‌توان یافت که ادعای مردمی بودن، حمایت از محرومان، توزیع عادلانه ثروت، گسترش رفاه، احترام به نظر دیگران و… را نداشته باشد!

از این روی باید گفت شعار «تعامل سازنده با جهان» برخلاف آنچه آقای روحانی گفته‌اند علت رای مردم به عملکرد سیاست خارجی دولت ایشان و نشانه تائید آن سیاست‌ها نبوده است چرا که اگر «وعده» را قول و قرار مشخص و «ادعا» را شعار کلی تلقی کنیم، باید گفت؛ مردم به «وعده»‌ها رای می‌دهند و نه «ادعا»‌ها و اگر قرار بر رای به ادعاها باشد همه نامزدها، ادعاهای مردم‌پسند و دهان پُرکن دارند.

بنابراین رئیس‌جمهور محترم برای ارزیابی میزان رضایت رای‌دهندگان از سیاست خارجی دولت ایشان باید وعده‌هایی را که در تبلیغات انتخاباتی خود به آنان داده است فهرست کنند و سپس برای ملت توضیح بدهند که کدامیک از آنها تحقق یافته است و چه تعداد از آن وعده‌ها بر زمین مانده و یا به عکس خود تبدیل شده است! به عنوان نمونه -و فقط نمونه- وعده داده بودید کاری می‌کنید که علاوه بر چرخ سانتریفیوژها چرخ معیشت مردم هم بچرخد و حالا هر دو از چرخش ایستاده است! فرموده بودید؛ همه تحریم‌ها را لغو می‌کنید ولی نه فقط لغو نشده که ده‌ها تحریم هم به آن اضافه شده است!

وعده داده بودید که احترام پاسپورت ایرانی را حفظ می‌کنید اما، امروز وزیر خارجه شما هم در نیویورک که مقر سازمان ملل است بیش از ۸۰۰ متر مربع حق جابجایی ندارد و آمریکا قانون منع سفر به ایران را تصویب کرده است! و به نماینده‌ای که برای سفارت در سازمان ملل معرفی کرده‌اید ویزا نمی‌دهد! وزیر خارجه کشورمان را تحریم می‌کند! و…. فهرست وعده‌های بر زمین مانده به درازا می‌کشد! کاش به چند وعده تحقق یافته ‌اشاره می‌فرمودید!