به گزارش«رهوا».اظهار پشیمانی در پیشگاه الهی دستور خاصی ندارد. مهم عزم بر ترک گناه و ندامت و پشیمانی درونی است .
زنا از گناهان کبیره و بزرگ است که در تمام ادیان الهی حرام اعلام شده و بر انجام آن عذاب الهی وعده داده شده است. زناکار به عنوان شخص تجاوز گر از حریم الهی معرفی شده است.
اما گناه هر چه بزرگ باشد ، باز به جهت بزرگی و عظمت رحمت و بخشش الهی ، بخشیده خواهد شد. البته اگر توبه واقعی نماید و از صمیم قلب پشیمان بوده و قصد انجام دوباره آن را نداشته باشد ، به خصوص اگر کسی به غفلت یا در اثر فریب به این عمل زشت مبتلا شده باشد .
در هر حال انسان باید سعی کند که فریفته نشود و در دام فریب کار نیفتد . در غیر این صورت او به اندازه همین غفلت مقصر خواهد بود ، اما این ها هیچ کدام نباید موجب یأس و نا امیدی از رحمت خدا شود.

آیا توبه از زنا باعث بخشیده شدن زنا نزد خداوند متعال مى شود؟ چه جورى؟

هر گناهى قابل توبه است و خداوند خود فرموده است: «ان الله یغفر الذنوب جمیعا خداوند همه گناهان را مى آمرزد. هر گناهى با توبه واقعى مورد بخشش واقع مى شود. توبه اعمال و گناهانى چون زنا، به پشیمانى و ترک واقعى آنها است.

ولى براى جبران، سعى کنید تاریک حاصل در قلب را با معنویت و انجام کارهاى خوب پاک نمایید و هر وقت یاد گناهان خود افتادید استغفار کنید و از خداوند بخشش بخواهید. در این صورت خداوند مهربان و آمرزنده است. و بدانید در صورت توبه و جبران، نباید نگران عذاب الهى باشید.

روزى امیر المومنین على (ع) رو به مردم کردند و فرمودند: کدام آیه از قرآن کریم براى شما امیدوار کننده تر است؟

بعضى گفتند: آیه «ان اللّه لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء» خداوند شرک را نمى بخشد و غیر از آن تمام گناهان را خواهد بخشید.

فرمود: این امیدوار کننده هست، ولى آنطور که باید باشد نیست.

بعضى دیگر عرض کردند آیه «یا عبادى الذین اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمه اللّه ان الله یغفر الذنوب جمیعا» اى بندگان من که بر خویش اسراف روا داشته اید، از خداوند ناامید نشوید، خداى مهربان تمامى گناهان شما را خواهد آمرزید.

حضرت فرمود: این نیز خوبست، ولى آنکه باید باشد نیست.

بعضى دیگر عرض کردند آیه «و الذین اذا فعلوا فاحشه او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من یغفر الذنوب الا الله و لم یصروا على ما فعلوا و هم یعلمون» و کسانى که چون کار بدى انجام دهند و یا ظلمى بر خویش روا دارند، یاد خدا کنند و نسبت به گناهان خویش از خداى طلب بخشش نمایند و چه کسى گناهان را مى بخشد جز خداوند، البته در صورتى که بر گناهى که انجام داده اند به صورت آگاهانه اصرار نورزند.

فرمود: این هم خوبست ولى آن نیست.

مردم همه سکوت کردند، حضرت فرمود: چرا سکوت کردید بگویید ببینم مسلمانها؟

عرض کردند: نه به خدا سوگند ما آیه دیگرى به نظرمان نمى رسد.

فرمود: از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم شنیدم که مى فرمود: امیدوار کننده ترین آیات کتاب خدا این آیه است: وَأَقِمِ الصَّلاَهَ طَرَفَىِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ (۱۱۴ هود)

و در دو طرف روز (اول و آخر آن) و نخستین ساعات شب نماز را برپا دار زیرا خوبیها بدیها را از میان میبرد این براى پندگیرندگان پندى است.

از این آیه استفاده مى شود که کارهاى نیک نورى تولید مى کند که خود به خود تاریکى اى که از گناه بر دل انسان وارد شده، مى شوید و حتى بدون توبه هم ممکن است خداى متعال گناهان انسان را ببخشد، چه رسد به اینکه انسان از کرده هاى گذشته خود پشیمان شده و توبه نماید.

البته این در صورتى است که حق الناس در میان نباشد. در مواردى که حق الناس در کار است جبران آن نیز براى پاک شدن و جبران گناهان لازم است.

ولى در هر صورت جاى هیچگونه ناامیدى نیست و انسان هر گناهى که داشته باشد، با حسنه و یا توبه قابل بخشش است و خود ناامیدى از رحمت خداوند از گناهان کبیره مى باشد.

قرآن کریم و پیشوایان دینى (ع) در موارد فراوانى، ما را به توبه و ترک گناه دعوت نموده ‏اند و یأس و ناامیدى از رحمت خداوند را از گناهان بزرگ شمرده و ما را از آن بر حذر مى ‏دارند.

خداوند متعال مى‏فرماید: «قل یا عبادى الذین اسرفوا على انفسهم لاتقنطوا من رحمه اللّه ان اللّه یغفر الذنوب جمیعاً انه هو الغفور الرحیم‏ [بگو اى پیامبر]: اى بندگانم که با گناه و نافرمانى بر نفس خود اسراف کرده‏اید، هرگز از رحمت خدا ناامید نشوید. (این آیه در شان کسى نازل شد که در جنگ احد حمزه عموى پیامبر را کشت و بعد که توبه کرد، خداى متعال به او در مورد رحمت و مغفرت خود امید داد) البته خدا [به وسیله توبه و بازگشت [همه گناهان شما را خواهد بخشید که او خدایى بسیار آمرزنده و مهربان است»،(۱)

براى توبه از لواط وزنا: همین مقدار که میان خود و خدا توبه کند کافى است مگر اینکه صدمه بدنى پیش آید ویا شکایتى انجام بپذیرد. در این زمینه کتابهاى زیر را مطالعه نمایید:

۱- گناه شناسى/ محسن قرائتى.

۲- گناهان کبیره/ شهید دستغیب.

۳- قیامت و قرآن (تفسیر سوره طور) شهید دستغیب.

۴- کیفرگناه/ سید هاشم رسولى محلاتى

براى مطالعه بیشتر ر. ک منابع اخلاقى:

– ترجمه جامع السعادات، مرحوم نراقى

– ترجمه الاخلاق، مرحوم شبر

– نقطه هاى آغاز در اخلاق، مهدوى کنى

(۱) (سوره زمر، آیه ۵۳). پرسمان.