مجله خبری«رهوا».اما تشخیص آن ها کار غیر ممکنی هم نیست. در ادامه نشانه های آلرژی و سرماخوردگی را به تفکیک مورد بررسی قرار خواهیم داد و می خواهیم ببینیم چطور می توانیم آن ها را از یکدیگر تشخیص دهیم.

خارش: آلرژی

یکی از واضح ترین نشانه های آلرژی، خارش است. خارش چشم ها، بینی، گوش ها یا گلو به آلرژی مربوط می شود. علت این مسأله، وجود هیستامین است، ترکیبی که هنگام فعال شدن سلول های ماستوتیت (وظیفه ی اصلی آن ‌ها ذخیره ی واسطه‌ های شیمیایی ای است که در جریان واکنش های آلرژیک و التهاب‌ ها آن‌ ها را آزاد می ‌سازند) در بدن منتشر و باعث خارش می شود. اگر سرما خورده باشید نباید چنین نشانه ای داشته باشید.

طولانی شدن نشانه ها: آلرژی

اگر نشانه هایی داشته باشید که بعد از گذشت ۳ تا ۵ روز هنوز از بین نرفته باشند، احتمالاً دچار آلرژی هستید نه سرماخوردگی. در هنگام سرماخوردگی، معمولاً وقتی بدن به عفونت غلبه کند، التهاب هم فروکش می کند. این مسأله معمولاً چند روز زمان می برد اما می تواند یک تا دو هفته هم طول بکشد. در مورد آلرژی، تا زمانی که ماده ی آلرژی زا وجود داشته باشد، نشانه ها هم می توانند ادامه پیدا کنند. اگر فکر می کنید که زیاد دچار نشانه های شبه سرماخوردگی می شوید، بهتر است نشانه ها و حالت هایی که تجربه می کنید را جایی یادداشت کنید تا متوجه شوید که الگویی وجود دارد یا نه. شما باید چیزی که بدن تان به آن واکنش نشان می دهد را شناسایی کنید و از اینجا درمان خود را شروع کنید.

سبز بودن خلط بینی: سرماخوردگی

البته کار خوشایندی نیست اما باید رنگ و قوام چیزی که وقت فین کردن از بینی تان خارج می شود را بررسی کنید. در آلرژی، ترشحات بینی در مجموع شفاف و رقیق هستند. گرچه ترشحات بینی در سرماخوردگی هم می تواند شفاف باشد، اما اغلب زرد یا حتی سبز است. علاوه بر این، به خاطر داشته باشید که آلرژی هم مانند سرماخوردگی می تواند باعث عفونت سینوسی که یک عفونت ثانوی است (عفونتی که در دوران ضعف یا نقاهت یک بیماری رخ می دهد و مشکل اولیه نیست) شود. عفونت سینوسی می تواند باعث به وجود آمدن ترشحات زرد یا سبز رنگ بینی شود.

آبریزش چشم ها: آلرژی

اگر متوجه شده اید که دچار خارش و آبریزش چشم شده اید، به احتمال زیاد مشکل تان آلرژی و نه سرماخوردگی است. شاید وسوسه شوید این خارش را با خاراندن چشم ها تسکین دهید، اما باید تا جایی که می توانید سعی کنید چشم هایتان را تمیز نگه دارید. هر بار که دچار خارش شدید سعی کنید چشم هایتان را با آب بشویید و از قطره های مخصوص آلرژی استفاده کنید.

تب: سرماخوردگی

گرچه از حساسیت های بهاری اغلب با عنوان «تب یونجه» یاد می شود، اما آن ها معمولاً با تب همراه نیستند. بیشتر آلرژی ها هیچ ارتباطی به تب یونجه ندارند و آلرژی تقریباً هیچ وقت باعث تب نمی شود. در مقابل، وقتی دچار یک عفوت ویروسی می شوید، یکی از اولین روش هایی که بدن از آن برای مقابله با عفونت کمک می گیرد، بالا بردن دمای خود است تا به این ترتیب ویروس ها از بین روند. اگر دمای بدن تان از ۳۸ درجه بالاتر رفته، به احتمال زیاد به سرماخوردگی مبتلا شده اید.

فصلی بودن نشانه ها: آلرژی

هم سرماخوردگی و هم آلرژی می تواند فصلی باشد، اما آلرژی ها قابل پیش بینی تر هستند. این بدان معنی است که آلرژی به شکل قابل پیش بینی ای در حدود یک زمان مشخص از سال یا هر زمانی که عامل آلرژی زا به طور مستقیم و بی واسطه در محیط اطراف وجود داشته باشد، رخ می دهد مثل گرد و غبار، قارچ، علف، گرده یا پرز حیوانات خانگی. این زمان معمولاً در فصل بهار است که گل ها در حال شکوفایی هستند و تعداد گرده ها افزایش پیدا می کند.

ظاهر شدن علائم در یک زمان یا مکان خاص: آلرژی

سرماخوردگی شاید صبح ها که از خواب بیدار می شوید یا شب ها که سعی دارید به خواب بروید، وخیم تر به نظر برسد، اما در واقع در تمام طول روز وجود دارد. آلرژی ها اما بیشتر به یک مکان مشخص مربوط می شوند. برای مثال آلرژی به سگ ها یا گربه ها معمولاً واضح است چون فقط زمانی رخ می دهد که حیوان یا پرز آن در محیط اطراف وجود داشته باشد. اگر کسی پا به خانه ای بگذارد که در آن گربه وجود دارد و شروع به عطسه کردن کند، این فرد باید احتمال بدهد که به پرز گربه آلرژی دارد. علاوه بر این، ممکن است متوجه شوید که وقتی در فضای بیرون هستید، در مقایسه با فضاهای داخلی نشانه ها بیشتر می شوند، چون در فضای بیرون علف، گرد و غبار و علف هرز وجود دارد که ممکن است شما را بیشتر در معرض آلرژی های فصلی قرار دهد.

سابقه ی خانوادگی: آلرژی

آلرژی هم مانند بسیاری از موارد دیگر یک مشکل ارثی است. فقط کسانی به آلرژی مبتلا می شوند که از نظر ژنتیکی مستعد بیماری های آلرژیک باشند. به این مسأله، آتوپی گفته می شود و افراد آتوپیک معمولاً سابقه ی خانوادگی بیماری های آلرژیک را دارند، از جمله رینیت آلرژیک (اآلرژی ها)، آسم یا اگزما. علاوه بر این، افراد مبتلا به رینیت آلرژیک اغلب بیشتر از یک بیماری آلرژیک دارند. برای مثال، رینیت آلرژیک در بیماران مبتلا به آسم بسیار شایع است.

دردهای عضلانی: سرماخوردگی

آلرژی ها معمولاً مجاری تنفسی را مورد حمله قرار می دهند، نه قسمت دیگری از بدن را. ریشه ی دردهای عضلانی می تواند سلول های التهابی باشد که به یک عفونت حمله برده اند، مسأله ای که نشانه ی بیماری سرماخوردگی محسوب می شود. آلرژی ها بر اثر یک حساسیت شدید در بدن به وجود می آیند.

گلو درد: سرماخوردگی

یکی از بهترین راه های تشخیص آلرژی از سرماخوردگی، داشتن یا نداشتن گلو درد است. سرماخوردگی در اثر ویروس هایی به وجود می آید که مجرای فوقانی تنفسی را تحت تأثیر قرار می دهند. این ویروس ها می توانند به کل سیستم تنفسی گسترش پیدا کنند، از جمله گلو که این مسأله باعث گلو درد می شود. اما آلرژی ها بیشتر با یک احساس ناخوشایند در پشت حلق همراه هستند نه یک گلو درد.

بروز ضایعات پوستی: آلرژی

اگزما نوعی تحریک پوستی خارش دار است که معمولاً به شکل یک ضایعه ی پوستی قرمز رنگ، خارش دار و پوسته پوسته بروز می کند. اگر دچار اگزما شده اید یا سابقه ی آن را دارید، احتمالاً مشکل تان آلرژی است. سرماخوردگی هرگز باعث بروز ضایعه ی پوستی نمی شود، مگر اینکه تب داشته باشید.

سرفه: سرماخوردگی

ترشحات پشت بینی ناشی از آلرژی می تواند گاهی باعث تک سرفه هایی شود، اما سرفه معمولاً نشانه ی سرماخوردگی است، به خصوص اگر با خلط همراه باشد. دقت کنید که چه زمانی از روز درگیر سرفه می شوید. اگر سرفه فقط شب ها و نه در طول روز، به سراغ تان می آید، ممکن است دچار آلرژی باشید.

کسالت دائمی: آلرژی

اگر با وجود اینکه در طول روز ارتباط بسیار کمی با دیگران دارید، دائماً کسالت دارید، ممکن است مشکل تان آلرژی باشد، نه سرماخوردگی یا یک عفونت ویروسی. دقت کنید که آخرین افرادی که با آن ها در تماس بودید هم بعضی از نشانه های شما را دارند یا نه.