به نظر می‌رسد تعریف و تمجید غلوآمیز و مستمر ماه‌های اخیر از برجام آن‌هم بعد از تحمیل هزینه‌های سنگین به جامعه ایرانی، برجام را همچنان به عنوان یک توافق برد- برد

در تمام مدتی که امریکا از برجام خارج شده است، طرف ایران به تمام تعهدات خود مندرج در برجام وفادار مانده و علیرغم گام‌هایی که در زمینه کاهش سطح تعهدات هسته‌ای برداشته تمایلی به اجرای گام‌هایی اساسی نداشته است و نتیجه آن نیز توسعه تحریم‌ها و گسترده شدن تهدیدات علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است.

پافشاری متمرکز برای زنده نگه داشتن برجام، در حالی است که برجام نه تنها صنعت هسته‌ای را به حالت تعطیلی کشاند و عامل بازگرداندن و گسترده‌تر شدن تحریم‌های ضدایرانی شد ...

باید توجه داشت که محاسبات امروز اروپایی‌ها دفعتا شکل نگرفته است و به مرور زمان با شناخت کامل از روحیات حاکم بر یک طیف سیاسی داخلی شکل گرفته است و دست کم بخشی از این شناخت مربوط به مذاکرات هسته‌ای سال ۸۲ است. یا در مذاکرات هسته‌ای که از سال ۹۲ به بعد، اروپا- امریکا به این باور رسیده‌اند که می‌توان ازطرف ایرانی امتیاز‌های عینی (نقد) گرفت و امتیاز‌های غیرقابل وصول و معطوف به آینده ارائه داد و چنانچه ایران برای تحقق «کف حقوق» خود پافشاری کند، تحقق آن مشروط به ارائه امتیازات جدید از سوی ایران باشد.

افکار عمومی جامعه به‌دنبال «اهداف و دستاورد‌های عینی» از توافق هسته‌ای هستند، اما عده مورد اشاره با به حاشیه بردن اهداف اصلی برجام، «دستاورد‌های ذهنی و غیرقابل اثبات برجام» را به رخ جامعه می‌کشانند!

در حقوق دریا‌ها دو رژیم «عبور بی ضرر» و «عبور ترانزیت» در تنگه ها، دریای سرزمینی و آبراه‌های بین‌المللی حکمفرماست و در «عبور بی ضرر» (innocent passage) بر خلاف عبور ترانزیتی (transit passage)، دولت ساحلی «حق ایجاد مانع برای ناو‌های در حال عبور داشته» و «حق تعلیق این حق را در زمان صلح» دارد و به فرض آنکه عبور بی ضرر (که بسیار سخت گیرانه‌تر از عبور ترانزیت است) را نیز برای عبور و مرور کشتی‌ها در تنگه جبل الطارق در نظر بگیریم،

کمیسیون مشترک برجام در نشست اخیری که جمعه برگزار کرد، در متن بیانیه خود با انتخاب واژگانی نظیر «اروپا تلاش خواهد کرد» از ارائه «تضمین عینی- کتبی» به اجرای تعهدات دهگانه اروپا در برجام و همچنین «تعهد مستند» به ضرورت اجرای تعهدات در دوران پسا خروج امریکا از برجام سر باز زده و در مقابل ایران را ملزم به اجرای یکجانبه تعهدات کرده و با زبان بعضاً تهدیدآمیز نسبت به کاهش تعهدات از سوی ایران هشدار داده است.

کارگروه اقدام ویژه مالی دو سال قبل ایران را از لیست سیاه این گروه، تعلیق کرد و از ایران خواست تغییراتی در برخی قوانین داخلی در حوزه‌های پولشویی و مبارزه با تأمین مالی تروریسم داشته باشد و به برخی کنوانسیون‌ها از جمله کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم (سی. اف. تی) و کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان‌یافته فراملی بپیوندد. از آن زمان تاکنون تعلیق ایران در هر نشست تا نشست بعدی تمدید شده است و در داخل کشورمان نیز سیر بررسی و تصویب این قوانین ادامه دارد.

وزیر خارجه امریکا در بخشی از سخنان خود که از لزوم تشدید فشار‌ها به ایران می‌گوید، به صورت تلویحی به ناتوانی دولت‌های امریکا در برابر توسعه گفتمان انقلاب اسلامی و قدرت دفاعی کشورمان و واکسینه شدن کشور در برابر تحریم‌های بین‌المللی اعتراف می‌کند.

اتهام‌افکنی علیه جمهوری اسلامی ایران» با محوریت مقامات ارشد امریکایی صورت گرفته است کمااینکه امریکا با انتشار یک فیلم که حاوی اتفاقات ساعتی پس از واقعه است، مدعی شده ایران عامل اصلی حمله به دو کشتی مذکور است.