۲۴ ساعت بعد از ترور شهید فخری‌زاده جوبایدن و سایر دموکرات‌ها همراه با کشور‌های اروپایی به صورت یکدست و هماهنگ پاسخ ایران به انجام فعالیت‌های تروریستی را عامل تشدید تنش‌ها و برهم زننده امید جهت احیای برجام عنوان می‌کنند.

نتیجه عینی تلاش معاون رئیس جمهور و سایرهم کیشان برای رفع تحریم، افزایش غیرقابل باور مشکلات اقتصادی نظیر گرانی، بیکاری، فقر، رکود و ... است آن‌هم در حالی که بعد از گذشت هفت سال نه «رفع تحریم»‌ها اتفاق افتاده و نه «اعانه و یارانه ای» دندان گیر به مردم داده شده و جالب‌تر اینکه ارزش واقعی یارانه ماهیانه دریافتی مردم برخلاف سال ۸۹، زیر ۴ هزار تومان است!

همزمان با ابراز علاقه دموکرات‌ها برای بازگشت به برجام، رئیس‌جمهور، وزیر خارجه، سخنگوی دولت و سایر مقامات ارشد دولت نیز با بیان برخی از پیش‌شرط‌ها نسبت به چنین مسئله‌ای ابراز تمایل کرده‌اند.

کشور‌های اروپایی به‌صورت خصوصی به امریکا گفته‌اند نمی‌خواهیم تحریم تسلیحاتی ایران رفع شود!

القای بحران ناکارآمدی در کشور در وجوه مختلف «سیاسی»، «اجتماعی»، «اقتصادی» و طی هفته‌های اخیر «پزشکی-درمانی» مورد توجه قرار گرفته و طی آن تلاش شده است ناتوانی دولت یا برخی از نهاد‌ها و سازمان‌ها به پای اصل حاکمیت نوشته شود.

من هنوز همان وزیر امور خارجه‌ای هستم که با جان کری به روشی قابل احترام رفتار کردم... مقصر بحران میان ایران و امریکا، ترامپ است.» این بخشی از سخنان محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در مصاحبه با شبکه nbc است

در واقع امریکا- اروپا شاید دیرتر، اما به صورت قطعی در نهایت مکانیسم ماشه را فعال می‌کنند و برگ نهایی از اهرم‌های فشار برای تغییر رفتار ایران مندرج در برجام را فعال خواهند کرد. کمااینکه مبنای حرف روز گذشته جو بایدن در گفتگو با فارین‌پالیسی مبنی بر: «ترامپ با بی‌ملاحظگی توافق [هسته‌ای]را کنار گذاشت و خطر یک جنگ فاجعه‌بار را در منطقه کلید زد.

کارشکنی طرف مقابل در برجام به جایی رسیده است که حتی روس‌ها به جوش آمده و در یک بیانیه شدید الحنی خطاب به آمریکا از تحریف واقعیت و اسطوره‌سازی نماینده ویژه کاخ سفید در امور ایران درباره برنامه هسته‌ای تهران انتقاد می کنند.

برخلاف میل جریان سکولار که درتلاش برای بسترسازی اجتماعی برای مذاکرات موشکی با غرب بودند، با ترور سردار سلیمانی روحیه استکبارستیزی جامعه ایرانی به روز رسانی شد، آن‌هم پس از آنکه تلاش‌های گسترده‌ای برای باورمند کردن مؤلفه‌هایی مانند «انقلاب چاره‌ای جز تعدیل مواضع و تغییررویکرد در عرصه بین‌المللی ندارد»، «تزریق روحیه ناامیدی نسبت به آینده در جامعه»، «قدرتمند نشان دادن غرب فراتر از واقعیت صحنه بین‌الملل»، «ایجاد بی انگیزگی در قشر نخبه برای تحصیل در رشته‌های مهم دانشگاهی نظیرفیزیک و شیمی هسته‌ای» و «احساس خودکوچک‌بینی در مقابل غرب با ابراز ادبیاتی نظیرامریکا با یک بمب تمام صنعت دفاعی ما را از کار می‌اندازد» پیش از این صورت گرفته بود.

همچنین «رفتار خارج از وظایف دیپلماتیک» در ماده ۹ کنوانسیون وین ۱۹۶۱ این حق را به دولت پذیرنده (ایران) اعطا می‌کند تا نسبت به معرفی دیپلمات به عنوان «عنصر نامطلوب» اقدام و خواهان ترک دیپلمات می‌شود. همچنین از دیگر الزامات بین‌المللی، آن است که جمهوری اسلامی ایران می‌تواند مشارکت مستقیم سفیر در تجمعات خیابانی و اقدام علیه امنیت ملی کشور را به کشور فرستنده اعلام کرده و چنین جرمی را از مراجع رسمی در حقوق بین الملل پیگیری کند.