یک آدمی وقیحانه عقلش را از دست داده و رهبری یک کشور را تحریم می‌کند برای اینکه آمریکا نیاید. یا اینکه گفته اموال رهبر ایران را تصاحب می‌کنیم؛ اموال ایشان یک حسینیه و یک خانه ساده است.

رئیس‌جمهور گفت: ایران به صورت یک طرفه نمی‌تواند تنها طرف متعهد به برجام باقی بماند و سایر کشور‌ها نیز لازم است سهم خود را برای حفظ این توافق مهم بپردازند.

رئیس جمهور نیازی به نظرسنجی چشمی از خودرو ندارد؛ فقط کافی است به نتایج نظرسنجی‌های دولتی از مردم بها بدهد.

ابوالحسن بنی‌صدر پس از رسیدن به مقام ریاست‌جمهوری همواره چنین وانمود می‌کرد که اختیارات وی برای خدمت به مردم کم است و درواقع با یک فرافکنی آشکار، کم‌کاری‌های خود و جناحش را به نداشتن اختیارات کافی موکول می‌کرد.

صرفنظر از این خطای فاحش که از شدت وضوح نیاز چندانی به نقد ندارد، جای این پرسش است که آیا این اظهار نظر به غایت خطا و دور از منطق، برخاسته از دیدگاه و نظر خود رئیس‌جمهور بوده است، یا در این خصوص به توصیه و مشاوره دیگران تکیه کرده‌اند؟!

مشکل آقای روحانی این است که از اختیارات موجود به شکل کامل و موثر استفاده نکرده و دولت در زمینه‌هایی فشل نشان می‌دهد.

آنچه از فحوای پررنگ و برجسته شدن کلید واژه «عدم اختیار دولت» بر می آید به نوعی تطهیرسازی دولت از مشکلات و از سوی دیگر گرفتن مهر تایید برای اقدام آینده است.

آقای هاشمی نه ناطق را می‌پسندید ونه آقای خاتمی را، زیرا اگر هرکدام از اینها انتخاب می‌شدند، به معنای ادامه راه او نبود. پس دنبال این بود که یا حبیبی یا روحانی را رئیس‌جمهور کند. هریک از اینها که رئیس‌جمهور می‌شد، آقای هاشمی می‌توانست به افکار عمومی نشان دهد که من همچنان نفر دوم کشور هستم.

اصلاح‌طلبان بازی جدیدی را شروع کرده‌اند؛ یک بازی در امتداد موضع «نمی‌گذارند دولت کار کند»؛ موضعی که از دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی همواره داشته‌اند و به خوبی می‌دانند که بی‌اثر است و برای همین تلاش کرده‌اند آن را تندتر پیش ببرند

رئیس جمهور اظهار داشت: امروز هم دشمن در پی زور و تزویر است، صبح ناوگانش را می فرستدو شب شماره تلفن می دهد. البته ما شماره تلفن های زیادی از آنها داریم و هر تاریخی که آنها در آن روز جنایتی علیه ملت ایران انجام داده اند شماره تلفن واقعی آنهاست.