در تمام مدتی که امریکا از برجام خارج شده است، طرف ایران به تمام تعهدات خود مندرج در برجام وفادار مانده و علیرغم گام‌هایی که در زمینه کاهش سطح تعهدات هسته‌ای برداشته تمایلی به اجرای گام‌هایی اساسی نداشته است و نتیجه آن نیز توسعه تحریم‌ها و گسترده شدن تهدیدات علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است.

پافشاری متمرکز برای زنده نگه داشتن برجام، در حالی است که برجام نه تنها صنعت هسته‌ای را به حالت تعطیلی کشاند و عامل بازگرداندن و گسترده‌تر شدن تحریم‌های ضدایرانی شد ...

باید توجه داشت که محاسبات امروز اروپایی‌ها دفعتا شکل نگرفته است و به مرور زمان با شناخت کامل از روحیات حاکم بر یک طیف سیاسی داخلی شکل گرفته است و دست کم بخشی از این شناخت مربوط به مذاکرات هسته‌ای سال ۸۲ است. یا در مذاکرات هسته‌ای که از سال ۹۲ به بعد، اروپا- امریکا به این باور رسیده‌اند که می‌توان ازطرف ایرانی امتیاز‌های عینی (نقد) گرفت و امتیاز‌های غیرقابل وصول و معطوف به آینده ارائه داد و چنانچه ایران برای تحقق «کف حقوق» خود پافشاری کند، تحقق آن مشروط به ارائه امتیازات جدید از سوی ایران باشد.

تعیین ۶۰ روزه برای اجرای تعهدات توسط کشور‌های اروپایی توسط رئیس‌جمهور و شورای عالی امنیت ملی نیز مهم‌ترین گزاره‌ای است که نشان می‌دهد طرف ایرانی به تغییر رفتار غرب طی این بازه زمانی همچنان امیدوار است و تلاش می‌کند از مرگ «مذاکره» به عنوان یک تئوری جلوگیری کند.

تصمیم ایران برای کاهش بخشی از تعهدات برجام در پایتخت‌های ۱+۴ با واکنش‌های متفاوت روبه‌رو شد. روسیه و چین تصمیم ایران را قابل درک می‌دانند و در حالی که اروپاییان واکنشی منفی به تصمیم ایران نشان داده‌اند و خواستار حفظ برجام هستند، دولت فرانسه رسماً زبان به تهدید گشوده و گفته که ممکن است تحریم‌های ایران از سر گرفته شود.

کارشناس نظامی در این باره گفت: ایرانی ها و همپیمانانشان به راحتی می توانند نیروهای آمریکایی را در منطقه گرفتار کنند و ارسال ناو «آبراهام لینکلن» نمی تواند ایرانی ها را بهراساند.

بر اساس آنچه مستدل در ادامه خواهد آمد، در شرایط فعلی نوع مواجهه با اروپا زبان گلایه‌های رسانه‌ای و شکوائیه‌های شفاهی نیست و به‌کارگیری چنین روشی تنها اروپا را نسبت به محاسباتی که درباره طرف ایرانی دارد، مطمئن‌تر و پایدارتر می‌کند.

آنچه ظریف به پایگاه خبری «لوب‌لاگ» گفته واقعیتی است که از ماه‌ها قبل منتقدان شیوه مذاکره او پیش‌بینی کرده و درباره آن مقالات متعدد نوشته و سخنرانی‌‌های مکرری انجام داده‌‌‌اند.

وزیر امور خارجه گفت: در بُعد دیپلماتیک، کار با اروپا را ادامه دادیم، کماکان هم ادامه می‌دهیم؛ اما هیچ‌گاه امید به اروپا نبستیم.

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با تاکید براینکه نباید ضعف مدیریتی را به تحریم گره بزنیم، گفت: چه کسی گفته با تمام دنیا کار نکنیم؟ کی می‌خواهد دور ایران دیوار بکشد؟ این رابطه منطق و جا دارد؛ اگر از موضع قدرت نباشیم کاری نمی‌توانیم انجام دهیم.