سکوت وزارت نفت و پیگیری نکردن نهادهای اطلاعاتی پس از لو رفتن همکاری مؤسسه مطالعات بینالمللی انرژی با یک شرکت وابسته به رژیم صهیونیستی در شرایطی قابل تأمل شده که اطلاعات مهمی از بخش انرژی کشور در اختیار یک موسسه آلمانی قرار گرفته است.
ایران نه نفتکش انگلیسی «استینا ایمپرو» را آزاد کرد و نه ضمانتی برای آزادی آن داد، ولی انگلیس بعد از ۴۱ روز مجبور شد نفتکش گریس ۱ حامل نفت ایران را آزاد کند. بعد از ساقط کردن پهپاد امریکایی «گلوبال هاوک»، این دومین پیروزی ایران در تنش دریایی با امریکا و انگلیس طی ماههای اخیر بوده است.
باید توجه داشت که محاسبات امروز اروپاییها دفعتا شکل نگرفته است و به مرور زمان با شناخت کامل از روحیات حاکم بر یک طیف سیاسی داخلی شکل گرفته است و دست کم بخشی از این شناخت مربوط به مذاکرات هستهای سال ۸۲ است. یا در مذاکرات هستهای که از سال ۹۲ به بعد، اروپا- امریکا به این باور رسیدهاند که میتوان ازطرف ایرانی امتیازهای عینی (نقد) گرفت و امتیازهای غیرقابل وصول و معطوف به آینده ارائه داد و چنانچه ایران برای تحقق «کف حقوق» خود پافشاری کند، تحقق آن مشروط به ارائه امتیازات جدید از سوی ایران باشد.
معاون اول رئیسجمهور گفت: نمیتوان گفت که همه مشکلات اقتصادی بهدلیل تحریمهاست، بلکه بخشی از آن بهدلیل سیاستهای اشتباه ما بوده است.
افکار عمومی جامعه بهدنبال «اهداف و دستاوردهای عینی» از توافق هستهای هستند، اما عده مورد اشاره با به حاشیه بردن اهداف اصلی برجام، «دستاوردهای ذهنی و غیرقابل اثبات برجام» را به رخ جامعه میکشانند!
معاون اول رییس جمهور گفت: مردم ایران در سالهای اخیر متحمل فشارهای فراوانی شده که ما شرمنده آنها هستیم.
خط احتمال جنگ محدود و کوتاهمدت بهصورت برنامهریزی شده و یا ناشی از یک حادثه و عملیات و حمله نیابتی توسط برخی ذینفعان جنگ بین امریکا و ایران اسلامی در فضای رسانهای دنبال میشود که گرچه خاستگاهی در آنسوی مرزها دارد
تشدید تحرکات نظامی امریکا علیه ایران در کنار تشدید فشارهای اقتصادی که در ماههای اخیر با تروریست اعلام کردن سپاه و خبرسازی پیرامون اعزام ناو هواپیمابر و ناوها و هواپیماهای عملیاتی به منطقه به اوج خود رسیده است،
سعید حجاریان (تئوریسین جریان اصلاحات) در گفتگو با پایگاه خبری انصاف نیوز ضمن تحلیل جدیت خطری باعنوان تجزیهی ایران به مسایلی چون اپوزیسیون طرفدار تمامیت ارضی و همچنین راهکارها برای مقابله با این خطر پرداخته است.
شمخانی نوشت: با گذشت یک سال از خروج آمریکا از برجام و «صبر» ایران برای فرصتدادن به دیپلماسی،کشورهای اروپایی نشان دادند که اگرچه در کلام، مواضع متفاوتی نسبت به آمریکا اتخاذ میکنند اما در عمل به تقویت بُردارهای فشار واشنگتن علیه ایران یاری رساندند.