به گزارش«رهوا».هدف نیروی هوایی این کشور ساخت ناوگانی بزرگ از جت های مسلح و به نحوی یکبار مصرف است که برای بلند شدن و فرود آمدن نیازی به باندهای پرواز و فرود معمول ندارند. نیروی هوایی ایالات متحده انتظار دارد که اولین Skyborg  در سال ۲۰۲۳ عملیاتی شود.

پرنده بدون سرنشین Skyborg با هر دو نوع موتور مادون صوت و مافوق صوت تولید خواهد شد که نشان دهنده دو کاربرد تهاجمی و جنگنده ای این پرنده است. طرح (های) اصلی این پرنده بدون سرنشین به احتمال فراوان از نوع پنهانکار بوده که توانایی حمل بمب های هدایت شونده، موشک های سرکوب سیستم های دفاع هوایی و موشک های هوا به هوا در درون محفظه داخلی را داراست. نکته جالب اینکه نیروی هوایی ایالات متحده در صدد است که Skyborg را به عنوان جانشینی نه تنها برای پهپادهای MQ-9 Reaper بلکه نسخه های اولیه جنگنده های سرنشین دار F-16 نیز به کار گیرد. بوئینگ نیز نمونه بدون سرنشین خود با عنوان Loyal Wingman UAV را تولید کرده که با Skyborg رقابت خواهد کرد.

پرنده Skyborg در ابتدا به عنوان یک هوش مصنوعی که توانایی میدانی شدن به دو روش را دارد یاد شده بود. اولین روش به عنوان معادل نرم افزاری R2D2 در قسمت پشت یک جنگنده  X-Wing خواهد بود، یک خلبان پرنده که برای کمک به خلبان انسانی طراحی شده که نقشی جانبی اما بسیار مهم دارد. بدین ترتیب خلبان انسانی آزاد خواهد بود تا بر روی هدایت مبارزه با دشمن تمرکز کند. همچنین انتظار می رود که Skyborg AI که مانند مغز اولین پهپادهای جنگنده نیروی هوایی ایالات متحده عمل کند، پهپادهایی که می توانند دوشادوش جت های جنگنده پرواز کرده و نقش یک بال پروازی وفادار برای جنگنده ای دارای چندین بال کمکی را ایفا کند. چنین جت جنگنده ای می تواند در کمین ها نقش طعمه را بازی کند، سلاح های بیشتری حمل کرده یا نقش های مختلفی را ایفا نماید.

Skyborgها می توانند ماموریت های پروازی با ریسک بالا را بر عهده گیرند، عملیات هایی مانند شکار سیستم های دفاع هوایی دشمن و حمله به اهداف زمینی بسیار مستحکم و حفاظت شده بدون اینکه جان خلبانان انسانی به خطر بیفتد. دیگر ماموریت های این پهپادهای هوشمند شامل اسکورت کردن هواپیماهای غیرمسلح مانند هواپیماهای سوخت رسان، ترابری و آواکس و انجام عملیات های شناسایی هوایی است. از دو Skyborg مفهومی، پهپادهای دارای هوش مصنوعی ظاهراً اکنون در اولویت بیشتری قرار دارند. Skyborg طوری طراحی شده که یک هواپیمای با قابلیت کاهش توان رزمی باشد که در مقایسه با جت های بسیار مجهز و مسلح مانند F-35A تنها می تواند چند مایل به پرواز دربیاید.

این موضوع باعث کاهش هزینه های تولید شده و به نیروی هوایی ایالات متحده امکان می دهد تعداد بیشتری از این هواپیماها را خریداری نماید. پایین نگه داشتن هزینه تولید Skyborg همچنین امکان توسعه آن را افزایش می دهد. یک خلبان Skyborg می تواند عملیات هایی علیه اهداف زمینی را هدایت کرده و تمامی سلاح های بارگیری شده روی آن را برای انهدام یا لو دادن یک لانچر پرتاب موشک که در زیر درختان پنهان شده به کار گیرد. به جای تعلل و انتظار به منظور سر رسیدن نیروهای کمکی به محل، خلبان می تواند از پهپاد خود به عنوان یک ابزار کامیکازه (انتحاری) استفاده کرده و لانچر یا هدف خطرناک موجود را نابود سازد. ویژگی دیگر این پهپاد هوشمند انجام عملیات به صورت مستقل از پایگاه های هوایی سنتی است.

باندهای پرواز پایگاه های هوایی معمول حدود ۲ مایل یا بیشتر طول داشته و در برابر حملات دشمن آسیب پذیر هستند. Skyborgها را اما می توان از طریق ریل های پرتاب یا راکت های بوستر کوچک به پرواز درآورد. بعد از به پرواز درآمدن، موتور توربینی آن وارد عمل شده و پرواز موتوری خود را آغاز خواهد کرد. بعد از اتمام عملیات، Skyborg می تواند به منطقه ای که از پیش تعیین شده پرواز کرده، موتورش را خاموش و با چتر پایین آمده، به زمین برسد. تیم های نیروی هوایی این پهپادها را برداشته و برای عملیات های دیگر آماده خواهند کرد. در صورتی که نیروی هوایی ایالات متحده بتواند پهپادهای هوشمند Skyborg را در سال ۲۰۲۳ عملیاتی کند، می تواند شکل نبردهای هوایی را به کلی تغییر دهد.