به گزارش«رهوا».برخلاف فرآیند ساده تلقیح مصنوعی – که در آن اسپرم در رحم قرار داده می‌شود و لقاح به طور طبیعی اتفاق می افتد در IVF لقاح با ترکیب تخمک و اسپرم در خارج از بدن مادر و در یک آزمایشگاه صورت می‌گیرد و پس از تشکیل جنین یا رویان ، آنها را در رحم مادر قرار می دهند.

بارداری به روش IVF یک روش پیچیده و گران قیمت است. فقط حدود ۵ درصد از زوجینی که مشکل ناباروری دارند به دنبال آن هستند. با این حال ، از زمان معرفی این روش در ایالات متحده امریکا در سال ۱۹۸۱ ، روش IVF و سایر روش های مشابه منجر به بیش از ۲۰۰ هزار نوزاد شده است.

کدام مشکلات ناباروری به لقاح مصنوعی باIVF درمان می‌شود؟

وقتی سخن از ناباروری به میان می‌آید، اگر ناباروری با داررا بودن یکی از دلایل زیر در شما یا همسرتان تشخیص داده شود ، روش IVF ممکن است یک گزینه درمان باشد:

• آندومتریوز
• تعداد کم اسپرم
• مشکلات رحم یا لوله های رحمی
• مشکلات تخمک گذاری
• مشکلات آنتی بادی که به اسپرم یا تخمک آسیب می رساند
• عدم توانایی نفوذ یا زنده ماندن اسپرم در مخاط دهانه رحم
• کیفیت ضعیف تخم
• بیماری ژنتیکی مادر یا پدر
• یک مشکل باروری غیر قابل توضیح

روش باروری با IVF هرگز اولین مرحله در درمان ناباروری نیست؛ مگر در موارد انسداد کامل لوله. در عوض ، این روش فقط مختص مواردی است که روش‌های دیگر مانند داروهای باروری، جراحی و لقاح مصنوعی مؤثر واقع نشده اند.

اگر فکر می کنید ممکن است روش IVF برای شما گزینه منطقی باشد ، قبل از انجام این روش، همه مراکز درمانی را با دقت ارزیابی کنید. در اینجا، چند سوال برای پرسیدن از کارکنان کلینیک باروری آورده شده است:

• نسبت بارداری شما در انتقال جنین چقدر است؟
• میزان بارداری شما برای زوج های گروه سنی ما و با مشکل باروری چقدر است؟
• نرخ زاد و ولد زنده برای همه زوج هایی که هر ساله در مراکز شما تحت این روش قرار می گیرند چقدر است؟
• چه تعداد از این زایمان ها دوقلو یا چند تولد دیگر است؟
• هزینه این روش ، از جمله هزینه درمان های هورمونی ، چقدر است؟
• هزینه نگهداری جنین چقدر است و چه مدت می توانیم آنها را نگهداری کنیم؟
• آیا در برنامه اهدای تخم شرکت می کنید؟

از IVF چه انتظاری دارم؟

اولین مرحله در IVF شامل تزریق هورمون است. بنابراین، هر ماه به جای فقط یک تخمک ، چندین تخمک تولید می کنید. سپس آزمایش می شود تا مشخص شود آیا برای بازیابی تخمک آماده هستید یا خیر.

قبل از عمل بازیابی ، دارویی به شما تزریق می شود که تخمک های در حال رشد را رسانده و روند تخمک گذاری را شروع می کند. زمان بندی مهم است؛ تخمک‌ها باید درست قبل از بیرون آمدن از فولیکولهای تخمدان بازیابی شوند. اگر تخمک ها خیلی زود یا خیلی دیر خارج شوند ، به طور طبیعی رشد نمی کنند.

پزشک شما ممکن است آزمایش خون یا سونوگرافی انجام دهد تا مطمئن شود تخمک ها قبل از بازیابی در مرحله درست رشد قرار دارند. مرکز IVF دستورالعمل های ویژه ای را برای دنبال کردن شب قبل و روز عمل به شما ارائه می دهد. به بیشتر خانمها داروی مسکن داده می شود و انتخاب بی‌حسی یا بیهوشی کامل را دارند.

در طی این روش ، پزشک با سونوگرافی فولیکول های موجود در تخمدان را پیدا کرده و تخمک ها را با یک سوزن توخالی خارج می کند. این روش معمولاً کمتر از ۳۰ دقیقه طول می کشد ، اما ممکن است یک ساعت طول بکشد.

بلافاصله پس از بازیابی ، تخمک های شما در آزمایشگاه با اسپرم همسرتان که در همان روز اهدا شده اند مخلوط می شوند.

در حالی که شما و شریک زندگی خود به خانه می روید ، تخمک های بارور شده در کلینیک تحت نظر نگهداری می شوند تا از رشد مطلوب اطمینان حاصل کنند. بسته به درمانگاه ، حتی ممکن است تا پنج روز صبر کنید تا جنین به مرحله بلاستوسیست پیشرفته تری برسد.

جنین آماده!

پس از آماده شدن جنین ها ، شما به مرکز IVF باز خواهید گشت تا پزشکان بتوانند یک یا چند تا از آنها را به رحم شما منتقل کنند. این روش سریعتر و آسان تر از بازیابی تخمک است. پزشک یک لوله انعطاف پذیر به نام کاتتر را از طریق واژن و دهانه رحم شما وارد رحم می کند ، جایی که جنین ها نشست می کنند.

برای افزایش احتمال بارداری، بیشتر متخصصان IVF توصیه می کنند تا حداکثر سه جنین را همزمان انتقال دهید. با این حال ، این بدان معنی است که شما می توانید یک بارداری چندگانه داشته باشید زیرا می تواند خطرات سلامتی را برای شما و نوزادان افزایش دهد.

طبق این روش ، شما معمولاً چندین ساعت بستری می مانید و چهار تا شش ساعت بعد مرخص می شوید. پزشک شما احتمالاً حدود دو هفته پس از انتقال جنین آزمایش بارداری را روی شما انجام می دهد.

در مواردی که تعداد اسپرم مرد بسیار کم است یا تحرک ضعیفی (حرکت اسپرم) وجود دارد ، پزشکان ممکن است IVF را با روشی به نام تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (intracytoplasmic sperm injection) ترکیب کنند. در این روش ، اسپرم از مایع منی – یا در بعضی موارد مستقیماً از بیضه گرفته می شود – و مستقیماً وارد تخمک می شود. هنگامی که جنینی مناسب تولید می شود ، با استفاده از روش معمول IVF به رحم منتقل می شود.

نرخ موفقیت برای IVF چیست؟

میزان موفقیت در IVF به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ از جمله دلیل ناباروری، جایی که شما در آن عمل می کنید و سن شما. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری برای کلیه روشهای کمک باروری (ART) انجام شده در ایالات متحده ، از جمله IVF ، GIFT و ZIFT ، آمار ملی را جمع آوری می کند ، اگرچه IVF رایج ترین آنها است که ۹۹ درصد از روش‌ها را تشکیل می دهد. یکی از گزارشات نشان داده شده است:

• بارداری به طور متوسط در ۳/۲۷ درصد از تمام دوره ها به دست آمد که به سن بیشتر یا پایین تر مادر بستگی دارد.
• درصد چرخه هایی که منجر به تولد زنده می شود به طور متوسط ۲۲.۲ درصد بوده است (به سن بیشتر یا کمتر مادر بستگی دارد).

آیا موارد دیگری در IVF برای بررسی وجود دارد؟

هر جنینی که در اولین اقدام IVF استفاده نکنید ، می تواند برای استفاده بعدی منجمد شود. اگر بار دوم یا سوم تحت IVF قرار بگیرید ، این باعث صرفه جویی در هزینه شما می شود. اگر جنین های باقی مانده خود را نمی خواهید ، می‌توانید آنها را به زوج نابارور دیگری اهدا کنید ، یا اینکه شما و همسرتان می توانید از کلینیک بخواهید جنین ها را نابود کند. شما و همسرتان باید قبل از تخریب یا اهدای جنین با کلینیک در این مورد توافق کنید.

سن زن عامل اصلی موفقیت IVF برای هر زوجی است. به عنوان مثال ، خانمی که زیر ۳۵ سال است و تحت IVF است ، ۳۹.۶ درصد احتمال بچه دار شدن دارد ، در حالی که احتمال بارداری یک زن بالای ۴۰ سال ۱۱.۵ درصد است. با این حال ، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری اخیراً به این نتیجه رسیده است که با اصلاح فنون و باتجربه تر شدن پزشکان ، میزان موفقیت در هر گروه سنی در حال افزایش است.