اتهام‌افکنی علیه جمهوری اسلامی ایران» با محوریت مقامات ارشد امریکایی صورت گرفته است کمااینکه امریکا با انتشار یک فیلم که حاوی اتفاقات ساعتی پس از واقعه است، مدعی شده ایران عامل اصلی حمله به دو کشتی مذکور است.

این کانال تلگرامی با تکرار موضع تجزیه‌طلبانه خود، خواستار برگزاری همه‌پرسی برای تعیین تکلیف اقوام لر، بلوچ، ترک و عرب شده است!

آقای هاشمی نه ناطق را می‌پسندید ونه آقای خاتمی را، زیرا اگر هرکدام از اینها انتخاب می‌شدند، به معنای ادامه راه او نبود. پس دنبال این بود که یا حبیبی یا روحانی را رئیس‌جمهور کند. هریک از اینها که رئیس‌جمهور می‌شد، آقای هاشمی می‌توانست به افکار عمومی نشان دهد که من همچنان نفر دوم کشور هستم.

اصلاح‌طلبان بازی جدیدی را شروع کرده‌اند؛ یک بازی در امتداد موضع «نمی‌گذارند دولت کار کند»؛ موضعی که از دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی همواره داشته‌اند و به خوبی می‌دانند که بی‌اثر است و برای همین تلاش کرده‌اند آن را تندتر پیش ببرند

خرابکاری در چند کشتی نفتکش در بندر فجیره امارات، شک و شبهه‌های فراوانی ایجاد کرده و بسیاری را بر آن داشته که باور کنند این ماجرا به نوعی یا ساختگی بوده یا خرابکاری عمدی با اهداف سیاسی بوده است. عمال سعودی و صهیونیستی با موج‌سواری روی این حادثه انگشت اتهام را به سمت ایران گرفتند تا با متهم کردن ایران به خرابکاری در منطقه، واشنگتن را به اقدام ماجراجویانه علیه تهران تشویق کنند، اما بسیاری از ناظران نقش ایران را رد کرده و رژیم صهیونیستی را مسبب این خرابکاری معرفی کردند.

واکنش عصبی و توأم با نگرانی شدید سه کشور اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان‎) نسبت به بیانیه اخیر نیز درخور توجه است و حاکی از هراس آنان در مواجهه با اقدامی است که جمهوری اسلامی ایران اولین گام آن را برداشته است. این واکنش‌ها به وضوح از ضرورت ادامه قاطعانه راه پیش‌روی حکایت می‌کند.

بر اساس آنچه مستدل در ادامه خواهد آمد، در شرایط فعلی نوع مواجهه با اروپا زبان گلایه‌های رسانه‌ای و شکوائیه‌های شفاهی نیست و به‌کارگیری چنین روشی تنها اروپا را نسبت به محاسباتی که درباره طرف ایرانی دارد، مطمئن‌تر و پایدارتر می‌کند.

امریکا می‌داند که دفاع ملت ایران جدی خواهد بود. باید به‌هوش بود و در راستای «مقاوم‌سازی ملی» با اصلاح سیاست‌های داخلی برای افزایش ضریب «وحدت ملی» و نیز سعی در «توسعه اقتصادی» با ازبین‌بردن موانع ماندگار در برابر پیشرفت کشور و همچنین ایجاد «فضای کسب‌وکار» مناسب گام برداشت تا آمریکا به اهداف خود نرسد.

آخوندی از یک‌سو دولت‌ها را هیچکاره می‌دانند و از سوی دیگر در همین دولت‌های به قول خودشان هیچکاره، مسئولیت وزارت راه و مسکن را می‌پذیرند!

مدیریت شهری اعم از شهرداری و شورای شهر تهران در این دوره به نوعی دچار سندرم هزینه زایی به هر نحوی برای شهروندان شده‌اند.