حسن روحانی با شعار بازگرداندن اعتبار به پاسپورت ایرانی آمد، اما نه تنها اعتباری برگردانده نشد که حتی به وجهه بین‌المللی ایران هم با نوع مواضع و رفتار او و دولتمردانش آسیب زده شد و همین امر اراده دشمنان ایران برای اعمال فشار بیشتر بر ایران را افزایش داد و در عمل هم دیدیم که فشار بین‌المللی بر ایران طی این هشت سال بیشتر شد.

عبارت «من فرمانده جنگ اقتصادی بودم، اما فرماندهی بدون سرباز و اسلحه» ترجمان جدیدی از «رئیس‌جمهور تدارکاتچی نظام» است؛ ادبیاتی که رئیس دولت اصلاحات بعد از هشت سال اداره کشور به کار برد و تلاش کرد هر آنچه تقصیر و کوتاهی و نقصان در عرصه مدیریت اجرایی کشور است را به اصل نظام نسبت دهد و انگشت اتهام را به سمت مقامات عالی نظام نشانه بگیرد.

در42 سال اخیر هیچ فردی به اندازه روحانی به عملکرد دولتی پیش از خودش نتاخته و هیچ‌کس نیز به اندازه او فجایعی بیشتر از دولت‌های پیشین خود به‌بار نیاورده است. روحانی در دو دولتش از کنترل قیمت‌ها می‌گفت و بارها و بارها دولت‌های پیشین را بابت عدم کنترل تورم و مشقت‌بار کردن زندگی مردم مورد مواخذه قرار می‌داد. در این حوزه نیز او و دولتش ناکام ماندند.

محمد حنیف اتمر وزیر خارجه اشرف غنی گفته؛ هشتاد ولسوالی[شهرستان]در سراسرافغانستان باجنگ به اشغال طالبان درنیامده بلکه به دلیل «تخلیه‌ از قبل برنامه‌ ریزی شده» هم بوده...از آنسو انس حقانی مغز متفکر طالبان و پسر جلال‌الدین حقانی بنیانگزار شبکه حقانی در پی پیشروی‌های سریع طالبان گفت؛ «ده‌ها ولسوالی به طور مسالمت‌آمیز به دست مجاهدین افتاد. در قسمت برخی ولسوالی‌ها حتی تصمیم تسخیرشان وجود نداشت.»

اصلاح‌طلبان طی ۲۴ سال گذشته، دو سوم دولت‌ها را در اختیار داشته‌اند، اما مانیفستی برای اداره کشور نداشته‌اند و گرچه اکنون و با شکست در سه انتخابات دو سال گذشته، یاد فقدان مانیفست افتاده‌اند و از «روزگار برزخی» خود می‌نویسند، اما گویا تغافل کرده‌اند که با این بی‌برنامگی‌ها روزگار ملت را هم برزخی کرده‌اند.

مدیر مسئول روزنامه کیهان نوشت: اگر از گروهک‌های ضد انقلابی که هویتی غیر از کاسه‌لیسی دشمنان بیرونی ندارند و برخی از اجق وجق‌های داخلی که برای مطرح شدن خودشان را به در و تخته می‌زنند صرفنظر کنیم که در واقع نیز عددی نیستند که داخل آدم حساب شوند، دشمنان تابلو‌دار بیرون به خوبی می‌دانند که انتخابات ۱۴۰۰ با توجه به مواردی که فقط به چند نمونه از آن اشاره شد، حماسه‌ای بزرگ و ماندگار بوده است.

قرار بود دور بعدی مذاکرات در وین، به توافق احتمالی برای بازگشت امریکا به برجام ختم شود، به خصوص که میخاییل اولیانوف، نماینده روسیه در مذاکرات وین ۲۹ خرداد پیش‌بینی کرده بود مذاکرات احیای برجام در تاریخ ۲۴ تیر، یعنی ششمین سالگرد توافق به نتیجه خواهد رسید. در حالی که دیپلمات‌ها تا همین هفته قبل توافق را «در دسترس» می‌خواندند،

امروز سوگ شهید آیت‌الله دکتر سیدمحمد حسینی بهشتی و یارانش، ۴۰ ساله می‌شود. آن بزرگ، اما همچنان، از طریق یادگار‌های نظری و عملی خویش، با جامعه و به ویژه جوانان، سخنانی شنیدنی دارد. از جمله درس‌های او، نحوه مواجهه با موج نیرومند شایعه و ترور شخصیتی است، که در دوره سه ساله پس از پیروزی انقلاب اسلامی، می‌توان از او سراغ گرفت. روایات پی‌آمده، منش وی را در آن دوران خطیر و پرفتنه نشان می‌دهد. این خاطرات را، از برخی گفت و شنود‌های خود و دیگران، با نزدیکان شهید بهشتی برگزیده‌ام. امید آنکه تاریخ‌پژوهان و عموم علاقه‌مندان را، مفید و مقبول آید.

دعوای احزاب میانه‌رو و تندرو جریان اصلاح‌طلبی سال‌هاست که در جریان است، گاهی بنا به مصلحت‌های جریانی فروکش می‌کند و گاهی اوج می‌گیرد، اما هیچ‌گاه روی آرامش به خود ندیده است، جز موسم جمع‌آوری غنائم انتخاباتی که البته با تقسیم قدرت، منافع حزبی بر حیدری نعمتی‌ها چربیده است. یکی دیگری را به فرصت‌طلبی و حضور در قدرت به هر قیمتی متهم می‌کند و دیگری معتقد است تندرو‌های اصلاح‌طلب که هیچ راهکار عملیاتی برای اصلاح وضع موجود ندارند و فقط به حرف درمانی رو آورده‌اند که با عبور از همه ساختار‌های قانونی، مرتب زیر میز می‌زنند.

و در نهایت اصلاحات تنها جریانی است که به ظاهر خود را در نظام تعریف می‌کند اما در عمل بر علیه نظام عمل می‌کند و از هیچ فرصتی برای براندازی نظام چشم پوشی نمی‌کند و دادن ۳۵ رأی از ۴۰ رأی به نامزدی تاجزاده که قانون اساسی و ولایت فقیه و ارکان نظام اسلامی را قبول ندارد و رسماً در پلونوم چهارم جبهه مرتد و منحله مشارکت اعلام کرده در پی براندازی نظام ولایت فقیه است نمونه این رذالت و نفاق است.