مجموع رفتارها، مواضع، تصمیمات، انتصابات و... حجت الاسلام رئیسی در دوره جدید خواسته یا ناخواسته نه تنها برای مردم بلکه برای افراد شهره به سیاست بازی هم «باور پذیر» بوده است.

جناب روحانی در حالی از شفافیت و ضرورت آن سخن می‌گویند که دولت ایشان به «دولت محرمانه‌ها»! شهرت دارد.

پافشاری متمرکز برای زنده نگه داشتن برجام، در حالی است که برجام نه تنها صنعت هسته‌ای را به حالت تعطیلی کشاند و عامل بازگرداندن و گسترده‌تر شدن تحریم‌های ضدایرانی شد ...

باید توجه داشت که محاسبات امروز اروپایی‌ها دفعتا شکل نگرفته است و به مرور زمان با شناخت کامل از روحیات حاکم بر یک طیف سیاسی داخلی شکل گرفته است و دست کم بخشی از این شناخت مربوط به مذاکرات هسته‌ای سال ۸۲ است. یا در مذاکرات هسته‌ای که از سال ۹۲ به بعد، اروپا- امریکا به این باور رسیده‌اند که می‌توان ازطرف ایرانی امتیاز‌های عینی (نقد) گرفت و امتیاز‌های غیرقابل وصول و معطوف به آینده ارائه داد و چنانچه ایران برای تحقق «کف حقوق» خود پافشاری کند، تحقق آن مشروط به ارائه امتیازات جدید از سوی ایران باشد.

افکار عمومی جامعه به‌دنبال «اهداف و دستاورد‌های عینی» از توافق هسته‌ای هستند، اما عده مورد اشاره با به حاشیه بردن اهداف اصلی برجام، «دستاورد‌های ذهنی و غیرقابل اثبات برجام» را به رخ جامعه می‌کشانند!

وعده داده بودیدکه احترام پاسپورت ایرانی را حفظ می‌کنید اما،امروز وزیر خارجه شما هم در نیویورک که مقر سازمان ملل است بیش از ۸۰۰متر مربع حق جابجایی نداردو آمریکا قانون منع سفر به ایران راتصویب کرده است.

بعید نیست که تحریم آقای ظریف با این انگیزه صورت گرفته باشد که دولت را به سوی مذاکره با اروپا ترغیب کند!

برجام گنجشک رنگ شده‌ای است که به جای قناری به کشورمان قالب کرده‌اند و دقیقاً به همین علت است که نوای خوش الحان قناری از آن شنیده نمی‌شود و به جای چهچهه، جیک‌جیک می‌کند!

در حقوق دریا‌ها دو رژیم «عبور بی ضرر» و «عبور ترانزیت» در تنگه ها، دریای سرزمینی و آبراه‌های بین‌المللی حکمفرماست و در «عبور بی ضرر» (innocent passage) بر خلاف عبور ترانزیتی (transit passage)، دولت ساحلی «حق ایجاد مانع برای ناو‌های در حال عبور داشته» و «حق تعلیق این حق را در زمان صلح» دارد و به فرض آنکه عبور بی ضرر (که بسیار سخت گیرانه‌تر از عبور ترانزیت است) را نیز برای عبور و مرور کشتی‌ها در تنگه جبل الطارق در نظر بگیریم،

در روزنامه معتبری همچون نیویورک تایمز نمی شود مطلب بدون پشتوانه و تاییدیه نوشت. یعنی سابقه ای بوده است که محمدرضا خاتمی و دوستانش به امید تاثیرگذاری نوشته اند ما مطلوب شما آمریکایی ها هستیم و گرنه نوشتن این نکته به صورت علنی در آمریکا چه فایده ای داشته است!؟