کنفرانس ورشو که قرار بود به مرکزی دیپلماتیک و جهانی علیه ایران تبدیل شود در حال تبدیل شدن به نماد ضعف امریکا در مقابله با تهران است، تا حدی که واشنگتن مجبور شده دست به دامن ربات‌های توئیتری شود تا با ایجاد جو روانی در فضای مجازی ابهت جعلی به این کنفرانس بدهد.

متأسفانه گاه فعالیت‌های ما در شبکه‌های اجتماعی و محتواسازی در این شبکه‌ها کاملاً بر اساس هیجان‌ها و احساسات صورت می‌گیرد و از بستر زیرین این محتوا‌ها کاملاً غفلت می‌کنیم. چندین سال است که جو بسیار مسمومی در شبکه‌های اجتماعی علیه ایرانی بودن به راه افتاده است، اینکه من مدام در حال مقایسه‌ام، درحقیقت شبانه‌روزی در حال سمپاشی هستم.

مردم با هوشیاری دریافته بودند که باطل‌السحر مشکلات موجود در عرصه اقتصادی کشور، تاکید آنان بر اساس و مبانی انقلاب اسلامی است و چنین بود که با حضور چند ده میلیونی و پر‌شمارتر از همیشه خود در راهپیمایی ۲۲ بهمن، بر اصول بنیادین انقلاب اسلامی تاکید ورزیدند.

هر چند انقلاب چهلمین سالش را جشن می‌گیرد، اما انقلاب برای گام‌های بعدی هم نیاز به حضور مردم دارد و از این رو مردم می‌آیند تا انقلابشان را کامل کنند.

با روشنگری های انجام شده در فضای مجازی و رسانه ای و سخنان مهم رهبر معظم انقلاب ،نقشه و طرح آنها بر باد رفت و شاهد حضور گسترده مردم و برنامه ای منسجم و بدون حاشیه بودیم.

کنوانسیون ۱۹۶۹ وین (به‌عنوان قانون معاهدات بین‌المللی)، در مواد ۱۹ تا ۲۳ خود به این مسئله اشاره کرده است و آن‌گونه که در ادامه خواهد آمد متن بیانیه سه کشور اروپایی (INSTEX) شرایطی را به وجود آورده است که نتیجه آن تحمیل پیامد‌های جدید حقوقی به طرف ایرانی علاوه بر متن توافق هسته‌ای است.

چند صباحی است که «پشیمانی رأی به دولت روحانی» در بین جریان تجدیدنظرطلب در حال شکل‌گیری است، چراکه عناصر این طیف تلقی‌شان این است که «ایجاد مرز‌های رسانه‌ای- سیاسی» (به اصطلاح جدا کردن کاسه خود از کاسه دولت) پایگاه اجتماعی آن‌ها را ارتقا داده و برای معرفی نامزد اختصاصی مهیا خواهد کرد

تورق صفحات تاریخ، گواهی می‌دهد که رژیم پهلوی از زمان تأسیس یعنی آذرماه سال‌۱۳۰۴ تا خزانش در بهمن‌ماه سال‌۱۳۵۷، از واگذاری مناطق تحت سیطره خود -که عمدتاً واجد ارزش ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک بوده‌اند- به دیگران ابایی نداشته است

مرد مرموز جبهه اصلاحات، هفته گذشته طی اظهاراتی، کلید بر قفل سکوتش زد و پس از سال‌ها انزواگزینی، از رقیب دیرینش، زبان به گلایه گشود. «رادیکالیسم»، «قانون‌گریزی» و «تلاش برای مهندسی انتخابات سال‌1376» از موارد اتهامی بود که خوئینی، بی‌محابا و بی‌درنگ بر پیشانی هاشمی فقید چسباند.

جامعه امروز ایران را براستی باید جامعه تضاد ها دانست. دو گانه های فراوان و به شدت متناقضی در بافت فرهنگ عمومی و سیاسی ما مشاهده می شود. دوگانه های … فقر و غنا، انقلابی وضد انقلاب، اسلامگرای خالص تا غرب زده خالص. مستکبر ومستضعف، و … بازتاب این دو گانه ها را به راحتی […]