القای بحران ناکارآمدی در کشور در وجوه مختلف «سیاسی»، «اجتماعی»، «اقتصادی» و طی هفته‌های اخیر «پزشکی-درمانی» مورد توجه قرار گرفته و طی آن تلاش شده است ناتوانی دولت یا برخی از نهاد‌ها و سازمان‌ها به پای اصل حاکمیت نوشته شود.

اما همه اینها رخ داده و احتمال دارد حوادثی غریب تر هم رخ بدهد. خیالاتی هم در کار نیست.

ناراندرا مودی قبل از نخست وزیری، مدت ۱۳ سال سر وزیر ایالت «گُجرات» هند بود. او در دوران حاکمیت بر گُجرات نیز علیه مسلمانان دست به جنایات فراوانی زد تا آنجا که به «قاتل مسلمانان“ معروف شد .

شیخ الاسلام عزیز، «صدای رسای انقلاب اسلامی» در عرصه دیپلماسی بود. به راستی او را باید «سردار دیپلماسی مقاومت» خواند، شهید غضنفر رکن آبادی یکی از رویش‌های همنشینی با این دیپلمات فهیم بشمار می‌رود.

مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا با صراحت اعلام کرده است که مردم ایران باید طعم تلخ گرسنگی را بچشند تا به خواسته‌های ما تن بدهند. ترامپ هم از ضرورت فشار سنگین معیشتی بر مردم ایران سخن می‌گوید.

من هنوز همان وزیر امور خارجه‌ای هستم که با جان کری به روشی قابل احترام رفتار کردم... مقصر بحران میان ایران و امریکا، ترامپ است.» این بخشی از سخنان محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در مصاحبه با شبکه nbc است

اگر بر مکانیزم شورای ائتلاف اشکال وارد است، بر مکانیزم این دوستان که حتی یک بار هم توضیحی به کسی نداده اند و اساسا هیچ کسی غیر از خود را قبول ندارند، بی شک جای ایراد بیشتری وجود دارد.

گروه‌ها و احزاب سیاسی کشور طی چند سال اخیر مواضع و عملکرد آشکار و شناخته شده‌ای داشته‌اند. چه کسانی بیت‌المال مسلمین را در میان خود و هم‌حزبی‌هایشان دست به دست کرده‌اند؟!

هریک از نیرو‌های حاضر در جبهه فراگیر انقلاب به تنهایی شبیه یک نهر هستند که طرف مقابل به آسانی می‌توان از آن رد شود ولی اگر با یکدیگر پیوند بخورند -لیست واحد بدهند- به رودخانه خروشانی تبدیل خواهند شد که عبور از آن ناممکن است!

پاسخ واقعی ایران به ترور سلیمانی هنوز در راه است و حمله موشکی فقط استتاری بود برای فراهم کردن فضای انکار برای پاسخی که ایران از طریق نیابتی‌ها و به شیوه‌ای نامتقارن در ماه‌های آینده خواهد داد. این پاسخ به جای حمله‌ای یک‌باره دارای مراحل مختلف و روند تدریجی و مداوم خواهد بود.