به گزارش«رهوا»، حیدر رحیم پور ازغدی یکی از اساتید بزرگی است که در خصوص وی‍‍ژگی‌های شخصیتی رهبر انقلاب این خاطره را از مرحوم محمد رضا حکیمی بازگو می‌کند.

«حکیمی هفده هجده ساله بود و من بیست سال داشتم؛ بعد از کودتای بیست و هشت مرداد بود و توی مشهد روحانیت خط اول نهضت نفت را بر عهده داشت. می‌گفتیم هر صد سال یک بار نابغه‌ای ظهور پیدا می‌کند  و جنگ (بحث) داشتیم که نابغه آینده من هستم یا او؟!

او ادبیاتش خیلی خوب بود، ادبیات عربش؛ من هم سوادم در ادبیات خوب بود ولی ادبیات محمدرضا حکیمی بهتر بود. به همین خاطر او می‌گفت که نابغه آینده من هستم. بنده هم به‌خاطر کتاب‌های حوزوی که خوانده بودم می‌گفتم من هستم. یک مرتبه دیدیم یک نوجوان دوازده سیزده ساله از جلوی ما رد شد که تمام معنا آخوند بود. یعنی نعلین و کفش (آخوندی) و عبا و عمامه. به تمام معنا. الفیه در دستش بود و داشت آن را حفظ می‌کرد. وما بطاعت و الف قد جمیع یبصر فی الجت…. به یکباره حکیمی گفت (آن نابغه) این است، نه تویی و نه من! منظور حکیمی سید علی حسینی خامنه‌ای بود….»

محمدرضا حکیمی که چندی پیش به کرونا مبتلا شده بود در شامگاه روز ۳۱ مردادماه با ایست قلبی از دنیا رفت.