به گزارش«رهوا».اعتیاد به احتمال فراوان زندگی شخص معتاد را نابود خواهد کرد اگر به مصرف مواد مخدر ادامه داده و برای مدت طولانی این عادت ناخوشایند را ادامه دهد. هر ساله میلیون ها مصرف کننده مواد مخدر و معتادان به فعالیت های خاص با عوارض اعتیاد خود روبرو شده و هزاران نفر از آن ها جانشان را از دست می دهند. اما برخی اعتیادها نشانه های خماری قوی تری نسبت به دیگران داشته و حتی هنگام مصرف نیز احساس ناخوشایندی برای فرد مصرف کننده دارند و همین موضوع باعث می شود ترک کردن برای آن ها دشوار باشد. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با ۱۰ نوع از بدترین و ناخوشایندترین انواع اعتیاد آشنا کنیم.

۱۰- اعتیادهای پردازشی

اعتیادهای پردازشی شامل اعتیاد به رابطه جنسی، قمار، بازی، غذا خوردن و اعتیادهای مشابه هستند که اگر چه در زمره اعتیادها به مواد مخدر قرار ندارند اما به اندازه خود ناخوشایند هستند. این نوع اعتیادها که اعتیادهای رفتاری نیز شناخته می شوند دارای عوارض اجتماعی و روانی بوده اما نشانه ها و عوارض فیزیکی مشابهی با اعتیاد به مواد مخدر ندارند. در هنگام انجام این کارهای اعتیادآور، سطح دوپامین در بدن تغییر کرده و این دقیقاً ]همان اتفاقی است که در هنگام مصرف مواد مخدر نیز رخ می دهد.

۹- ماریجوانا یا حشیش

در حالی که هر ساله کشورهای بیشتری مصرف ماریجوانا را برای تفریح یا استفاده های پزشکی آزاد اعلام می کنند، مصرف این ماده مخدر به دلیل در دسترس بودن و اثرگذاری بالایش افزایش یافته است. علف یا حشیش پرمصرف ترین ماده مخدر در دسته ماریجوانا است و بسیاری از اعتیاد به ترکیبات فعال آن رنج می برند. استفاده مداوم از این ماده مخدر باعث می شود که مغز به ترکیبات آن وابسته شود.

۸- بنزودیازپین ها

بنزودیازپین ها نوعی از داروهای تجویزی در دسترس هستند که برای درمان افسردگی، حملات عصبی، از دست دادن حافظه و بی خوابی به کار گرفته شده و به شدت اعتیادآور هستند. در کل ۱۵ نوع مجاز از بنزودیاپین ها برای مصارف پزشکی ساخته شده اند. با مصرف این داروها، سطح دوپامین در مغز به شدت افزایش می یابد و احساس خوشایندی ایجاد می شود. مصرف مداوم و خودسرانه این دارو باعث می شود سلول های مغزی که دوپامین کنترل آن ها را در دست گرفته رفته رفته از بین بروند. در شرایط عدم وجود بنزودیازپین، بدن به مقدار زیادی دوپامین نیاز دارد که تامین نشدن آن باعث افسردگی شدید، حساسیت بالا و گیجی خواهد شد. از دیگر شرایط اعتیاد به بنزودیازپینن ها می توان به تهوع، سخت شدن و درد ماهیچه ها، عرق کردن شدید، بی خوابی و مشکل در تمرکز، ضربان بالای قلب و حملات پنیک اشاره کرد.

۷- نیکوتین

نیکوتین یکی از معمول ترین مواد مخدر است. مصرف تنباکو اصلی ترین روش تامین نیکوتین و ناخوشایندترین آن هاست. سیگار و دیگر محصولات دخانی عموماً قانونی هستند و اعتیاد به آن ها در میان صدها میلیون نفر در سراسر جهان شایع است. اعتیاد به نیکوتین باعث می شود که یک کشش و اشتیاق شدید به سیگار و دیگر محصولات دخانی ایجاد شود که نرسیدن به آن با استرس و اضطراب همراه است. بعد از ورود به بدن، نیکوتین ضربان قلب را بالا برده و به مغز می رسد و حس موقتی ریلکس بودن و آرامش را ایجاد می کند. عوارض نرسیدن نیکوتین به بدن برای افراد سیگاری بسیار ناخوشایند است و به همین دلیل افراد پس از احساس اضطراب و نگرانی به سراغ سیگار می روند. مصرف طولانی مدت سیگار  می تواند به آمفیزم ریه و سرطان و مرگی دردناک منجر شود.

۶- کوکایین

کوکایین یکی از پرمصرف ترین مواد مخدر جهان است که معمولاً اطلاعات غلطی نیز در مورد آن منتشر می شود. کوکایین در شکل اورجینال خود می تواند باعث افزایش انرژی و ایجاد حالت سرخوشی و شادی شود که البته تاثیرات کوتاه مدت آن هستند. در صورت مصرف مداوم، فرد به آن معتاد شده و رها شدن از دست آن دشوار خواهد شد. کوکایین میزان تولید دوپامین و سروتونین در بدن را افزایش داده و فرآیندهای نرمال مغز را متوقف می سازد. در صورت مصرف مداوم این ماده مخدر، حس پارانویا، دمدمی مزاج بودن و دیگر عوارض روحی و فیزیکی ناخوشایند جایگزین حس قدرت، سرخوشی و شادی خواهند شد. از عوارض خماری کوکایین می توان به بی قراری، میل شدید به مصرف، حساس شدن، کابوس، خشم و ناآرامی کلی اشاره کرد و در موارد فرد ممکن است به خود نیز آسیب برساند.

۵- متادون

متادون دارویی است که برای کاهش عوارض مصرف نکردن مواد مخدر تجویز می شود اما ممکن است خود افراد را معتاد سازد. متادون به معتادان به هروئین و تریاک کمک می کند تا فازهای بسیاری دردناک خماری و درمان را راحتتر طی کند. اما مصرف طولانی مدت این ماده مخدر می تواندباعث اوردوز و مرگ شود. عوارض و نشانه های خماری متادون ساعاتی پس از مصرف آغاز شده و مصرف کننده را با حس شدید بیقراری، نگرانی و عوارض شبیه سرماخوردگی به ستوه می آورد. این عوارض می توانند بین چند ساعت تا چند هفته ادامه داشته باشند که بسیار ناخوشایند است. همانند بنزودیازپین ها، در این مورد نیز مغز تلاش می کند با تولید الکل خودپایداری اش را بدست آورد که با توهم، گیجی، هذیان گویی، رعشه و حملات عصبی همراه می شود. افراد معتاد به متادون در صورت تلاش برای ترک کردن با نرگانی، بی خوابی، ضربان نامنظم قلب، فشار خون بالا، افسردگی و سردرد مواجه می شوند.

۴- کراک

کراک که از شکل پودری کوکایین گرفته می شود، یک محرک بسیار قوی با حس سرخوشی است که بعد از مدتی مصرف این سرخوشی جایش را به کشش شدید برای مصرف دوباره می دهد. وابستگی روانی به کراک باعث می شود که تلاش برای ترک آن دشوار باشد. ترک این ماده مخدر شامل دستکم سه دوره است اما افراد زیادی سال ها پس از ترک آن، به خاطر کشش قوی که دارد بار دیگر به سراغ آن رفته اند.

۳- متامفتامین

کریستال یا متامفتامین یک ماده مخدر صنعتی بسیار اعتیادآور است که با شبه افدرین ها ساخته می شود. این ماده محرک دست ساز انسان می تواند از طریق بینی، تزریق یا دود کردن مصرف شود و بعد از مصرف یک حس کشش بسیار قوی برای مصرف دوباره به سراغ فرد می آید. ترک کردن متامفتامین ها بسیار دشوار است و بیشتر مصرف کنندگان صدمات جبران ناپذیری را به سیستم عصبی خود متحمل می شوند، جدای از خستگی و درماندگی مفرط و افسردگی شدیدی که به دنبال دارد. کسانی که به متامفتامین معتاد می شوند نمی توانند زندگی خود را مدیریت کنند و بدون آن لحظه ای شادی را تجربه نخواهند کرد. مصرف طولانی مدت متامفتامین به صدمات مغزی و مشکلات روحی و حافظه ای منجر می شود. مصرف متامفتامین ها با رفتارها و تمایلات، تهاجمی، خشن و سایکوتیک همراه است.

۲- هرویین

هرویین از مورفین گرفته شده و یک ماده مخدر ممنوعه است که از گل خشخاش مشتق شده است. هنگام مصرف این ماده مخدر، مصرف کنندگان حس سرخوشی و کشش شدیدی نسبت به آن حس می کنند. ترکیبات هرویین به سرعت به مغز رسیده و باعث تغییرات رفتاری می شود. فروشندگان این ماده مخدر مسکن، معمولاً آن را با مواد سمی اعتیادآور و سمی ترکیب کرده تا قدرت آن را افزایش دهند. برخی از این افزودنی ها که خود از دیگر مواد مخدر هستند باعث اوردوز می شوند زیرا مصرف کننده نمی تواند میزان خالص بودن هرویینی که مصرف می کند را اندازه گیری کند. اعتیاد به هرویین و علائم شدید خماری آن باعث می شود که پزشکان دیگر باربیتورات ها را برای کاهش این حس خماری تجویز نایند. این ترکیبات نیز خود مانند متادون بسیار اعتیادآور بوده و ممکن است به اعتیادهای تازه منجر شوند.

۱- داروهای مسکن تجویزی

اعتیادآورترین موادهای مخدر در واقع داروهای مسکن تجویزی هستند که از آن میان می توان به اوکسی کودون، ویکودین و کدئین اشاره کرد. معتادانی که از این مسکن های افیونی استفاده می کنند حس سرخوشی و شادی دریافت می کنند که مرتبط با گیرنده های مغزی است و قطع سیگنال های آن هاست. دشواری ترک کردن و خماری شدید باعث می شود بسیاری از افراد نتوانند دست از داروهای مسکن تجویزی بکشند. عوارض خماری این داروها بسیار ناخوشایند بوده و دوره زمانی آن به مدت زمان اعتیاد فرد به آن ها باز می گردد. از عوارض خماری این داروها می توان به سخت شدن و درد عضلات، اضطراب، آبریزش بینی، نفس نفس زدن، بی خوابی و فشار خون بسیار بالا اشاره کرد که می تواند مرگبار باشد. از عوارض شدید خماری این داورهای مسکن نیز می توان اسهال، استفراغ، درد معده، دل پیچه و افسردگی را نام برد.