به گزارش«رهوا»، در بین شهدای هشت سال دفاع مقدس، بودند مردانی از عرصه گوش شکستهها که توانستند پهلوانی و شجاعت را علاوه بر تشک کشتی، در میدان نبرد حق علیه باطل هم معنا کنند. مردانی از عرصه کشتی که سلاح در دست گرفتند و پیشتاز میادین جنگ شدند تا نامشان همچنان با روایت دفاع مقدس گره بخورد. جامعه کشتی ایران همچون بسیاری از اقشار مردم، شهدا و جانبازان زیادی را تقدیم آرمانهای انقلاب کرد و نشان داد این مردان شجاع و غیرتمند، همچون تمامی رزمندگان اسلام، برای دفاع از آب و خاک این مرز و بوم از هیچ دشمن و تهدیدی هراس ندارند.
در همین راستا دیدن تصاویری جذاب از مصاف گوششکستهها در سال ۱۳۶۶ از برپایی مسابقات کشتی در منطقه جنگی شلمچه خالی از لطف نبود و ما را بر آن داشت تا به سراغ جزئیات بیشتری از برگزاری این رویداد خاطرهانگیز برویم. روزی که برخی از رزمندگان حاضر در تصاویر هنوز به درجه رفیع شهادت نرسیده بودند و با شور و اشتیاق به تماشای مصاف همقطاران و همرزمان خود در دایره طلایی نشستند. یکی از بانیان و مسئولان برگزاری این مسابقه تاریخی، «ناصر فروتن» از داوران باتجربه و مشاورعالی فدراسیون کشتی بود که توانست با همکاری دوستان و همکارانش از هیات کشتی شهرری، روزی تاریخی و فراموش نشدنی را در دوران جنگ رقم بزند.
ناصر فروتن در گفتگو با خبرنگار مهر در تشریح شکلگیری آن روز تاریخی که به برگزاری مسابقات کشتی در بین رزمندگان انجامید، اظهار داشت: بسیاری از دوستان و همشهریان من در آن زمان به جبهه رفته بودند و ما در آن سالها شاهد حال و هوای خاصی در بحث حفظ و حراست از ایران اسلامی بودیم. هر فردی به هر طریقی که میتوانست به فکر روحیه دادن به رزمندگان بود. من هم در آن دوران به دلیل اینکه از ناحیه دست به درجه جانبازی نائل شده بودم، وظیفه میدانستم همچنان به هر طریق ممکن، گامی برای کمک به رزمندگان بردارم.
وی افزود: به همین دلیل با کمک و همکاری حاج محسن سبزعلی رئیس وقت تربیت بدنی شهرری و برادر او حاج ابوالفضل سبزعلی رئیس وقت هیات کشتی شهرری تصمیم گرفتیم کامیونی بگیریم و تشک کشتی و وسایل مورد نیاز را به نزدیکترین نقطه به مناطق جنگی ببریم و مسابقات کشتی برگزار کنیم. ضمن اینکه دوستان دیگری همچون مرحوم اسماعیل ابرقویی، مرحوم علی رنجبر و مرحوم حسین رازی نژاد نیز که از مربیان و قهرمانان بنام کشتی کشورمان محسوب میشدند، ما را در اجرای این برنامه همراهی میکردند. در ابتدا قرار شد ما در فاو عراق این کار را انجام دهیم که بنا به دلایل امنیتی امکان این مورد برای ما مهیا نشد. به همین دلیل قرار شد در منطقه شلمچه که هم اکنون نیز منطقهای بسیار مقدس برای مردم ایران تلقی میشود، این مسابقات را برگزار کنیم. همانطور که میدانید بسیاری از شهدای ما در منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت رسیدند و به همین دلیل این منطقه دارای قداست و ارزش والایی برای ما ایرانیان است.
رئیس پیشین کمیته داوران فدراسیون کشتی ادامه داد: ما بعد از رسیدن به شلمچه، زمین چهارگوش و هموار و مناسبی را پیدا کردیم که با تپههای کوتاه و خاکریزهای متعدد احاطه شده بود. سپس تشک کشتی را که با کامیون به شلمچه برده بودیم، در همین زمین پهن کردیم تا رزمندهها هم بتوانند از روی تپهها به راحتی به تماشای مسابقات کشتی بنشینند. من هم که سابقه مربیگری و قضاوت در کشتی را داشتم به عنوان داور وارد گود شدم و این بود که یک روز خاطرهانگیز آغاز شد.
فروتن اظهار داشت: ما برای برپایی این مسابقات چند کشتیگیر را هم با خودمان از شهرری به شلمچه برده بودیم تا این نفرات با هم کشتی بگیرند و رزمندهها را سرگرم کنند، اما در ادامه با کمال تعجب دیدیم که برخی از همین رزمندهها نیز اعلام آمادگی کردند تا با بچههای ما و حتی برخی از رزمندههای دیگر کشتی بگیرند.
مشاور عالی فدراسیون کشتی ادامه داد: به خوبی به یاد دارم روز بسیار گرمی بود و در ابتدا کسی حاضر نمیشد به دلیل این گرما حتی از چادر خود خارج شود، اما رفته رفته کار به جایی رسید که جمعیت برای تماشای کشتیها افزایش یافت و شور و حال وصف نشدنی در این منطقه حکمفرما شد. بطوری که روی خاکریزهای اطراف منطقهای که تشک کشتی را پهن کرده بودیم، مملو از رزمندگانی شد که برای تماشای کشتی به آنجا آمدند.
وی خاطر نشان کرد: یکی از اتفاقاتی که من هیچگاه از آن روز تاریخی و به یادماندنی، فراموش نمیکنم این بود که بسیاری از رزمندهها بعد از پوشیدن دوبنده کشتی و ورود به روی تشک و سرشاخ شدن با یکدیگر، حاضر نبودند حریف را شکست دهند و به نوعی قصد داشتند با مغلوب شدن مقابل حریف، باعث خوشحالی و روحیه دادن به رقیب شوند. باورش کمی سخت است که دو کشتیگیر برای مبارزه به روی تشک بروند اما هر کدام سعی دارند برای شکست از یکدیگر سبقت بگیرند و با واگذاری نتیجه، باعث ایجاد روحیه و خوشحالی رقیبشان شوند. این موضوع به جز پهلوانی و شجاعت و روح بزرگ آنها هیچ معنای دیگری نداشت.
فروتن ادامه داد: حتی یکی از همین کشتیگیران عنوان قهرمانی ردههای پایه در آسیا را هم داشت اما طوری با حریف ضعیفتر از خودش کشتی گرفت تا مغلوب شود. تنها چیزی که برای این رزمندگان و پهلوانان واقعی اهمیت داشت، ایجاد لحظاتی برای ورزش و نشاط و خوشحالی یکدیگر بود و گویا برد و باخت در جبههها معنا نداشت.
وی در پایان خاطر نشان کرد: همانطور که گفتم این مسابقه خاطرهانگیز در سال ۶۶ در منطقه شلمچه برگزار شد که داور وسط هم من بودم. متاسفانه بسیاری از رزمندگانی که از این مسابقات استقبال کرده بودند و با حضور در خاکریزها به تماشای آن نشستند، بعدها به درجه رفیع شهادت نائل شدند. روحشان شاد و یادشان گرامی که معنای واقعی پهلوانی و شجاعت را به ما آموختند و امروز ما آرامش و امنیت خود را مدیون آنها هستیم.