مجله خبری «رهوا».آکین فرگوسن در پناهگاه زیرزمینی بود که تیم او یک پیام رادیویی ترسناک دریافت کرد: ۶ موشک بالستیک ایران در حال پرواز به سمت آن ها بود. تکه بتنی که او و دیگر سربازان آمریکایی زیر آن پناه گرفته بودند مراقبت کمی از آن ها در مقابل پرتابه هایی که نظامیان آمریکایی حاضر در عراق را مورد حمله قرار می داد ایجاد می کرد. این گروهبان آمریکایی قوی هیکل با حدود ۱۸۵ سانتیمتر قد در مورد تجربه خود هنگام حمله موشکی ایران به پایگاه عین الاسد در هفته گذشته چنین می گوید: «تفنگم را سفت چسبیده و سرم را پایین نگه داشته بودم و سعی کردم یک مکان شاد برای خودم پیدا کنم. به همین دلیل شروع به خواندن ترانه برای دخترانم در ذهن خودم کردم. و همانجا منتظر ماندم. امیدوار بودم که هر اتفاقی که رخ می دهد سریع تمام شود. صد درصد برای مرگ آماده بودم».

بعد از رگباری از موشک های بالستیک ایرانی که در اولین ساعات صبح روز ۴ شنبه، ۱۸ دی ماه، بر سر پایگاه عین الاسد در عراق بارید، فرگوسن ادعا می کند که آسیبی ندیده و به ادعای مقامات آمریکایی دیگر سربازان آمریکایی و پیمانکاران غیرنظامی حاضر در پایگاه نیز تلفاتی نداشته اند، موضوعی که مقامات ایرانی آن را رد کرده و کشته و مجروح های این حمله بی سابقه را ده ها نفر اعلام کرده اند. البته در روزهای اخیر شنیده می شود که بیش از ۱۰ سرباز آمریکایی در این حمله دچار مشکلات مغزی شده و چند روز پس از حادثه، فرماندهان طی تست های سلامت روتین متوجه این موضوع شده و این سربازان را به مراکز درمانی منتقل کرده اند.

علاوه بر این، مقامات آمریکایی همچنان بر این ادعا تاکید دارند که هیچ یک از سربازان آمریکایی در حمله به پایگاه عین الاسد دچار جراحت فیزیکی نشده اند. این حمله سهمگین ترین و بزرگ ترین حمله ای بود که در دهه های گذشته به یک پایگاه نظامی متعلق به نیروهای آمریکایی صورت گرفته و تقریباً بی سابقه بوده است. بسیاری از سربازان حاضر در این پایگاه بر این باورند که با توجه به شدت و قدرت حمله موشکی ایران، زنده ماندشان قابل تصور نیست.

در روزهای اخیر تصاویری از میزان خرابی ها و صدمات وارد شده به پایگاه عین الاسد در حمله موشکی نیروهای سپاه پاسداران منتشر شده و نگاهی دقیق به این تصاویر نشان می دهد که پایگاه مذکور در برابر چنین حملاتی بسیار آسیب پذیر بوده است. به ادعای مقامات نظامی آمریکا، پرسنل مستقر در عین الاسد چندین ساعت پیش از حمله هشدار دریافت کرده و همین موضوع باعث شد که آن ها بتوانند به پناهگاه های موجود در پایگاه بروند. با این وجود، به ادعای فرماندهان آمریکایی حاضر در پایگاه، عین الاسد فاقد سیستم دفاع ضد هوایی برای مقابله با موشک های بالستیک ایرانی بوده و در پایگاهی که یکی از قدیمی ترین و بزرگ ترین پایگاه های نظامی عراق به شمار می آید، برای جلوگیری از حملات اینچنینی پیش بینی صورت نگرفته بود.

بدین ترتیب سربازان آمریکایی مستقر در پایگاه در زیر رگباری از موشک های بالستیک ایرانی قرار گرفته بودند بدون این که جز پناهگاه های خود، محافظی داشته باشند. در نزدیک باند پرواز فرودگاه، در اثر برخورد یکی از موشک های ایرانی، حفره ای به عمق دو متر و شعاع حدود ۳ متر ایجاد شده و تکه هایی از وسایل شخصی سربازان آمریکایی در ته آن دیده می شود. این بخش از پایگاه محل استراحت واحد خلبانان و اپراتورهای پهپادها بوده است. گفته می شود که این نیروها، پیش از حمله، تخلیه شده و نکته جالب این است که نام این بخش از پایگاه عین الاسد «آشوب» (chaos) بوده است. گفته می شود که نیروهای آمریکایی مستقر در پایگاه، دو ساعت پیش از حمله ایران به پناهگاه های خود رفته بودند.

به ادعای مقامات آمریکایی، ۱۰ فروند از ۱۱ فروند موشک بالستیک شلیک شده به این پایگاه با دقت بالا به هدف هایی در داخل این پایگاه هوایی آمریکایی که در بیابانی وسیع در عراق واقع شده اصابت کرده و تنها یک موشک به بخشی دیگر از پایگاه که متعلق به نیروهای عراقی بوده برخورد کرده است. نزدیک به یک سوم این پایگاه نظامی در اختیار نیروهای آمریکایی است. موشک های نیروی هوافضای سپاه پاسداران که از سیستم هدایت نصب شده روی خود موشک استفاده می کردند، موفق شدند بدون رویارویی با سیستم های ضد موشکی آمریکا به پایگاه عین الاسد رسیده و نقاط حساسی از پایگاه را با دقتی بالا هدف قرار دهند که با ویرانی مجتمع محل زندگی نیروهای ویژه، دو آشیانه پهپادی و البته واحد اپراتورهای پهپادها همراه شود. به ادعای مقامات آمریکایی، اولین اخطار حمله موشکی ایران ساعاتی قبل از حمله توسط سرویس های اطلاعاتی به سربازان آمریکایی مستقر در پایگاه داده شد.

در ساعت ۱۱ شب ۱۷ دی ماه، یعنی حدود دو ساعت قبل از حمله، تعداد زیادی از سربازان آمریکایی مستقر در پایگاه به پناهگاه ها فرستاده شدند و تعداد کمی نیز با هلیکوپتر پایگاه را ترک کردند. تنها پرسنل ضروری، مانند نگهبانان برج ها و اپراتورهای پهپادها، در داخل پایگاه و بدون اینکه به پناهگاه بروند باقی ماندند، آن هم به این دلیل که در مقابل حمله ای زمینی که به باور فرماندهان پایگاه، به دنبال حمله موشکی رخ می داد مقابله کنند. اما بعد از حمله موشکی، خبری از حمله زمینی به پایگاه نشده و سربازان آمریکایی که ساعت ها در پناهگاه مخفی شده بودند در سپیده دم روز ۱۸ دی ماه از پناهگاه های بتنی خود خارج شدند. حمله موشکی ایران پیش از ساعت ۴ صبح و پس از نزدیک به سه ساعت به پایان رسیده بود.

عادل عبدالهمدی، نخست وزیر عراق، ادعا کرده بود که در حدود نیمه شب توسط مقامات ایرانی از حمله موشکی در دقایق آینده با خبر شده است و یکی از دیپلمات های عراقی در گفتگو با سی ان ان نیز گفته که آن ها خبر این حمله را به مقامات آمریکایی اطلاع داده اند. اما به گفته مقامات نظامی ارشد پایگاه عین الاسد، آن ها دقایقی پیش تر از سوی مقامات اطلاعاتی خود از قریب الوقوع بودن حمله موشکی ایران مطلع شده بودند. به ادعای آن ها، اولین موشک ایرانی در ساعت ۱:۳۴ صبح به پایگاه برخورد کرد و بعد از نیز به موشک دیگر با فاصله هر ۱۵ دقیقه در پایگاه عین الاسد فرود آمدند. حمله بیش از دو ساعت به طول انجامیده و سربازان مستقر در پایگاه از این مدت به عنوان دوره ای پر از تنش، ترس و احساس بی دفاع بودن یاد کرده اند.

سروان پاتریک لیوینگستون، فرمانده نیروهای امنیتی بخش هوایی پایگاه در مقایسه با حملات موشکی و راکتی صورت گرفته در گذشته به این پایگاه گفته است: «می توانید در مقابل نیروهای شبه نظامی عکس العمل نشان دهید اما در مقابل چنین حمله ای امکان دفاع وجود ندارد. در حال حاضر، این پایگاه برای دفاع در مقابل موشک طراحی نشده است». با نزدیک شدن زمان حمله موشکی ایران، اغلب سربازان آمریکایی حاضر در پایگاه عین الاسد به سازه های هرمی شکلی که در نقاط مختلف پایگاه وجود داشت پناه بردند. این پناهگاه های بتنی در زمان صدام حسین در این پایگاه ساخته شده بودند. این دیوارهای اریب و کلفت دهه ها قبل و در زمان جنگ ایران و عراق برای دفع کردن حملات پرتابه ای ایران و در شرایطی ساخته شده بودند که ایران به تازگی پیشرفت های خود در زمینه موشکی را آغاز کرده بود.

سربازان آمریکایی می گویند که مطمئن نبوده اند این پناهگاه های بتنی دوره صدام حسین بتوانند در برابر موشک های بالستیک ایرانی مقاومت کنند اما این پناهگاه ها در مقایسه با پناهگاه های مشابه ساخت آمریکا ضخیم تر و بزرگ تر بوده هر چند برای محافظت در مقابل راکت ها و خمپاره ها طراحی شده بودند. اما موشک های بالستیک ایرانی برد بسیار بیشتری داشته و کلاهک انفجاری بسیار بزرگتر حمل می کردند، کلاهک هایی که هر کدام دستکم نیم تن وزن داشته اند. وقتی وارد این پناهگاه های صدام می شوید با دیوارهایی دو لایه مواجه می شوید. حفره های بزرگ ایجاد شده در دیواره داخلی، لایه مسی بیرونی و فَن هایی که در داخل آن نصب شده را آشکار می سازد. دو فضای وسیع داخل پناهگاه پر از تختخواب های تاشو، تشک، برانکارد و کمدهای متعدد است.

در شب حمله موشکی ایران به عین الاسد، برای اینکه سربازان از بیرون رفتن خودداری کنند یک اتاق به دستشویی موقتی تبدیل شده و سربازان از بطری های پلاستیکی برای ادرار کردن استفاده می کردند. سرگرد استیسی کولمن یکی از فرماندهان پایگاه است که سربازان را در یکی از این پناهگاه ها مستقر کرده و بعد از یک ساعت و نیم حضور در این پناهگاه از تجربه خود چنین می گوید: «در پناهگاه نشسته بودم و با خود گفتم پسر شاید تصمیم اشتباهی گرفتم که به اینجا آمدم. حدود ده دقیقه بعد از این که این را به خودم گفتم، صدای بووم بووم بوووم بوووم بووم آمد و با خودم گفتم این جواب من بود. زمین به شدت تکان می خورد. صدای بسیار بلندی بود. اینجا هم می توانستی امواج انفجار ار حس کنی. می دانستیم که محل برخورد آن ها نزدیک است». او می گوید که درهای پناهگاه با هر ضربه ای که در پناهگاه انعکاس می یافت مانند موج خم می شدند اما به ادعای آن ها به هیچکدام از پناهگاه ها خسارتی وارد نشده است.

در همین حال، سرگروهبان فرگوسن در یکی از پناهگاه های پایگاه که توسط خود آمریکایی ها ساخته شده بود پناه می گیرد، یک فضای تنگ که با استفاده از دیوار بتنی ۵ اینچی و کیسه های شنی تقویت شده بود و از طریق شکاف های ریزی که در دیوارهای مجاور وجود داشت نظاره گر برخورد موشک ها با پایگاه بود. فرگوسن می گوید: «سوراخ کوچکی در یک طرف پناهگاه وجود داشته و ما موجی از نور نارنجی را می دیدیم. بعد از آن دریافتیم که هر بار که ما آن نور را می بینیم تنها چند ثانیه بعد برخورد رخ می دهد. یک نور شدید بود و بعد از آن بووم. نمی دانستیم که این وضعیت کی به پایان می رسد. نشسته بودیم و منتظر تمام شدنش بودیم».

بعد از اصابت اولین موشک، برخی از سربازان بیرون رفته تا نگاهی به خسارات وارد شده بیندازند و دومین موج حمله ۱۵ دقیقه بعد رخ داد. فرگوسن از وحشت خود در این لحظه چنین می گوید: «بعد از اینکه دومین رگبار موشک به پایان رسید نگران کسانی بودم که در دروازه حضور داشتند. به همین خاطر از پناهگاه خارج شده، رفتم و آن ها را به پناهگاه بازگرداندم و باز هم صبر کردیم». بدنبال پایان حمله موشکی، فرگوسن از مخفیگاه خارج شده و انتظار حمله زمینی را می کشید.

وی از نشانه رفتن سلاح ها به سمت تاریکی در حالی که به شدت از حمله موشکی ایران شوکه شده بودند می گوید اما حمله زمینی هیچگاه رخ نداد: «بسیار خسته بودیم. بدترین شرایط هیجانی که تجربه کرده بودم بود». فرگوسن در پایان در مورد این حمله و شرایط سختی که نیروهای آمریکایی داشته اند چنین می گوید: «به اطراف و به همدیگر نگاه کرده و با خودمان فکر می کردیم: کجا باید فرار کنیم؟ چگونه می توان از چنین چیزی فرار کرد؟ دعا می کنم که هیچ کسی چنین سطحی از ترس را تجربه نکند».

اگر چه مقامات آمریکایی همچنان به ندادن تلفات انسانی در حمله موشکی ایران به پایگاه عین الاسد سخن می گویند اما در تصاویر و ویدیوهای منتشر شده در روزهای اخیر از این پایگاه می توان وسعت تخریب و صدمات وارد شده به آن را مشاهده کرد که باور ندادن تلفات انسانی در چنین حجمی از ویرانی را دشوار می سازد. به هر ترتیب، حمله موشکی ایران به پایگاه عین الاسد نشان داد که ایران از توانایی قابل توجهی در زمینه موشکی برخوردار بوده و مقامات آمریکایی توان موشک های بالستیک ایران را دستکم گرفته بودند.