مجله خبری «رهوا».مقوله جاسوسی و داستان جاسوس‌های بزرگ تاریخ با اینکه فعلی نادرست است اما داستان‌های جذابی برای عموم بشمار می‌رود. اینکه با چه وسایل پیشرفته و جالبی می‌توان خبرکشی کرد چیزی است که اغلب ما دوست داریم بیشتر در مورد آن بدانیم. به همین خاطر در کشور آمریکا یک موزه زیبا و بزرگ به مبحث جاسوسی اختصاص داده شده است که در نوع خود دیدنی است.

موزه بین‌المللی جاسوسی در آمریکا یک ساختمان زیبا دارد و مملو از وسایل و تجهیزات مربوط به جاسوسی است که بعضا متریال‌های جالب‌توجهی دارند.

مجموعه موجود در این موزه به تنهایی پیشینه غنی جاسوسی و خبرکشی در طول تاریخ را به تصویر کشیده است و نشان می‌دهد که این فعالیت مخفیانه از دوران رم و یونان باستان در میان انسان‌ها رواج داشته است. آثار موجود در موزه جاسوسی همچنین اقلامی از امپراتوری بریتانیا تا جنگ سرد را شامل می‌شوند.

بازدید از این موزه برای کسانی جذاب است که ذهنی پرسش‌گر و کنجکاو و شخصیتی همچون جیمز باند دارند. هدف از ساخت موزه جاسوسی نمایش دادن نقش جاسوسی و خبرکشی‌های مخفیانه در شکل‌گیری رویدادهای بزرگ جهان است.

فقط یک موزه جاسوسی در سراسر جهان وجود دارد

تنها موزه عمومی در کل ایالت متحده آمریکا به شمار می‌رود که در آن به طور اختصاصی به مقوله جاسوسی و ابزار و ادوات این کار پرداخته شده است. همچنین تنها موزه جهانی است که چشم‌انداز بین‌المللی در مورد مشاغل عجیب و غیرعادی که نقش موثری در شکل‌گیری تاریخ داشته‌اند را در قالب اشیا و آثار موجود به بازدیدکننده ارائه می‌کند.

در این موزه هر چه تصورش را بکنید وجود دارد

موزه بین‌المللی جاسوسی واشنگتن محل نگهداری و نمایش بزرگ‌ترین مجموعه ادوات و ابزار و تجهیزات جاسوی از دهه ۱۹۵۰ میلادی تاکنون است. از میکروفون مخفی گرفته تا نامه‌هایی با جوهرهای نامرئی، دوربین‌های بسیار ریز، ابزار هالیوودی تغییر لباس و چهره و آثاری از این دست. این موزه را می‌توان دنیایی از شگفتی‌ها و وسایل حیرت‌زا نامید.

دستگاه‌هایی برای ارسال پیام‌های رمزی، پول جعلی، اسلحه‌های مخفی و دوربین‌های مینیاتوری را در این موزه بسیار جذاب و دیدنی می‌توانید از نزدیک مشاهده کنید. برخلاف تمامی موزه‌های موجود در جهان، این موزه دارای نادرترین و کم‌یاب‌ترین مجموعه است.

موزه بین‌المللی جاسوسی کاملا خصوصی است!

بازدید از این موزه برای عموم آزاد است که مالیک آن شخصی است و به دولت آمریکا تعقل ندارد. بودجه ساخت و نگهداری موزه از طرف دولت تامین نشده است.

جذاب‌ترین موزه جهان فقط ۱۷ سال دارد

موزه بین‌المللی جاسوسی در نوزدهم جولای سال ۲۰۰۲ میلادی در واشنگتن دی‌سی ساخته شده است. یعنی ۱۷ سال بیشتر ندارد.

ماموریت جاسوسی!

در این موزه یک بخش جذاب وجود دارد که «ماموریت جاسوسی» نام دارد. به این صورت که بازدیدکننده‌ها در نقش مامورهای مخفی به مدت یک ساعت در یک فضای شبیه‌سازی شده قرار می‌گیرند. آنها باید در مسیرهای تعیین شده حرکت کننده و در این راه با انواع معماها، ماموریت‌ها، پیام‌های ویدئویی، صوتی و شبیه‌سازهای حرکتی مواجه می‌شوند. ماموریت آنها  متوقف کردن بازوهای پنهان در فشردن ماشه اسلحه هسته‌ای است.

نسخه شبیه‎سازی شده تونل جاسوسی آمریکا

در این موزه بخشی وجود دارد که تونلی که جاسوسان آمریکا برای نفوذ به خطوط مقدم ارتش شوروی سابق در برلین شرقی از آن استفاده می‌کردند، شبیه‌سازی شده و می‌توانید در طول این تونل حرکت کنید.

جاسوی در شهر را به هیچ عنوان از دست ندهید

در موزه بین‌المللی جاسوسی واشنگتن دی‌سی، مجموعه بسیار جذابی به نام «جاسوسی در شهر» وجود دارد که همچمون «ماموریت جاسوسی» فعالیت تعاملی جذابی برای بازدیدکننده‌ها می‌سازد. در این بخش، به بازدیدکننده یک جی‌پی‌اس داده می‌شود و از آنها خواسته می‌شود تا ماموریت جاسوسی تعیین شده را به پایان برسانند. در طول مسیر چندین راهگشا و کلید هم در نظر گرفته شده است. این مکان را می‌توان به اتاق فرارهایی تشبیه کرد که برای سرگرمی شهروندان تهرانی و دیگر شهرهای بزرگ ایران ساخته شده‌اند. در این ماموریت، شرکت‌کننده باید با حل معماها رمز اسلحه مخفی را پیدا کند.

نامه‌هایی با جوهرهای نامرئی

یکی از قدیمی‌ترین ابزارهای موجود در موزه بین‌المللی جاسوسی در آمریکا در گالری تاریخچه جاسوسی نگهداری می‌شود و چیزی نیست جز جوهر نامرئی که توسط رئیس‌جمهور وقت آمریکا، جرج واشنگتن مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

آیا از طرفداران ۰۰۷ هستید؟

در موزه بین‌المللی جاسوسی در واشنگتن دی سی بخش دیگری به نام «شیطان بزرگ: ۵۰ سال شرارت جیمز باند» وجود دارد. این بخش به مناسبت بزرگداشت سالگرد طلایی فیلم جیمز باند ساخته شده است.

عکاسی به نام کبوتر

کبوتر نامه‌رسان شنیده بودیم اما کبوتر عکاس نه! در یکی از اتاق‌های این موزه کبوترهای تاکسیدرمی شده‌ای وجود دارد که از گردنشان دوربین آویخته شده. استفاده از کبوترهای عکاس به دوران جنگ جهانی اول باز می‌گردد. در گوشه و کنار عکس‌هایی که از عکاسی این کبوترها باقی مانده پرهای این پرنده را می‌توان مشاهده کرد.