به گزارش«رهوا».سید حسن خمینی برای کتاب «بررسی روابط هاشمی رفسنجانی با امام خمینی و سید احمد خمینی» مقدمه ای نوشته است و به زعم خود نکاتی را پیرامون مرحوم هاشمی رفنسجانی مطرح کرده است.

بخش هایی از متن نوشته شده توسط حسن خمینی را در ادامه خواهید خواند:

*تسلط او بر قرآن، آشنایی عمیق او با معارف دینی، شناخت او از گوشه و کنار سیاست و اقتصاد، تجربه او در مبارزه و کشورداری، معرفت او به تاریخ و جغرافیای ایران و تا حدودی جهان، تیزهوشی او در برگرفتن مطالب ریز و درشت جهان پیرامون، مدیریت کم نظیر او در عرصه های مختلف، شجاعت او در بیان مواضع خویش، استواری او در آنچه صحیح می پنداشت، همه و همه به همراه فطانت و صفای باطن او را در میان هم گنان خویش سرآمد ساخته بود.

*شاید بتوان گفت هاشمی نخستین سیاستمدار روحانی و مجتهد اجتماعی است که به سادگی از همسر خود با نام «عفت» و از فرزندانش با نام های کوچک و شکسته یاد می کرد و همین گونه می گفت و می نوشت. رابطه عاطفی او با خانواده اش به وضوح قابل شناخت بود ولی این امر ایشان را از حدّ مشاورین و خبررسان های صادق خارج نمی کرد. هاشمی همیشه خود تصمیم گرفت و هیچ کس برای او تصمیم نگرفت…

*هاشمی رفسنجانی شخصیت بزرگ و استثنایی و کم نظیری بود که تطوّر داشت. در گذر زمان تغییر می کرد و خویشتن را همواره در مسیر اعتدال می دانست و بی شک چنین بود ولی کیست که نداند که مسیر اعتدال در سنگلاخ روزگار، جاده ای آرام و هموار نیست. این رود در بستر خویش چه بسیار پیچ و خم و فراز و فرود دارد.

*هاشمی عصای دست امام بود، بخشی از نیروی بازوی او بود، مشاور امام بود، امین آن بزرگوار بود، گره گشای هر مشکل و معضلی برای امام بود؛ ثابت قدم و استوار در آنچه از امام می دانست. از خود فکر داشت اما حریم پدر، حرمت او بود. در مکتب امام آموخته بود و بی شک یکی از بزرگترین مجتهدین مدرسه امام خمینی(س) به حساب می آمد و چه بسیار می توان در این باره گفت و شنید.