به گزارش«رهوا».این مرد که اکنون ۴۰ سال از پیوستنش به سازمان آزادی بخش فلسطین می گذرد، در سال های اوایل انقلاب از تهران به مقر این سازمان در بیروت رفت و اکنون در سال های کهنسالی می خواهد به وطنش بازگردد.

قاسم شیاسی در بیروت با یاسر عرفات آشنا شد و رهبر سابق جنبش فتح از ابوهاشم خواست تا او را همراهی کند. بدین ترتیب قاسم شیاسی محافظ یاسر عرفات و خلیل وزیر معروف به ابوجهاد شد. خلیل وزیر یکی از بنیانگذاران جنبش فتح و فرمانده شاخه نظامی این جنبش بود که در سال ۱۹۸۸ در تونس و در حمله تکاوران اسرائیلی کشته شد. به ادعای منابع امنیتی حماس که کنترل غزه را در اختیار دارد، احتمالاً ابوهاشم تنها ایرانی ساکن در باریکه تحت محاصره غزه است که بر اساس اسناد هویتی فلسطینی ۷۰ سال دارد اما مدارک شناسایی ایرانی اش سن او را ۷۸ سال نشان می دهند.

به ادعای برخی رسانه ها، قاسم شیاسی در دوران فعالیتش در گروه فتح کارشناس مواد منفجره بوده و در مورد بازگشتش به ایران چنین گفته است: «تنها می خواهم از اینجا بروم و در ایران بمیرم». به ادعای یورونیوز، این محافظ سابق یاسر عرفات به دلیل شرایط دشوار زندگی در غزه مجبور است روزهای جمعه در کنار مساجد گدایی کند. او سه بار ازدواج کرده و شش فرزند دارد که همگی در غزه زندگی می کنند. او به خاطر جایگاهش ماهانه ۴۶۰ دلار از تشکیلات خودگردان فلسطین مستمری دریافت می کند اما می گوید که این مبلغ برای تامین هزینه های خود و خانواده اش کافی نیست.

روزنامه العرب پست مدعی شده که شیاسی به شمشمون جبار معروف است و این نام را رفقای فلسطینی اش به خاطر بلند کردن وزنه های سنگین به وی داده اند. ظاهراً وی اصلیتی بختیاری داشته و رفتنش در سال ۱۹۷۲ به کویت- که در آن زمان روابط بسیار نزدیکی با سازمان آزادی بخش فلسطین داشت- برای کار روند زندگی اش را تغییر می دهد. شیاسی در حالی که تنها ۳۰ سال داشت با تعدادی از افسران سازمان آزادی بخش فلسطین آشنا می شود. شیاسی مسئول عملیات خرید و انتقال سلاح به فلسطین می شود و یاسر عرفات رئیس سازمان آزادی بخش از قدرت و شجاعت وی خوشش آمده و او را مسئول انتقال انبارهای سلاح سازمان در کویت به فلسطین و جنوب لبنان می کند.

به گزارش مهرنیوز، در سال ۱۹۷۸ شیاسی کویت را ترک و به جنوب لبنان می رود و در ماموریت های محوله مشارکت می کند تا اینکه عرفات وی را به اردوگاههای آموزشی در یمن در سال ۱۹۸۲ می فرستد و آن زمان یورش اسرائیل به بیروت بود. شیاسی ماموریت های دیگری در سلطان نشین عمان هم داشته که فاش نشده است. العرب در ادامه مقاله خود مدعی می شود که پس از امضای توافق اسلو میان جنبش فتح و اسرائیل، شیاسی به همراه بسیاری دیگر از مبارزان فلسطینی در سال ۱۹۹۳ به فلسطین باز می گردد و تصمیم به زندگی در خان یونس در جنوب غزه می گیرد. او در ادامه زمینی خریده و در آن خانه ای می سازد که در نتیجه بمباران نیروهای اسرائیلی در سال ۲۰۰۸ ویران می شود.

بدین ترتیب شیاسی مجبور به کوچ به منطقه العشوائیات در حاره البطن السمین که فقیر نشین و غیر قابل سکونت است، می شود. پیرمرد ناتوان پس از این همه سال تصور نمی کرد که در منطقه ای در مجاورت زباله ها به دور از خانواده اش در ایران به سر ببرد. به ویژه که وی از شرایط مادی سختی رنج می برد و دچار بیماری و از دست دادن حافظه نیز هست. ظاهراً به دلایل قانونی خانه محافظ سابق یاسر عرفات از فهرست بازسازی حذف شده است. وی هم اکنون در شرایط سخت و از بیماری سرطان رنج می برد.

به ادعای روزنامه العرب پست، محمد قاسم شیاسی در مورد شرایط خود چنین گفته است: «با رفتن ابوعمار(عرفات) همه چیز فرق کرد و من به جای فردی نظامی به سائل تبدیل شدم. کسی این موضوع را به رسمیت نشناخت که من ایرانی ام و فلسطینی الاصل نیستم. با شروع انتفاضه اشغالگران منزل مرا ویران کردند و منزلی هم به جای آن به من داده نشد و با شدت گرفتن فقر و نیاز مجبور به فروش زمینم شدم و در غزه آواره شدم».

وی می گوید که پس از سال ۲۰۰۰ ارتباطش با خانواده اش در ایران قطع شده است :«من به مدت بیست سال در تماس بودم و وعده ملاقات آنها را می دادم اما چون من فلسطینی نیستم اجازه سفر به من نمی دادند. مدتی منتظر ماندم تا مشکلات قانونی حل شود اما وضع من بد شد و ارتباطم با خانواده ام قطع شد و آنها از من اطلاعی ندارند و نمی دانند که من در قید حیات هستم و فکر می کنند که من فوت کرده ام. نمی دانم که در جستجوی من هستند یا مرا فراموش کرده اند»

نوار غزه نزدیک به ۱۵ سال است که تحت محاصره اقتصادی اسراییل قرار دارد و بیش از نیمی از مردم این منطقه زیر خط فقر زندگی می کنند.