به گزارش«رهوا».غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی، نایب رئیس فراکسیون به اصطلاح مستقلین و از حامیان جدی دولت های حسن روحانی در مجلس که چندی پیش گفته بود: «حقوق مجلس فاجعه است؛ در دانشگاه میخوابیدم ۸ میلیون میگرفتم!» و روزگاری هم تصویر برش کیک جشن تعداد فالوئرهای اینستاگرامش منتشر شد، در گفتگو با روزنامه آرمان به انتقادات تند و بی سابقه علیه دولت روحانی و مدیران آن پرداخته که شاید بی ارتباط با نزدیک شدن به دوم اسفند، یعنی روز انتخابات مجلس یازدهم نباشد. با این وجود جعفرزاده به حمایت ویژهشان از این عامل مشکلات حرفی به میان نیاورده و حتی طلبکارانه گفته است: «من فکر میکنم که جبهه اصلاحات و اعتدال در انتخابات ۹۸ پس از یک دلجویی از مردم بتواند بسیار موفقتر باشد. چرا که مردم خاطره خوشی از دلواپسان ندارند».
بخش های مهم این گفتگو را در ادامه خواهید خواند:
*به نوعی مردم احساس میکنند که کسی به فکر آنها نیست و فراموش شدهاند. حال این احساس درست است یا غلط باید تدبیری برای آن صورت گیرد، اما مردم فکر میکنند که اساسا رها شدهاند و هرچه قول، فعل و وعده داده میشود مردم نتیجه عکس آن را میبینند.
*شرایط سخت شده، فقر در حال گسترش است و این شرایط مردم را اذیت میکند. البته باید تاکید کرد که گذر از این شرایط با در نظر گرفتن این نکته که مردم هیچاعتمادی به آمریکا ندارند و معتقدند که حرفهای ترامپ غیرمنطقی و زورگویانه است، آسان است. این را هر قشر، گروه و جناحی معتقد است که ترامپ زور میگوید، حرف مفت میزند و زیاده خواهی میکند. این مساله را از آن جهت بیان میکنم که وقتی پای صحبت مردم مینشینیم میگویند که گرچه ترامپ حرف منطقی نمیزند، اما مسئولان هم در داخل کمکاری میکنند.
*دولت را باید ۲ سال کمک کنیم که بماند؛ اگر ما دعوا راه بیندازیم و داستان را تشدید کنیم چه اتفاقی میافتد؟ خود دولت که مقداری بهمریخته بهنظر میرسد، دوتا هم ما به فک چپ و راست و شکمش بزنیم، چیزی از دولت باقی نمیماند. لذا باید با همین توپ و تشر، نصیحت، توصیه و اصرار و الزام تلاش کنیم تا دولت را به انحای مختلف سرپا نگه داریم. من هم قبول دارم که دولت در برخی موارد وارفته و در مواردی بهم ریخته است. خیلی از وزرای دولت بریدهاند و فکر میکنم اگر اجازه بدهند که هرکس میخواهد استعفا بدهد قول میدهم حداقل ۳ یا ۴ چهار نفر دست به قلم نشستهاند و فقط رویشان نمیشود استعفا دهند. چون برخی از وزرا فکر میکردند که با گل و بلبل میخواهند ریاست کنند و نمیدانستند که موضوع چقدر جدی، مهم و حساس است و باید مدیریتشان را چنین روزهایی نشان دهند. حداقل ۲ دستگاهی که مطلعم تعطیلند و کاری انجام نمیدهند.
*ما به قدر لازم در این مسائل(گرانی) ورود کرده و تذکرات لازم را دادهایم، اما زمانی که دانشآموزی درس نمیخواند چقدر میتوان او را تنبیه کرد، توضیح خواست و تشر زد؟
*اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم میتوان گفت برخی از این مدیران که در گذشته توانمندی خود را نشان دادهاند الان خستهاند، حوصله ندارند و متاسفانه در مواردی هم غرور برخیها را گرفته و فکر میکنند خیلی توانمند هستند. خب؛ خروجی و بیرونی عملکرد چنین افرادی همین است که میبینیم و کشور در این شرایط قرار میگیرد.
*مردم خیلی گرفتارند و من در ملاقاتهای عمومی مطالبی از مردم میشنوم که اصلا قابل انعکاس نیست. برخی میگفتند که برای چه ملاقات مردمی میگذارم و کاری نمیتوانم انجام دهم؟
*من فکر میکنم که جبهه اصلاحات و اعتدال در انتخابات ۹۸ پس از یک دلجویی از مردم بتواند بسیار موفقتر باشد. چرا که مردم خاطره خوشی از دلواپسان ندارند. آقای احمدینژاد محصول دلواپسان و تندروها بود که همین اکنون نیز به استخوانی در گلوی اصولگرایان تبدیل شده است. شاید برخی بگویند که نمونه مشابه این قضیه، آقای روحانی برای اصلاحطلبان است، اما من چنین چیزی را به تمامی رد میکنم و نمیپذیرم. آقای روحانی زمین تا آسمان با آقای احمدینژاد تفاوت میکند و اولین فرق نیز در عقلانیت است.
*من معتقدم که در این دوره اصلاحطلبان با تمام ژنرالهای خود به انتخابات ورود کنند و بعد از ثبت نام نیز لیست خودشان را بدهند و منتظر تایید شورای نگهبان نمانند. پس از ثبت نام لیست خود را به مردم ارئه کنند، اما اگر فردای آن روز لیست ضعیفتری دادند بگویند که ژنرالهای ما تایید نشدند و این اتفاق برای ما افتاد و داشتههای ما اینها نیستند. چون الان کسانی به نام اصلاحطلبی در مجلس هستند که اصلا و ابدا اصلاحطلب به شمار نمیآیند. برخی از این افراد واقعا منفعتطلبهایی هستند که یکشبه اصلاحطلب شدند.