به گزارش«رهوا».طی سالیان گذشته، فساد و سیاست های شکست خورده ی دولت ونزوئلا، اقصاد این کشور را به فروپاشی کشانده، مسأله ای که باعث تخریب زیرساخت ها و فقیر شدن میلیون ها ونزوئلایی شده.

خاموشی های سراسری، تورم شدید، کمبود غذا و بیماری، مشکلاتی هستند که به دنبال این شرایط گریبانگیر مردم ونزوئلا شده. نشریه ی نیویورک تایمز اخیراً بحران ونزوئلا را وخیم ترین بحرانی دانسته که دنیا، در دوران خارج از جنگ، تا به حال به خود دیده. از زمان شروع این بحران، بیش از ۳ میلیون ونزوئلایی از کشور خود گریخته اند. بسیاری از آن ها با پای پیاده کشور خود را ترک کرده اند.

با وجود آنکه کشورهای متعددی در دنیا از جمله ایالات متحده، خوان گوایدو، رهبر مخالفان، را به عنوان رئیس دولت قانونی ونزوئلا به رسمیت می شناسند، اما نیکولاس مادورو هنوز رئیس جمهور این کشور است.

صادرات و واردات کالاها در کشور ونزوئلا کاهش چشمگیری داشته و این مسأله باعث شده اقتصادی که روزگاری قدرتمندترین در آمریکای لاتین محسوب می شد حالا تحت فشار شدیدی قرار گیرد.

در ادامه به حقایقی درباره ی اقتصاد کشور ونزوئلا خواهیم پرداخت.

۱- امسال ممکن است تورم ونزوئلا به ۱۰ میلیون درصد برسد

کارشناسان تخمین می زنند در سال ۲۰۱۹، تورم در ونزوئلا به ۱۰ میلیون درصد برسد. این بدان معنی است که محصولی که در دورانی، قیمت آن معادل یک دلار بود، حالا معادل ۱۰ میلیون دلار خواهد بود. در شرایط حاضر، درآمد ماهانه ی بسیاری از ونزوئلایی ها برای خرید یک گالن شیر هم کافی نیست.

۲- ونزوئلا بزرگ ترین ذخایر نفتی دنیا را دارد، اما میزان تولید آن ۲/۳ برابر کمتر از میزان تولیدش در دهه ی ۱۹۷۰ شده

ونزوئلا شاید بیشتر از هر کشور دیگری ذخایر نفتی داشته باشد، اما این روزها تولیدات نفتی آن به میزان نسبتاً پایینی رسیده. در دهه ی ۱۹۷۰ میلادی، روزانه ۳/۵ میلیون بشکه نفت در ونزوئلا تولید می شد، در حالی که تولیدات آن حالا به حدود ۱/۵ میلیون بشکه در روز رسیده. بخشی از کاهشی که در تولید نفت ونزوئلا رخ داده به دلیل ناکارآمدی هوگو چاوز و مادورو، رئیس جمهورهای قبلی و فعلی ونزوئلا، در اداره ی صنعت نفتی این کشور است.

 ۳- ونزوئلا زمانی ثروتمندترین کشور آمریکای جنوبی بود

از سال ۱۹۵۸ تا دهه ی ۱۹۸۰ که یک حکومت دموکراتیک در این کشور بر سر کار بود، در بیشتر این دوره، ونزوئلا ثروتمندترین کشور در سرتاسر آمریکای جنوبی بود. سقوط قیمت نفت در دهه ی ۱۹۸۰ و سیاست های ناموفق اقتصادی ونزوئلا، به برتری اقتصادی این کشور در منطقه پایان داد.

۴- در دوره ی شش ساله ی ریاست جمهوری مادورو، ۲۶ بار به دستور او حداقل دستمزد در ونزوئلا افزایش یافته

در تلاشی تقریباً بیهوده برای جلوگیری از رسیدن ونزوئلایی ها به فقر مطلق، مادورو گهگاه حداقل دستمزد در این کشور را افزایش داده. در ژوئن سال جاری میلادی، به دستور او، حداقل حقوق ماهیانه از ۴،۵۰۰ بولیوار ساورن (ارز ملی ونزوئلا) به ۱۸،۰۰۰ بولیوار ساورن افزایش یافت که افزایشی ۳۰۰ درصدی محسوب می شود.

۵- کارشناسان قیمت یک رول دستمال توالت در ونزوئلا در سال ۲۰۱۸ را ۲/۶ میلیون بولیوار ساورن تخمین زدند

به تخمین کارشناسان، یک رول دستمال توالت در سال ۲۰۱۸ در ونزوئلا ۲/۶ میلیون بولیوار ساورن قیمت داشت.

در زمان این تخمین، یعنی در اواسط سال ۲۰۱۸، تورم در ونزوئلا حدود یک میلیون درصد بود. همان یک رول دستمال کاغذی ۲/۶ میلیون بولیوار ساورنی، بر اساس دلار آمریکا، ۴۰ سنت قیمت داشت.

۶- نرخ بیکاری در ونزوئلا ۴۴ درصد تخمین زده شده

کارشناسان تخمین می زنند نرخ بیکاری در ونزوئلا در سال جاری میلادی، ۴۴ درصد را رد خواهد کرد و احتمالاً سال آینده به ۵۰ درصد خواهد رسید. با این حال، دولت ونزوئلا از بعد از سال ۲۰۱۶، هیچ آمار رسمی ای از نرخ بیکاری در این کشور اعلام نکرده. در سال ۲۰۱۶، نرخ بیکاری در کشور ونزوئلا ۷/۳ درصد اعلام شده بود.

۷- امسال ممکن است خروجی اقتصادی ونزوئلا ۲۵ درصد کاهش پیدا کند که این بدترین عملکرد اقتصادی رخ داده در میان تمامی کشورهای دنیا از زمان جنگ داخلی لیبی است

تولید، کشاورزی و صادرات در ونزوئلا به قدری کاهش یافته که ممکن است امسال خروجی این کشور یک چهارم کاهش پیدا کند. از زمان وقوع جنگ داخلی در لیبی در سال ۲۰۱۴، این بدترین عملکرد در میان تمامی کشورهای دنیا محسوب می شود و تقریباً بدترین رکودی است که هر کشوری در دوران خارج از جنگ، تا به حال تجربه کرده.

۸- از سال ۲۰۱۷، نزدیک به ۹۵ درصد از درآمد حاصل از صادرات در ونزوئلا، از طریق تولیدات نفتی به دست آمده

در سال های اخیر، ونزوئلا جز نفت تقریباً چیز دیگری صادر نکرده. حدود نیمی از درآمد سالانه ی دولت ونزوئلا از طریق صادرات نفتی تأمین می شود.