به گزارش«رهوا».صادق خرازی دبیرکل حزب ندای ایرانیان در گفت‌وگویی با روزنامه سازندگی، درباره عملکرد شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان و شخص عارف به عنوان رئیس این شورا انتقادات تندی را بیان کرده است.

بخش های مم این گفتگو را در ادامه خواهید خواند:

*مشکل این است که رئیس دولت اصلاحات یک چک سفید به آقای عارف و شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان داده اما عملکرد مثبتی نداشته‌اند، آنها در مجلس و شورای شهر عملکرد قابل دفاعی نداشته‌اند و در خیلی موارد تصمیم‌های اشتباهی گرفته‌اند.

*متاسفانه به توصیه‌های دلسوزان در ماجرای انتخاب شهردار تهران توجه نشد. زمانی که بحث انتخاب آقای نجفی برای شهرداری تهران مطرح بود بسیاری توصیه و پیام دادند که به دلایل تکنیکی، مدیریتی و امنیتی زمان مدیریت آقای نجفی نیست ولی متاسفانه گوش شنوایی وجود نداشت و گویی یک وزن‌کشی سیاسی صورت گرفت.

*مجلس دهم و فراکسیون امید می توانست بهتر از این باشد، می توانست مطالبات مردم را در قالب تصمیم‌گیری‌های کلان مجلس جدی‌تر دنبال کند، می‌توانست به گونه‌ای عمل کند که اقتدار و موقعیت اصلاحات ضعیف نشود اما نکردند. چرا؟ آیا نگذاشتند؟ نه اینطور نیست. حاکمیت و نظام سیاسی دستشان را باز گذاشته بود، نمایندگان اصلاح‌طلب آسیبی در این دوره ندیدند اما واقعیت نشان می‌دهد که آقایان برنامه‌ای نداشتند و ندارند و وقتی برنامه‌ای وجود نداشته باشد شاهد یک آنارشیسم خواهیم بود.

*فهرست‌ها مشکل داشت، مهندسی و تخلف صورت گرفته بود، همان زمان ما نقدهای خودمان را اعلام کردیم اما واقعیت این است که رهبری سیاسی یک جریان در مجلس مستلزم وجود کاریزمای سیاسی است. کسی نمی‌تواند بگوید من رهبر سیاسی عده‌ای در مجلس هستم اما فاقد کاریزما باشد و بخواهد جور دیگری صحبت کند. نتیجه همین می‌شود که می‌بینید. من برای آقای عارف احترام زیادی قائلم اما هرکس در جایگاه خود شخصیتی دارد. من آن کاریزمایی سیاسی که بخواهد تصمیم‌سازی کند و فراکسیونی را مدیریت کند و به هدف برساند هیچگاه در وجود آقای عارف ندیدم نمونه آن در انتخابات هیئت رئیسه مجلس کردیم که چگونه فرآیند تصمیم سازی و حذف علی مطهری نماینده شجاع مجلس منتهی شد.

*گزینه انتخاباتی ما در سال ۹۲ آقای عارف نبود در آن سال چند نظر میان اصلاح طلبان وجود داشت و در آن بین عده‌ای به دنبال آقای عارف بودند اما  گزینه اصلی اصلاح‌طلبان آقای هاشمی بود اما آقای هاشمی را تایید نکردند. بعد هم آقای روحانی آمد.

*اگر الان هم قرار بر انتخاب بین آقای روحانی و عارف باشد، باز به آقای روحانی رای می‌دهم. هر چند باید حرف‌های آقای عارف را هم گوش کرد و دید آیا واقعا قدرت نداشته؟ نگذاشتند؟ نتوانسته یا نشد. البته من مانعی برای موفقیت آقای عارف در حاکمیت و نظام سیاسی و بین نیروهای حکومتی ندیدم و نمی‌دانم. به نظر می‌رسد موانع آقای عارف و دوستان اصلاح‌طلب ما، از رفتارهای خودشان نشأت می‌گیرد و ظاهراً دلیل سکوت آقای عارف این است که حرفی برای گفتن ندارد از چه بگوید و از چه دفاع کند؟