به گزارش«رهوا». این گیاه بومی ایران بوده و در نواحی نمناک کوهستانی ایران و حاشیه‌های آن می‌روید.

دانه‌ های گلپر بسیار نازک بوده و دارای طعم تند و معطر است. پودر دانه‌های این گیاه بیشترین کاربرد را برای مواد غذایی دارد،‌ به عنوان مثال پودر گلپر را می‌توان روی باقلای پخته،‌ عدس و دیگر حبوبات، سیب‌ زمینی پخته و انواع سوپ‌ها و خورش‌ها و همچنین روی انار دانه شده پاشید.

این گیاه زینتی زیبا که به عنوان گونه های مهاجم آسیب رسان محسوب می شود, می تواند تا ارتفاع ۱۵۰ سانتی متر رشد کند.

گل های سفید رنگش به اندازه ۳۰ میلی متر پهنا دارند. گل هایش در طول ماه های دی تا شهریور وجود دارند. این گیاه از جنوب قفقاز در خاورمیانه سرچشمه می گیرد.

مایعات برگ هایش خاصیت شیمیایی خاصی دارند که به پوست آسیب می رسانند و وقتی کسی آن را لمس می کند، باید فوراً آن را بشوید. دانه های آن، دارای خواص خطرناک خاصی هستند که توانایی کشتن گیاهان نزدیک را دارند.

خواص و مضرات

یکی از معروف ترین گیاهان در طب سنتی برای درمان بیماری های گوارشی به خصوص نفخ محسوب می‌شود.

برای بهره بردن از خواص ضدنفخ گلپر، بهتر است یک گرم از پودر دانه‌های این گیاه را همراه رازیانه بعد از غذا و با آخرین لقمه به اندازه نصف قاشق غذاخوری بخورید.

چای این گیاه نیز برای هضم غذا موثر و ضد نفخ است.

گلپر هضم‌کننده غذا و تقویت‌کننده معده است.جهت درمان رفلاکس معده، تهوع، استفراغ و سایرِ اختلالاتِ گوارشی کاربرد دارد.

پودر دانه گلپر می تواند به عنوان یک داروی کشنده برای بعضی کرمهای داخل روده مصرف می شود.

برای درمان کبودی و سیاهی دور چشم از سوی درمانگران توصیه شده است، برای تهیه ی این نسخه نیاز به برگ های خشک شده ی گلپر و مقداری روغن زیتون داریم.

اسانس دانه های گلپر، خاصیت ضدمیکروبی دارد و همانند سیر و پیاز شوینده معده محسوب می شود.

از این ادویه به عنوان نگهدارنده موادغذایی از فساد نیز استفاده می شود.

گلپر را جهت معالجه صرع، عفونت‎های عصبی و رفع ناراحتی‌های عصبی تجویز می‌کنند.

دمنوش این گیاه تحریک کننده اشتها است.

قطع کننده بلغم و دفع کننده باد و نفخ شکم است.

استفاده از عصاره های گیاه گلپر به کاهش مارکرها برای دیابت در بیماران کمک می کند.

رادیکال های آزاد به عنوان عامل اصلی بیماریهای خطرناک مختلف مانند قلب، کبد، آلزایمر، سرطان و پارکینسون در نظر گرفته می شوند.

این گیاه می تواند به عنوان یک ماده برای مبارزه با رادیکال آزاد مورد استفاده قرار گیرد.

گلپر خواص ضد التهابی قطعی را نشان می دهد. بنابراین برای درمان بیماری هایی مانند آرتروز و نقرس مفید است.

از آنجا که گلپر دارای ترکیبات مفید مختلفی از قبیل آلکالوئیدها، ترپنوئیدها و تری تروپن ها است، می تواند به سرعت تشنج را درمان کند.

برای تقویت حافظه کاربرد دارد.

ضماد گلپر با موم و روغن جهت تسکین سیاتیک مفید است.

مالیدن پخته گلپر با سرکه و پوست انار جهت بواسیر نافع است.

پاشیدن گرد گلپر روى زخم ‌هاى خوره ‏اى و جذام سودمند می ‏باشد.

چای ریشه آن را جهت درمان اختلالات تنفسی، اختلالات ریوی و عفونت‌های دستگاه تنفس تجویز می‌کنند.

گلپر را معمولا همراه با اسپند دود می کنند. گلپر یک میکروب زدای قوی و طبیعی برای منزل است. گلپر دارای بوی تند و تیزیست. دقت کنید هنگام دود کردن مقدار زیادی از آن استفاده نکنید.

عصاره این گیاه سمی است و در صورت تماس با پوست، باعث ایجاد حساسیت به نور خورشید می شود. فرد خارش، قرمزی، اگزما و نیش را تجربه خواهد کرد.

باعث ایجاد تپش قلب برای فرد می‌شود.

مصرف بیش از ۲ گرم گلپر در روز در دوران بارداری به‌خصوص ۳ ماهه اول جایز نیست، باعث سقط جنین یا زایمان زودرس می‌شود.

باعث آسیب و نارسایی مثانه و روده‌ها، یبوست مزاج در افراد گرم مزاج می‌شود که در این حالت بهتر است همراه با غذاهای آبکی و با احتیاط مصرف شود.

باعث سردرد در گرم مزاجان می‎شود که در این موارد نیز بوییدن گلاب می‌تواند به رفع سردرد آن‎ها کمک کند.

طبع گلپر

مزاج گلپر گرم و خشک است.

مصلح گلپر

خیساندن در سرکه، بوئیدن کافور و یا گلاب، تخم خیار، تخم خربزه، صمغ عربی، شربت انار و سکنجبین مصلح و بهبود دهنده خواص و مزاج گلپر هستند.

از آنجا که گلپر طبیعت گرم و خشکی دارد، افراد گرم مزاج باید دانه‌های این گیاه را یک شب در سرکه بخوابانند و بعد از ۲۴ ساعت و خشک شدن دانه‌ها، آن را در روز، پودر و استفاده کنند.