به گزارش«رهوا».علیرضا علوی‌تبار، از تئوریسین‌های اصلاح‌طلب به تازگی در اظهاراتی به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه تهران گفته است: ما باید یاد بگیریم با دو پای «بهبود خواهی حکومتی» و «جنبش اجتماعی» راه برویم. جنبش دانشجویی نمی تواند رهبر جنبش ملی باشد. هر بار احساس کردیم که می توانیم به تنهایی رهبری کنیم ما و جامعه را دچار مشکل کرده است. یک راه این است که با حکومت وارد گفت و گو شویم و گرایشی در حکومت به وجود بیاید که شروع به اصلاح کنند.

به گزارش جماران، او با بیان اینکه فرصت بهبودخواهی حکومتی در انتخابات است، تصریح می‌کند: از فرصت انتخابات باید حداکثر استفاده را داشته باشیم. ما احتیاج به جنبش اجتماعی هم داریم. یعنی باید فرودستان جامعه را هم سازمان دهی کرد. «سازمان دهی» و «اعتراض» دو ابزار جنبش های اجتماعی است. وقتی بهبودخواهی حکومتی و جنبش اجتماعی تلفیق شوند امکان افق‌های روشن هست. اما اگر فکر کنیم خودمان باید همه چیز را پیش ببریم هم خودمان و هم جامعه را به سمت فاجعه می بریم.

علوی‌تبار می‌افزاید: هر تحولی در ایران فقط باید متکی به شهروندان ایران باشد. اگر این را بپذیریم من هم به آینده کشور امیدوارم. ما زیرساخت هایی داریم که هیچ جای دیگری ندارد؛ مهمترین آنها ملت است. همین ملت می تواند کوه را جا به جا کند؛ به شرط اینکه یکپارچه شود.

به گزارش مشرق، علوی‌تبار پیش از این نیز خواستار اغتشاش میلیونی مردم علیه نظام و نیز بسیج مردم توسط اصلاح‌طلبان علیه حاکمیت شده بود.

او همچنین چند ماه قبل نیز در اظهاراتی تأکید کرد که هدف اصلاحات حفظ حکومت نیست.

دقت شود که این اظهارات علوی‌تبار و سایر تئوریسین‌های اصلاح‌طلب که بصورت علی‌الدوام بر شورش مردم تأکید می‌کنند به مثابه کبریت کشیدن در کنار انبار باروت است!

انبار باروتی که به زعم این افراد با اعتراضات مردم به گرانی و مشکلاتی که دولت آقای روحانی در امر اقتصاد پدید آورد، ایجاد شده و می‌تواند با انفجار خود یک “فتنه اقتصادی” بزرگ و البته خونین را شکل دهد.

جالب است که آیت‌ا… حسینی بوشهری اخیراً در یک هشدار امنیتی تأکید کرد که باید بررسی شود چرا مسئولان دولتی به هشدارهای مراجع تقلید پیرامون لزوم توجه به معیشت مردم توجهی نمی‌کنند!؟

در صحبت‌های علوی‌تبار همچنین می‌بینیم که او صراحتا پای قشر مستضعف و کم‌درآمد جامعه را به میان می‌آورد و خواستار سازماندهی آنان است که این مسئله حتما بایستی مورد توجه مردم عزیز ایران باشد. که اصلاح‌طلبانی که خاستگاه خود را قشر مرفّه جامعه معرفی می‌کنند و فتنه ۸۸ را نیز بر همین اساس شکل دادند اما اکنون چگونه برای فتنه اقتصادی خود دست به دامان محرومان و مستضعفین شده‌اند و قصد دارند از این طبقه اقدام به سربازگیری کنند.

“جابه‌جایی کوه توسط ملت”! که از سوی علوی‌تبار مورد اشاره قرار گرفته نیز اگرچه در ظاهر یک تمثیل است اما می‌توان با توجه به سابقه علوی‌تبار و دوستان او در هسته سخت اصلاحات، برداشت‌های خطرناکی از آن داشت…