پایگاه خبری«رهوا».وقتی قرار شد با رئیس مجلس مصاحبه کنیم، یکی از افراد گروه خبری لبخندی معنادار زد و گفت خودتان را برای مصاحبه سر صبح آماده کنید! درست هم میگفت. قرار شد قبل از ساعت۶ صبح برویم بهارستان. وقتی رسیدیم آقای قالیباف در جلسه بود. تعجبی هم نداشت. او اغلب اوقات نماز صبح خود را در مجلس میخواند و پس از آن کار و جلسات را آغاز میکند. وقتی از رئیسجمهور منتخب حرف میزند، لحن و کلامش طوری است که سخت میتوان باور کرد این دو شخصیت همین چندی پیش در میدان انتخابات رقیب هم بودهاند. میتوان گفت روح و جوهره کلام رئیس مجلس، مصداق بارز توصیه مهم رهبر معظم انقلاب مبنی بر لزوم تبدیل رفتارهای رقابتی به هنجارهای رفاقتی است، البته که جز این هم نباید باشد چراکه باز هم به فرموده رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با نمایندگان مجلس، موفقیت آقای پزشکیان، موفقیت همه است. آنچه میخوانید متن گفتوگوی تفصیلی رسانه KHAMENEI. IR با دکتر محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی است که یک روز پیش از تنفیذ رئیسجمهور چهاردهم و به مناسبت دیدار هفته گذشته نمایندگان مجلس دوازدهم با رهبر معظم انقلاب اسلامی انجام شده است.
در دیدار اخیر شما و نمایندگان محترم مجلس با رهبر معظم انقلاب، معظمله بر همکاری و تعامل سازنده مجلس با دولت آینده و رئیسجمهور منتخب تأکید کردند. مجلس شورای اسلامی و جنابعالی به عنوان رئیسمجلس دوازدهم برای این موضوع چه تدابیر و برنامهای را در دستور کار خودتان دارید؟
بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام دارم خدمت مخاطبان عزیز. یکی از موضوعات مهم امروز برای کشور و بهویژه برای مردم عزیزمان این است که دولت جدید-دولت چهاردهم- و مجلس جدید- مجلس دوازدهم-برای کار مردم و زندگی مردم چه برنامهای دارند. به خاطر حادثه تلخ شهادت شهید رئیسی و همراهان ایشان، تشکیل دولت و مجلس همزمان شد. یک ویژگی منحصربهفردی که وجود دارد این است که تصویب برنامه پنجساله هفتم که امسال سال اولش است، همزمان شده با سال اول مجلس و سال اول دولت چهاردهم، یعنی حاکی از یک انسجام در زمان و در محتواست. به چه معنا؟ به این معنا که ما یک برنامه پنجسالهای در پیش داریم که این برنامه تصویب و ابلاغ شده و در تعاملات دولت و مجلس و همه نهادهای دیگر، امروز مهمترین سند و عالیترین سندی که در اختیار است و باید انجام شود، برنامه هفتم است که منطبق با سیاستهای کلان ابلاغی رهبر معظم انقلاب است و در مجمع تشخیص مصلحت وضع و تصویب شده و از سوی حضرت آقا اصلاح صورت گرفته، ابلاغ شده و مبنای کار است، بنابراین اگر حرف از همکاری و تعامل میزنیم، طبیعتاً مهمترین بحث این است که ما بر محور یک برنامه مشخص و مصوبی حرکت کنیم که امروز برنامه هفتم است. نسبت به همین برنامهای که مصوب و مدون است، باید فهم مشترکی ایجاد شود، باید اولویتبندیهای این برنامه هم مدنظر قرار گیرد، باید بر اساس ماده ۱۱۸ همین قانون که ابلاغ شده است، بحث نظارت بر اجرای برنامه در دولت و مجلس، توأمان باهم انجام شود، بنابراین احتیاج به یکسری هماهنگیهای دقیق بیشتر دیگری هم هست که با جلسات و نشستوبرخاستهایی که صورت میگیرد، این موضوع فراهم میشود. من فکر میکنم در این جلسهای که محضر رهبر معظم انقلاب بودیم و رئیسجمهور منتخب هم آنجا حضور داشتند، بیانات بسیار مهمی را حضرت آقا فرمودند. من فکر میکنم این بیانات در این جلسه و این نشست میتواند به درستی تسهیلگری کند برای یک انسجام و یک حرکت خوب، حول محور بیانات ایشان و برنامه هفتم.
جناب آقای دکتر قالیباف! رهبر معظم انقلاب از یک سو بر سرعتگرفتن تشکیل دولت و استقرار کابینه جدید تأکید کردند و از سوی دیگر، معیارهایی را برای تعیین اعضای کابینه بیان فرمودند. جمع این دو موضوع سرعت و دقت روی این معیارها، هم برای دولت و هم برای مجلس- به عنوان نهادی که باید وزرا را بررسی کند و به آنها رأی اعتماد دهد- چطور امکانپذیر است؟
حق این است که ما حتماً بین دقت و سرعت تعادلی را برقرار کنیم، البته میدانید که اینجا خود قانون مشخص کرده، یعنی قانون آییننامه داخلی میگوید که درست بعد از روز سهشنبه، نهم مردادماه که روز تحلیف است، از همان روز و تاریخ، دولت مکلف است حداکثر طی دو هفته کابینه خودش را به مجلس معرفی کند، پس قانون مشخص کرده است که حداکثر دو هفته زمان داریم، یعنی اگر دولت آمادگی داشته باشد که همان روز تحلیف هم همزمان کابینه را معرفی کند، از جهت قانونی میتواند، ولی نهایتاً باید بیش از ۱۵ روز زمان نبرد.
آیا با مجلس هم این جلسات برگزار شده و مشورتی خواسته شده است؟
نه، تا الان گفتوشنودی در این باره با مجلس نبوده است، ولی در جلسات سرانی که داریم و مرتب تشکیل میشود، آنجا نه درباره مصداقها بلکه بیشتر حول همان شاخصها صحبت شده است. همانطور که اشاره کردید، رهبر معظم انقلاب هشت موضوع را در آن نشست به مجلس گفتند که در بند هشتمش، ویژگیهای مربوط به انتخاب و شاخصهایی را که برای کابینه بود، مطرح کردند. در مجلس نیز در جلساتی که با رؤسای کمیسیونها و هیئترئیسه مجلس داریم و بعد هم در فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس و در کمیسیونها این موارد بررسی خواهد شد و همین نکاتی که اشاره کردید، بدون شک مبنا قرار خواهد گرفت، البته حضرت آقا در دولتهای قبلی هم این مبانی را داشتند که آنها شاخصهای اصلی است، بنابراین ما در آن جلسات با آقای دکتر پزشکیان درباره چگونگی شاخصها صحبت داشتیم، ولی توافق بر این است که همین قدر که آنها به یک جمعبندی برسند و مصداقها مورد بحث قرار گیرد، حتماً تعاملی بین مجلس و دولت خواهد بود. مبنای مجلس بر این است که ما در چارچوب همین شاخصها عمل کنیم. در همان فرمایشات، حضرت آقا هم تأکید کردند که هم دولت در پیشنهادهایش باید این شاخصها را مورد توجه قرار دهد، هم مجلس در ارزیابی و رأی اعتماد به همین شاخصها توجه کند. طبیعتاً این خیلی کار را تسهیل میکند، این شاخصها معنابخشی میکند و میتواند نظرات را به هم نزدیک کند. همه آرزوی ما این است که انشاءالله با گفتوگویی که بین دولت و مجلس برقرار خواهد شد، بتوانیم بر اساس این شاخصها به گونهای با دولت پیش برویم که همه وزرای دولت از مجلس رأی اعتماد بگیرند تا بدون تأخیر، همه وزارتخانهها همپای هم انشاءالله کارشان را شروع کنند، این توقع و آرزوی ماست.
آقای دکتر قالیباف! حفظ آرامش و جلوگیری از تنش و التهاب، به خصوص در سطوح عالی مدیریتی نظام، از جمله مطالبات رهبر معظم انقلاب از ارکان مختلف نظام است. در شرایط فعلی، تدبیر شما به عنوان ریاست مجلس و یکی از قوای نظام، برای پاسخ به این مطالبه چیست؟
مجلس شورای اسلامی یا همه پارلمانهایی که در دنیا هست، مرکز تضارب آراست، مرکز دیدگاهها و نظرات متفاوت است. اگر آنجا اختلافنظری پیش میآید، اختلافسلیقهای پیش میآید، اساساً اینگونه است که موافق و مخالف باهم صحبت میکنند و این یک امر طبیعی است، منتها آنچه ما باید به آن دقت کنیم و یکایک نمایندگان باید به آن توجه کنند و از مجلس شورای اسلامی و تریبون مجلس شورای اسلامی که بلندترین منبر جمهوری اسلامی است انتظار میرود، رعایت اخلاق است که اساس کار است، البته گاهی تنشهایی هم پیش میآید که دیدهاید در بعضی از پارلمانهای دنیا حتی به برخورد فیزیکی هم میرسد! خب اینها مخصوصاً برای جمهوری اسلامی اصلاً پسندیده نیست، بنابراین من اینجا تفکیک میکنم بین نظرات متفاوت و بیاخلاقیها، حتی ممکن است در گفتوشنودهایی که شکل میگیرد، نظرات خیلی باهم متفاوت باشد، بعضیها بپسندند، بعضیها نپسندند، اینها امری طبیعی در مجلس است و شاید زیباییهای مجلس در همینهاست که نهایتاً وقتی رأی گرفته میشود، همه این حرفها به یک نتیجه نهایی میرسد، چه رأی بیاورد، چه رأی نیاورد، پایان همه آن حرفهایی است که زده شده، اگر رأی آورد، قانون میشود و برای همانهایی که مخالف بودند لازمالاجراست، اگر هم رأی نیاورد، قانون نیست و میگذرد، ولی اگر این گفتوشنودها و این نظرات موافق و مخالف از مسیر خودش خارج شود و خدای نکرده موضوعاتی مطرح شود که در چارچوب ضوابط و مقررات مجلس نباشد یا توهینآمیز باشد و رعایت اخلاق و ادب نشود، اینها حتماً اشکال است. ما در مجلس در این بخشها آییننامه داریم و قابل رسیدگی است، البته اینجا یک ضعفی در مجلس وجود دارد که حداقل دوره قبل هم حضرت آقا بر این موضوع تأکید داشتند، قبلتر از آن هم تأکید بود، در همین دوره هم تأکید شد که قانون هیئت رسیدگی به رفتار نمایندگان باید در صحن مجلس اصلاح شود که این در برنامه قرار گرفته و مرکز پژوهشهای مجلس مکلف شده است در این زمینه کار کند تا بعد با کمک نمایندگان محترم، بتوانیم ضعفهای این قانون را برای نظارت بر رفتار نمایندگان در مجلس اصلاح کنیم.
رهبر معظم انقلاب در سالهای اخیر، علاوه بر اقتصاد، فرهنگ را هم از دیگر حوزههای مورد اهمیت و توجه توصیف کردهاند که حتی در دو دهه اخیر، بعضاً مغفول هم واقع شده است. با توجه به اهمیت این موضوع و هشدارها و نگرانیهای رهبر معظم انقلاب در این چند دهه، مجلس شورای اسلامی چه ورودی و چه نگاهی به این حوزه خواهد داشت و چگونه خواهد توانست در کنار دولت، در پیشبرد فرهنگ مورد نظر در منظومه انقلاب اسلامی مؤثر باشد؟
من خودم بر این باورم که فرهنگ حتماً اساس جامعه است و زیرساخت و بستر هر جامعهای متناسب با مسائل فرهنگی آن جامعه پیش میرود، حتی اقتصاد، حتی مسائل تولید در بخشهای مختلف، در این مسئله شک نکنید. خاطرم هست یک وقتی بحث این بود که زیرساختها و کارهای عمرانیای که در کشور انجام میشود، همه اینها یک پیوست فرهنگی داشته باشند. مثلاً وقتی یک شهر میخواهد شکل بگیرد، وقتی همین بحث حاشیهنشینی متأسفانه شکل میگیرد، آنجا یک ضدفرهنگ و آسیبها دارد تولید میشود، یعنی شما وقتی آنجا طلاق را میبینید، مواد مخدر را میبینید، زندان را میبینید، دزدی را میبینید، همه آسیبهای اجتماعی را در آنجا میبینید، اینها ریشه در چه چیزی دارد؟ در همین حاشیهنشینیای که اتفاق افتاده است. درست است که ابتدا فکر میکنیم ریشه اینها در نارساییهای اقتصادی است، ولی آن اقتصاد وقتی میخواهد متحول شود، حرف از چه چیزی میزنیم؟ از چرخه تولید، تولید کجاست؟ جایی است که فرهنگ کار هست. مثلاً این روزها همین برق موضوع اساسی ما در کشور است یا انرژی بحران جدی ما در کشور است، فرهنگ بد مصرف کردن یا فرهنگ مصرف در کشور ما یک موضوع فرهنگی مهم است. خود فرهنگ، بزرگترین کمک را به حوزه مسائل اقتصادی میکند. من یک عدد و رقم به شما بگویم. امروز اگر ما بخواهیم یک مترمکعب گاز به ظرفیت کشور اضافه کنیم، هشت دلار سرمایهگذاری میخواهد که یک مترمکعب گاز اضافه شود، ولی اگر ما بخواهیم جلوی بدمصرفی را بگیریم، بهمراتب هزینه کمتری دارد. ما الان حدود سه برابر مصرف استاندارد دنیا انرژی مصرف میکنیم! خب این «فرهنگ مصرف» واقعاً یک موضوع فرهنگی است، البته این را بگویم که ما وقتی از «فرهنگ» میگوییم، تنها روزنامه، مسجد، حسینیه و مانند اینها نیست، اساس موضوعات فرهنگی ریشه در آموزشوپرورش ما دارد. متأسفانه در ۲۰ سال گذشته، ما ۱۶-۱۷ وزیر آموزشوپرورش جابهجا کردهایم! این حاکی از این است که به هر دلیلی ما به آموزشوپرورش که همان اساس فرهنگ و تربیت مجموعه و نسل ماست، بیتوجه بودهایم، بنابراین ما در مجلس شورای اسلامی معتقدیم کار اساسی کار فرهنگی است.
این افقی که حضرتعالی توصیف کردید، یکی از مهمترین نیازمندیهایش در ساحت پارلمان و مجلس، تقویت بازوی تخصصیاش است که کمیسیون فرهنگی مجلس باشد. با توجه به اینکه انتقاداتی هم از این ناحیه به مجلس وارد است، سؤالی که پیش میآید این است که با توجه به وضعیتی که این کمیسیون تخصصی دچارش است و بعضاً حتی به حدنصاب هم نمیرسد، چطور میشود این خلأ را جبران و این بازوی تخصصی را تقویت کرد؟ چون بخش مهمی از فرمایشات شما به بسترهای تخصصی برمیگردد و آنجا باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
الان در دید عموم و متأسفانه حتی در خود مجلس هم این نگاه وجود دارد که بعضیها احساس میکنند، چون نماینده هستند، الزاماً باید به یک کمیسیون خاص بروند که بتوانند به حوزه انتخابیهشان بیشتر کمک کنند. این نگاه درستی نیست. یک نماینده مجلس در هر کمیسیونی هم که باشد، میتواند در همه موضوعات مجلس نقش داشته باشد، حتی میتواند برود در کمیسیونهای دیگر شرکت کند. بله، در آن کمیسیون حق رأی ندارد، ولی چیزی که در کمیسیون تصویب میشود تصویب نهایی نیست، موضوع کمیسیون نهایتاً میآید در صحن مجلس، در صحن مجلس هر ۲۹۰نماینده مجلس باید رأی دهند که یک طرح و یک لایحهای تصویب شود، بنابراین الان ما میبینیم بعضی از کمیسیونها ۶۰-۷۰ نفر داوطلب دارد، بعضی کمیسیونها ششهفت نفر داوطلب دارد! این نگاه، نگاه اشتباهی است و اصلاً نگاه درستی نیست. این ضعفی است که وجود دارد و به نظر من حاکی از همان برداشت اشتباهی است که نمایندگان محترم دارند. به تعبیری، میخواهم بگویم یک فرهنگ غلط مصطلحی است که در این تقسیمات به وجود میآید، البته طبیعی است که دوستان بتوانند بر اساس تخصص خودشان در کمیسیونها سازماندهی شوند که این هم بر اساس آییننامهای است که در مجلس تصویب شده، یک قانون است و دستورالعمل دارد که بر اساس امتیازات، افراد در کمیسیونها سازماندهی میشوند و انتخاب میکنند، نهایتاً همه کمیسیونها یک حداقل و حداکثری دارند که باید آن حداقلها و حداکثرها حتماً تأمین و سازماندهی شود که الان این اتفاق افتاده است، ولی این امر درستی است که بعضاً در کمیسیونهای زیرساختی یا در کمیسیونهای صنعتی، تولیدی یا سیاست خارجی و امنیت ملی ممکن است درخواستکنندگان یا افرادی که میخواهند بروند بیشتر باشند، این اشکال همیشه بوده و وجود دارد که بر اساس همان دستورالعمل سازماندهی میشود.
رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با نمایندگان، یک بار دیگر از قانون «اقدام راهبردی» نام بردند و آن را مجدداً تأیید کردند. لطفاً درباره چگونگی، چرایی و اثرات این قانون مقداری توضیح بفرمایید، زیرا در مجلس قبل و دوره شما بود که این قانون طراحی و تصویب شد.
بله، یک توضیح دقیق میدهم. در شورای عالی امنیت ملی چند جلسه در رابطه با مسائل مربوط به برجام و مسائل هستهای صحبت شد و این شورا مصوبهای داشت که این مصوبه چند بند داشت. بند هفتم آن مصوبه این بود که مجلس شورای اسلامی قانونی را در حوزه مسائل هستهای تصویب کند که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، دست دولت را در این زمینه پر کند تا در میز مذاکرات و بحثهایی که دارند، بتوانند با قدرت بیشتری پیش بروند. همین الان هیئتهایی که میآیند در همین نشستهای ۱+۵ و چندجانبه صحبت میکنند، موضوعات که به جای مشخصی میرسد، آنها میگویند این مصوبه کنگره ماست، ما اختیار نداریم خلاف مصوبه کنگره عمل کنیم، نمیتوانیم تغییر بدهیم، در اختیار ما نیست، ما اینجا به شما قول هم نمیتوانیم بدهیم که آیا کنگره این را بپذیرد یا نپذیرد. خب این یک فرصتی است برای طرف مقابل و همه دنیا از این استفاده میکنند. در حقیقت، قانون «اقدام راهبردی» همین ریلگذاری را کرد و دست مذاکرهکنندگان را پر کرد. این جنبه عمومی بحث بود، ولی به صورت خاص، اگر شما یادتان باشد، در دوره قبلی که ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری امریکا برنده شد و آمد دولت را به دست گرفت، از برجام خارج شد. خب عکسالعمل دولت ما در آن مقطع چه بود؟ همان لحظه اول خارج نشد، یک هفته فرصت داد، گفت بعد از یک هفته تصمیم میگیریم و اعلام میکنیم. خب یک هفته بعد دیدیم تصمیم نگرفت، دو هفته بعد هم تصمیم نگرفت، دو ماه بعد هم تصمیم نگرفت، یعنی امریکا یکطرفه از برجام خارج شد و به هیچ کدام از تعهداتش عمل نکرد، درحالیکه ما همه تعهدات خودمان را اجرا کرده بودیم، بنابراین دولت در یک وضع انفعالی به سر میبرد. این قانون که در ۹ بند تصویب شد، وظایفی را برای دولت مشخص کرد، مشخص کرد که اگر آنها برنگردند، ما پروتکلهای الحاقی را که داوطلبانه اجرا کرده بودیم، اجرا نمیکنیم. ضوابطی گذاشتیم که در ۹ بند، مرحلهبهمرحله مشخص و دولت مکلف شد اینها را اجرا کند و اجرا کرد و شما دیدید که هم دولت از انفعال بیرون آمد، هم اینکه بقیه کشورها در رابطه با بحث هستهای و برجام پای کار آمدند و اصلاً از حالت انفعال به حالت فعال برگشتیم و مسیر کار خودمان را انجام دادیم. آن زمان هم یک بحثهایی میشد، میگفتند که اگر از پروتکل الحاقی بیرون بیاییم، فردا جنگ میشود، فردا فلان اتفاق میافتد! خب دیدید که هیچ کدام از این اتفاقات نیفتاد، اینها تحلیلهای غلط و اطلاعات ناقصی بود که داده میشد. همه اینها برای ما تولید قدرت کرد، همه اینها به ما فرصتهای جدیدی داد که نمونههای آن را دیدیم. همین الان هم اگر بنایی بر گفتگو باشد، مطمئن باشید که ما با قدرت بیشتر این کار را انجام میدهیم، البته ما بارها گفتهایم که برای مذاکرهای که به انتفاع اقتصادی ملت ایران منجر شود، کاملاً آمادهایم، این کار را انجام میدهیم و این قانون دارد کمک میکند که در مذاکرات، انتفاع اقتصادی و بهرهمندی اقتصادی به طور کامل برای کشور و مردم ما فراهم شود.
آقای قالیباف! در آن دیدار، حضرت آقا باز هم درباره ورود مجلس به مسائل بینالمللی صحبت کردند و فرمودند که مجلس و نمایندگان مجلس میتوانند در مسائل بینالمللی و در زمینه دیپلماسی فعال باشند، میخواهم مقداری در مورد این موضوع صحبت کنید، به خصوص که شما اخیراً سفری به روسیه داشتید و با مقامات ارشد روسیه دیدارهایی داشتید، در مورد این دیپلماسی پارلمانی و اثری که مجلس و نمایندگان مجلس میتوانند در این زمینه داشته باشند، مقداری توضیح بفرمایید.
در حوزه سیاست خارجی، رابطه بین دولتها یک بحث است، رابطه دیپلماسی پارلمانی بین پارلمانها یک بحث دیگر. محدودیتی که بین دولتها هست، گفتگوهایی که بین دولتها هست و پروتکلهایی که آنجا رعایت میشود، در حوزه ارتباطات بین نمایندگان مجلس و رؤسای مجلس و پارلمانها خیلی بازتر است، در واقع نوعی از دیپلماسی عمومی است و ارتباط بین پارلمانها، نمایندگان و حتی مردم دو کشور، این فرصتها را فراهم میکند. خیلی وقتها مذاکراتی که شاید در سطح رؤسای جمهور یا حتی در سطح وزرای خارجه و وزرای دیگر شکل نمیگیرد، بدون هیچ تعارفات رسمی، به راحتی بین مجالس و گروههای دوستی شکل میگیرد. ما خیلی وقتها با بعضی کشورها ارتباط نداریم، ولی گروههای دوستی پارلمانی با همدیگر رفتوآمد میکنند و موضوعات مورد بحث قرار میگیرد، هم میتواند ارتقای سطح روابط و تسهیلگری برای روابط بین دو کشور را در سطح دولتها فراهم و هم تسهیلگری کند، آن توافقاتی را که انجام شده و میخواهد تبدیل به قرارداد و اجرایی شود. خیلی از این توافقات نیازمند قوانین و مقرراتی است که در پارلمانها باید به تصویب برسد، طبیعتاً این قانونها تصویب میشود.
آقای دکتر قالیباف! شروع دولت و مجلس جدید تقریباً همزمان شده با آغاز برنامه هفتم پیشرفت کشور، همزمانی اینها-که مجلس جدید است، دولت جدید است و این برنامه هم در آغاز راه است- چه اثراتی بر همدیگر دارد و مجلس و دولت چطور میتوانند به همدیگر کمک کنند و برای دستیابی حداکثری به اهداف این برنامه مکمل هم باشند؟
همیشه یکی از علتهایی که برنامههای ما کمتر از ۳۰ درصد تحقق پیدا میکرد، به خاطر نبودن این همزمانی بین دولتها و مجلس در اجرا و تصویب این برنامه بود. یکی از ویژگیهای مثبتی که این برنامه الان پیدا کرده، همین همزمانی است، مخصوصاً اینکه خود جناب آقای پزشکیان به عنوان رئیس دولت جدید، در مجلس بود و در این برنامه نقش داشت، او هم در همه مناظراتش و امروز هم در همه صحبتهایش بر اجماع بین همه گروهها و سلایق، تبعیت از سیاستهای کلانی که تصویب و ابلاغ شده است و بر محور کار بودن برنامه هفتم تأکید کرد و میکند، البته اینکه من میگویم الان برنامه هفتم میثاق ملی ماست، شما میدانید سال۱۴۰۴ که سال آینده است، پایان برنامه ۲۰ساله است، پس تنها سند رسمی قانونیای که همه ما میتوانیم حول آن حرکت کنیم، همین برنامه هفتم است که انشاءالله به آن متعهدیم. هم دولت، هم مجلس و همه ارکان حکومت در بخشهای مختلف، همه نهادهای عمومی و مردم عزیزمان، بخش خصوصی، بخش تعاونی، بخش دولتی، همه باید دستبهدست هم دهیم انشاءالله تا اهداف این برنامه محقق شود. این برنامه هم واقعاً برنامهای است که قابل دسترس است، قابل انجام است و برنامهای نیست که خیلی رؤیایی باشد و آرزوها در آن نوشته شده باشد، واقعاً برنامهای است که میتواند ضمانت اجرایی داشته باشد و قابل اجراست، یعنی قانونی نیست که نوشته شود و زمینه اجرایی نداشته باشد. امیدوارم بتوانیم در حوزه مسائل اقتصادی و ثبات اقتصادی در کشور، انشاءالله شاهد این تحول باشیم.
آقای قالیباف! ما روز پنجشنبه خدمت آقای پزشکیان بودیم و با ایشان مصاحبه کردیم. در آن مصاحبه، آقای پزشکیان گفت که از جریانها و گروههای مختلف سیاسی، خواسته است پیشنهادهای خودشان و گزینههای خودشان برای کابینه جدید را به وی معرفی کنند. میخواهیم بدانیم که آیا این درخواست از شما هم شده و آیا شما هم گزینههایی را به او معرفی کردهاید یا نه؟
کار خوبی که آقای دکتر پزشکیان کرد این بود که به همه گروههای سیاسی، به همه بخشهای خصوصی و نهادهایی که نمایندگی میکردند؛ بخش خصوصی- نهادهای عمومی غیردولتی- این پیشنهادها را داده و از آنها خواستهاند، البته نامهای را برای من هم نوشتند-به شخص من، نه به عنوان رئیس مجلس- ولی من طبیعتاً به خاطر جایگاه حقوقیای که دارم، هیچ موقع نه فهرستی فرستادم که افرادی را پیشنهاد داده باشم، نه سر این موضوع به صورت مصداقی صحبت کردهایم.
زمان ارائه فهرست پیشنهادیشان را هم با شما مطرح کردهاند؟
همه تلاش ایشان این است که زودتر از آن ۱۵ روز انجام شود. من گفتم از روز سهشنبه، ایشان دو هفته فرصت دارند، ولی اراده خودشان بر این است که از این زمان، حداکثری استفاده نکنند، حداقلی استفاده کنند و در کمترین روزها انشاءالله آن را ارائه بدهند.
سؤال آخر هم اینکه شاید مردم دوست داشته باشند بدانند در جلسات ریاست محترم مجلس شورای اسلامی با رئیسجمهور منتخب، قبل از تنفیذ و تحلیف، چه چیزهایی میگذرد. ما خدمت آقای پزشکیان هم که رفته بودیم، گفتند آقای دکتر قالیباف اینجا رفتوآمد دارند و روابط هم خیلی حسنه است.
بله، خب آشنایی ما با آقای دکتر پزشکیان بیش از دو دهه است. زمانی که ایشان معاون وزیر بودند و بعد هم وزیر بهداشت و درمان شدند، آن زمان بنده مسئولیت نیروی انتظامی را داشتم و در دولت ارتباطات نزدیکی وجود داشت. بعد هم ایشان در مجلس بودند، باز ما در مجلس ارتباط داشتیم، مخصوصاً در چهار سال گذشته هم که ایشان در مجلس بودند، من هم در مجلس بودم، ارتباطهایمان به هم بسیار نزدیک است. ویژگیای که جناب آقای پزشکیان دارند این است که واقعاً هیچ وابستگی حزبی ندارند. ممکن است ایشان یک اندیشه داشته باشند، یک نگاه داشته باشند، یک رویکرد داشته باشند که آن رویکرد هم بیشتر رویکرد عدالتخواهی، صداقت و صمیمیت و ویژگیهای خودشان است- که واقعاً ویژگیهای بسیار تحسینبرانگیزی است- و شاید یک سلیقهای هم داشته باشند، ولی ایشان واقعاً قیدوبند حزبی ندارند و با موضوعات هم آشنایی دارند، مخصوصاً با برنامه هفتم. مهمترین موضوعی که داریم این است که در کشور باید تولید ثروت اتفاق بیفتد، همه حرفهایی که میزنیم، اگر کیک اقتصاد بزرگتر نشود، مشکلات ما حل نمیشود، بنابراین متمرکز بر این بحثها هستیم که کار را برنامه هفتم هم برای ما مشخص کرده، باید ببینیم در برنامه هفتم، کدام اولویت را باید شروع کنیم که همه با آن توافق کنند و این کار را انجام دهیم. امیدوارم و مطمئن هم هستم که انشاءالله با شروع کابینه و آغاز کار، بتوانیم پرشتابتر در حل مشکلات گام برداریم که مردم ما بعد از این سختیهایی که امروز شاهدش هستند، انشاءالله بتوانند آن آسایش و آرامش را پیدا کنند.