به گزارش«رهوا». حجت الاسلام والمسلمین سید هادی خسروشاهی به رحمت خدا رفت.
وی امروز صبح (هشتم اسفند) به رحمت حق واصل گردید.

درگذشت این اندیشمند و فرهیخته حوزوی را به خانواده، دوستان و همکاران وی تسلیت می‌گوید.

حجت‌الاسلام سید هادى خسروشاهى، که بود؟

حجت‌الاسلام سید هادى خسروشاهى، در سال ۱۳۱۷ش در تبریز، در خانواده‌اى آراسته به دین، علم و فقاهت، به دنیا آمد. تاریخ سه قرن از حیات و کوشش علمى و فقهى اجداد وى، که جملگى از علماى بزرگ و فقهاى نام‌دار ایران و عراق در دوران خود بوده‌اند، این حقیقت را به خوبى روشن مى‌سازد.

پدر وى، آیت‌الله سید مرتضى خسروشاهى، از علما و فقهاى بزرگ و صاحب رساله آذربایجان و تحصیل کرده نجف بود.

تحصیلات مقدماتى را در تبریز به پایان رسانید و پس از رحلت پدر بزرگوارش در سال ۱۳۴۲ش، در پانزده سالگى عازم قم شد و در حوزه علمیه به تحصیل دروس سطح پرداخت. دروس فلسفه، تفسیر، فقه و اصول را در حضور اساتیدى چون: آیات عظام آیت‌الله بروجردى (به مدت چهار ماه)، امام خمینى(ره)، آیت‌الله شریعتمدارى، علامه طباطبایى و دیگر بزرگان تلمذ نمود و به دریافت اجازاتى در امور حسبیه (منوط به اذن فقها) و همچنین در مراحل علمى بالاتر (اجتهاد) و نقل حدیث از علما و مراجع بزرگ نجف، قم و مشهد نائل آمد: از آن جمله: امام خمینى(ره)، سید ابوالقاسم خویى، سید شهاب‌الدین نجفى مرعشى، سید محمد کاظم شریعتمدارى، سید محمد هادى میلانى، سید محمد صادق روحانى، شیخ آقا بزرگ تهرانى، شیخ مرتضى حائرى، سید احمد زنجانى، میرزا عبدالجواد جبل عاملى و میرزا ابوالفضل زاهدى قمى.

آثار و تالیفات علمی حجت‌الاسلام سید هادى خسروشاهى

تألیفات و آثار وى به زبان فارسى و عربى (علاوه بر صدها مقاله در نشریات اسلامى ایران و جهان اسلام) منتشر شده است. آثار وى که بالغ بر هشتاد جلد مى‌شود، بیش از چهل جلد آن‌ها تاکنون بارها در داخل و خارج کشور چاپ شده است. علاوه بر تألیفات و ترجمه‌ها، ۱۲۰ جلد کتاب دیگر نیز با تحقیق، توضیح و یا مقدمه و اشراف ایشان در ایران، ایتالیا و مصر چاپ و منتشر شده است.

از جمله این آثار، عبارتند از: ترجمه و تحقیق کتاب امام على(ع) صداى عدالت انسانى تألیف استاد جرج جرداق؛ جمع‌آورى، تحقیق و نشر مجموعه آثار سید جمال‌الدین اسدآبادی، مجموعه حرکت‌هاى اسلامى معاصر، اسناد نهضت اسلامى ایران، مجموعه آثار استاد علامه طباطبایى.

استاد علاوه بر تألیفات و ترجمه‌هاى خود، تبویب، تنقیح و نشر آثار اساتیدى چون: آیت‌الله کاشف‌الغطاء، علامه طباطبایى، حاج سراج انصارى، سید محمد محیط طباطبایى، سید غلامرضا سعیدى، محمد نخشبو و… کوشا بوده و خدمات ارزنده‌اى در حفظ فرهنگ و نشر اندیشه اصیل اسلامی‌نموده است. به همین دلیل استاد محمدرضا حکیمى ایشان را «فرهنگ‌بان کوشا» نامیده است.

وى از سال ۱۳۳۲ش تاکنون، با اغلب مطبوعات اسلامى از جمله: مکتب اسلام، مکتب تشیع، معرف جعفرى، راه حق، نداى حق، وظیفه، مجموعه حکمت، نور دانش آیین اسلام، مسلمین، آستان قدس، نسل نو، نسل جوان، استوار پیکار، اندیشه، مهد آزادى و… همکارى داشته است که مجموع مقالات مندرج در آن‌ها بالغ بر صدها مقاله مى‌گردد.

وى پس از پیروزى انقلاب، بیشترین همکارى قلمى را با روزنامه اطلاعات دارد و در سطح جهانى با شرکت در کنفرانس‌ها و کنگره‌هاى اسلامى، در کشورهاى اروپایى و اسلامى از جمله: پاکستان، مصر، الجزایر، عربستان، سوریه، قطر، ترکیه، لبنان، ایتالیا، انگلیس، آلمان، سوئیس و… به عنوان نماینده امام خمینى(ره) و یا نماینده حوزه علمیه قم فعال بوده است.

وى در سال ۱۳۵۲ش مرکز «بررسى‌هاى اسلامى قم» را به مثابه واحدى از حوزه علمیه قم، تأسیس و به ثبت رساند و سپس در سال ۱۳۶۱، مرکز «فرهنگى اسلامى اروپا» را در رم (ایتالیا) تأسیس نمود که هر کدام از این دو موسسه ده‌ها کتاب ارزشمند در زمینه‌هاى اسلامى از جمله: قرآن مجید و نهج‌البلاغه را به زبان‌هاى: عربى، انگلیسى، ایتالیایى، آلمانى و غیره ترجمه و منتشر ساخته‌اند. این اقدام در نشر فرهنگ اسلامى در سطح دنیا، از ارزش بالا و والایى برخوردار است.

فعالیت‌های سیاسى استاد از سال ۱۳۳۲ش پس از آشنایى نزدیک با آیت‌الله کاشانى، آیت‌الله طالقانى و شهید نواب صفوى، آغاز گردید. به همین دلیل از همان دوران تا زمان پیروزى انقلاب اسلامى، بارها در قم، تهران و تبریز دست‌گیر، زندانى و یا تبعید شده است که آخرین بار در «انارک» یزد، به مدت سه سال بود که با آغاز انقلاب اسلامى، همراه دیگران آزاد شد. (در تبعید به انارک یزد همراه مرحوم آیت‌الله پسندیده، آیت‌الله مکارم شیرازى بود).

استاد پس از پیروزى انقلاب اسلامى، نخست به مدت دو سال نماینده امام خمینى(ره) در وزارت ارشاد اسلامى بود. آن‌گاه به سفارت ایران در واتیکان انتخاب شد و مدت پنج سال در خارج از کشور به فعالیت پرداخت. تأسیس مرکز «فرهنگى اسلامى اروپا» در رم و تاسیس ماه نامه‌اى به زبان انگلیسی «انکوائرى» و هفته نامه‌اى به عربى «العالم» در لندن- با همکارى وزارت ارشاد اسلامى- از آثار این دوران است. در ایتالیا، علاوه بر چاپ و نشر ترجمه قرآن مجید و نهج‌البلاغه به زبان ایتالیایى و نشر ماه‌نامه‌اى به نام جهان نو- به زبان ایتالیایى- جمعا در مدت پنج سال ۱۶۲ نوع کتاب و نشریه به زبان‌هاى: فارسى، عربى، انگلیسى، ایتالیایى و فرانسوى، منتشر نموده که در سراسر جهان توزیع گردیده است.

در مدت اقامت سه ساله در قاهره نیز علاوه بر حضور بر محافل علمى- سیاسى، سخنرانى و مصاحبه تلویزیونى و مطبوعاتى و ده‌ها بار ملاقات با شیخ الازهر و مقامات علمى- سیاسى مصر، بالغ بر پنجاه جلد کتاب و نشریه، درباره ایران، تشیع و اهل‌بیت(ع) با همکارى و مساعدت ایشان در مصر منتشر گردید که این خود خدمت بزرگى در راستاى وحدت و تقریب بین مذاهب اسلامى است. مهمترین این آثار: نهج‌البلاغه با مقدمه خود و شرح شیخ محمد عبده، اهل‌البیت(ع) فى مصر، صحیفه سجادیه، حقیقه علاقه عبدالناصر بالثوره الاسلامیه فى ایران، عبدالله بن سبا بین الواقع و الخیال، ادعیه اهل‌البیت(ع)، الامام على بن ابى‌طالب(ع)، الامام الحسین(ع)، الامام جعفر الصادق(ع) و الطریق الى مذهب آل البیت(ع) و عقیدتنا و… مى‌باشد.

وى علاوه بر زبان ترکى (آذرى و اسلامبولى)، فارسى و عربى، با زبان انگلیسى و ایتالیایى هم آشنایى دارد. پس از مراجعه به ایران از واتیکان، ضمن ادامه اشتغال در وزارت امور خارجه، (مشاور وزیر) در دانشگاه‌هاى تهران، از جمله دانشکده حقوق، دانشکده روابط بین الملل و غیره، به تدریس پرداخت.

ایشان مدت سه سال هم رئیس نمایندگى جمهورى اسلامى ایران در مصر (قاهره) بود و در سال ۱۳۸۲ش به ایران مراجعت نمود و به عنوان مشاور وزیر در دفتر مطالعات سیاسى و بین المللى به تحقیق و بررسى پرداخت. وى در قسمت ارتقاى مقام اعضاى وزارت خارجه، راهنماى بعضى از برادران در تألیف رساله آنان بود و مدت شش سال نیز با نشر فصل‌نامه با ارزش تاریخ و فرهنگ معاصر به نشر حقایق و روشنگرى زوایاى تاریک تاریخ معاصر ایران و جهان اسلام پرداخت.