به گزارش«رهوا».به تازگی تحقیقی منتشر شده که مؤید نتایج پژوهش های پیشین درباره ی اثر منفی آلودگی های محیطی بر توانایی تولید مثل انسان است. این اثر تا حدی است که بقای بشر را به خطر انداخته است.

محققان آژانس سلامت عمومی فرانسه متوجه تولد پسرانی با بیضه های معیوب شدند، مشکلی که می تواند باعث کاهش توانایی باروری فرد شود. آن ها متوجه شدند این پسران عمدتاً از مناطقی بودند که در آنجا معدن ذغال سنگ و کارخانه ی تولید فلز وجود داشت.

این محققان برای پژوهش خود ۸۹،۳۸۲ پسر فرانسوی مبتلا به کریپتورکیدیسم (Cryptorchidism) یا همان نهفتگی بیضه را مورد بررسی قرار دادند، نقصی مادرزادی که با عدم حضور یکی از بیضه ها یا هر دوی آن ها در کیسه بیضه همراه است.

نهفتگی بیضه در اغلب موارد طی ۶ ماه بعدی تولد خود به خود برطرف می شود. اما این پسران فرانسوی که همگی زیر ۷ سال بودند و در سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ مورد مطالعه قرار گرفتند، برای حل مشکل نهفتگی بیضه ی خود نیاز به جراحی داشتند چون به طور خودکار برطرف نشده بود.

طبق اعلام انجمن تولید مثل و رویان شناسی اروپا، از هر ۱۰۰ نوزاد پسر یکی پیش از رسیدن به یک سالگی به این عمل جراحی نیاز دارد، در غیراینصورت ممکن است تا پایان عمر دچار مشکلات باروری شود و ریسک ابتلا به سرطان بیضه در او بالا رود.

محققان فرانسوی پی بردند در فاصله ی سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ تعداد موارد نیازمند جراحی این مشکل، ۳۶ درصد افزایش یافته بود.

پژوهشگران با بررسی محل زندگی این پسران متوجه شدند احتمال نهفتگی یکی از بیضه ها در پسرانی که در مناطق آلوده تر – مکان هایی که در آن ها معدن ذغال سنگ وجود داشت – زندگی می کردند ۲ برابر بیشتر بود. احتمال نهفتگی هر دو بیضه هم در این پسران ۵ برابر بیشتر بود.

پژوهش های پیشین از کوچک شدن آلت تناسلی مردان و کاهش تعداد اسپرم ها حکایت دارد

این نخستین بار نیست که محققان شاهد اثر مخرب عوامل محیطی همچون آلودگی بر توانایی تولید مثل انسان هستند.

همه گیرشناسی به نام شانا سوآن نزدیک به ۲ دهه را صرف تحقیق درباره ی نحوه ی اثرگذاری سبک زندگی و محیط بر هورمون ها و توانایی تولید مثل ما کرده است.

او در کتاب جدیدش با استفاده از پژوهش خود توضیح می دهد که چگونه مواد شیمیایی پنهان در گرد و غبار، چسب ها و پلاستیک باعث کاهش تعداد اسپرم ها، اندازه ی آلت تناسلی مردان و به طور کلی توانایی تولید مثل در افراد بزرگسال، کودکان و جنین ها می شود.

چون این مواد شیمیایی در نحوه ی تولید هورمون ها از غدد درون ریز بدن خلل وارد می کند. این اختلال می تواند منجر به چاقی، کاهش ضریب هوشی و زایمان زودرس شود. این امر می تواند باعث کاهش تولید هورمون تستوسترون، تعداد اسپرم ها، قدرت باروری و اندازه ی آلت تناسلی مردان هم شود.

در صورت قرارگیری در معرض این مواد شیمیایی در دوران بارداری، اختلال در غدد درون ریز مادر می تواند بر روی جنین اثر بگذارد. این مواد شیمیایی می توانند از طریق شیر مادر هم به نوزاد منتقل شوند.

سوآن در کتاب خود می نویسد: «نوزادان حالا به دلیل موادی که در دوران جنینی در رحم مادر جذب بدن شان شده است، در حالی پا به این دنیا می گذارند که خود از قبل آلوده به مواد شیمیایی هستند.»

سوآن توصیه می کند برای جلوگیری از آثار ضد باروری مواد شیمیایی و پلاستیک، تماس روزانه ی خود با آن ها را به حداقل برسانید.