در ادامه با استفاده های عجیبی آشنا خواهیم شد که در گذشته از ادرار می شد.

۱- رومی های باستان از ادرار برای سفید کردن دندان ها استفاده می کردند

دهان ما صبح ها به اندازه ی کافی بدبو هست. اما رومی های باستان با تمیز کردن دندان های خود با ادرار کهنه، آن را به سطح جدیدی رسانده بودند. یک شاعر رومی به نام کاتولوس شعری دارد که این موضوع را اثبات می کند. او در این شعر به کسی به نام ایگناتیوس هشدار می دهد که دست از به رخ کشیدن دندان هایش با خندیدن بردارد.

این شعر با این جمله به پایان می رسد: «تو حالا اسپانیایی هستی: در سرزمین اسپانیا همه ی مردها عادت دارند هر صبح دندان ها و لثه های قرمز خود را با ادرارشان می شویند.»

ادرار حاوی اوره است. در ادرار کهنه، اوره تبدیل به آمونیاک می شود که از قدرت پاک کنندگی برخوردار است. این ماده می تواند لکه ها را از بین ببرد و دندان ها را سفید کند.

۲- در پمپی، از ادرار کهنه برای سفید کردن لباس ها استفاده می شد

اگر شوینده های خانگی تان را چک کنید، ممکن است آمونیاک را در میان مواد تشکیل دهنده ی آن ها ببینید. آمونیاک یک پاک کننده ی قوی است و می تواند چربی، آلودگی و دیگر لکه ها را از بین ببرد. آمونیاک در ادرار کهنه هم وجود دارد.

رختشورهای پمپی هم از این موضوع باخبر بودند. گرچه حتی آن زمان هم در بعضی نقاط اروپا از صابون استفاده می شد، اما آن ها هنوز از قدرت ادرار کمک می گرفتند. در رختشویخانه ها لباس ها را در ادرار کهنه می خیساندند.

رختشورها برای جمع آوری ادرار، در خیابان ها در نزدیکی ظروفی که مردها ادرار خود را درون آن ها می ریختند، می ایستادند و سپس این ظرف ها را به رختشویخانه می بردند.

۳- پزشکان یونانی برای درمان جوش، ادرار تجویز می کردند

تحقیقات از مفید بودن اوره برای پوست حکایت دارد. از این ماده به صورت موضعی در لوازم آرایشی و بهداشتی هم استفاده می شود. اما متخصصان پوست امروزه معتقدند ادرار ممکن است باعث مشکلات پوستی بیشتری شود.

با این حال، در یونان، روم یا حتی هند باستان اگر دچار جوش می شدید، برایتان ادرار تجویز می شد. اعتقاد بر این بود که مواد درون ادرار تازه می تواند جوش ها را از بین ببرد. به همین دلیل است که آن زمان ادرار اسامی شاعرانه ای مثل «اکسیر زندگی» داشت.

۴- رومی ها از ادرار برای تثبیت رنگ لباس ها استفاده می کردند

آلوم یک ماده ی تثبیت کننده ی رنگ است. این ماده کمک می کند پارچه ها رنگ های پررنگ تری داشته باشند و از گذشته در صنعت رنگرزی مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه آلوم را در آزمایشگاه ها می توان تولید کرد. در گذشته، آن را از ادرار انسان به دست می آوردند.

رومی ها و همینطور دیگر تمدن های باستانی، از جمله انگلیس در دوران قرون وسطی، از این موضوع باخبر بودند. در حقیقت، تاریخ یورکشر بر آلوم بنا شده است.

صنعت تولید آلوم یورکشر، در دوران اوجش هر ساله به ۲۰۰ تن ادرار نیاز داشت که معادل ادرار هزار نفر بود. به همین دلیل از لندن و حتی نیوکاسل به آنجا ادرار وارد می کردند. رومی ها هم از ادرار خود برای به دست آوردن آلوم استفاده می کردند.

۵- پزشکان دوران باستان دیابت افراد را با چشیدن ادرار آن ها تشخیص می دادند

امروزه از آزمایش خون و ادرار برای تشخیص دیابت و بارداری استفاده می شود. اما قرن ها پیش، همه چیز به شکل مبتدی انجام می شد. پزشکان نه تنها رنگ، بو و قوام ادرار بیمار را بررسی می کردند، بلکه حتی از آن واقعاً می چشیدند.

اینطور که گفته می شود، یک پزشک انگلیسی به نام توماس ویلیس ادرار یکی از بیماران خود را مزه کرده بود. او در توصیف آن گفته بود: «به طرز عجیبی شیرین بود انگار که پر از عسل یا قند باشد.» او آن را «ملیتوس» خوانده بود. بنابراین اصطلاح دیابت ملیتوس از ادرار نشأت گرفته است.

در مصر باستان هم یکی از روش های رایج برای تست بارداری این بود که زنان بر روی دانه های جو ادرار می کردند. هورمون های درون ادرار باعث جوانه زدن دانه ها می شد.

۶- کشاورزان چینی و هندی محصولات خود را با ادرار تقویت می کردند

کشاورزان می دانند که اوره برای رشد محصولات کشاورزی مفید است.. ادرار حاوی اوره است. در چین باستان، کشاورزان از این موضوع باخبر بودند و از ادرار برای تقویت محصولات کشاورزی استفاده می کردند.

این کار در هند باستان هم انجام و به آن ادرار گاو هم اضافه می شد. حتی حالا هم در  کشاورزی دائمی، استفاده از ادرار را یک روش تقویتی می دانند. بسیاری معتقدند ادرار خالص انسان جایگزین ارزان قیمتی برای کودها، به ویژه در نقاطی است که عمل آوردن محصولات کشاورزی دشوار است.

۷- آسیایی های باستان معتقد بودند ماساژ با ادرار خاصیت درمانی دارد

اینطور که گفته می شود آسیایی های باستان در حین ماساژ از ادرار استفاده می کردند، گرچه روشن نیست که آیا از ادرار خود برای این کار استفاده می کردند یا دیگران.

همچنین تصور می شد ادرار می تواند زخم ها و مشکلات پوستی را برطرف و حتی به درمان صدمات کمک می کند. به همین دلیل بود که بدن را با ادرار ماساژ می دانند. تحقیقات جدید هم می گوید ممکن است علمی که در پس این باورها وجود داشت درست باشد.

۸- اجداد ما برای بهبود سلامتی شان ادرار خود را می نوشیدند

در بسیاری از متون باستانی به نوشیدن ادرار توصیه شده و از آن به عنوان عادتی سالم یاد شده است. از هند باستان گرفته تا ژاپن، چین و دیگر نقاط دنیا، ادرار را اغلب درمان بسیاری از بیماری ها می دانستند. نسخه هایی از مصر، یونان و روم باستان هم به دست آمده که در آن ها ادرار تجویز شده بود.

در دنیای امروز هم برخی کماکان به این کار اعتقاد دارند، گرچه بحث ها بر سر آن در دنیای پزشکی کماکان ادامه دارد.